Καλημέρα ρομαντικές μου ψυχές.
Μετά από πάρα πολύ καιρό, η νταλίκα επιστρέφει σήμερις στην σαγκά "ένα τραγούδι πες μου ακόμα". Κατά τύχη.
Στην πραγματικότητα για άλλο πήγαινα και άλλο μου βγήκε στην πορεία. Εξηγούμαι.
Ετοίμαζα ένα αφιέρωμα στην Julie London (σύντομα κοντά σας), όταν αίφνης φλάσαρα πάνω σε τούτο δω το διαμάντι, για το οποίο πολλά έχουν ειπωθεί, στην πλειοψηφία τους μυθεύματα. Πράγμα το οποίο συμβαίνει συχνά, κυρίως όταν ένα τραγούδι γίνεται γνωστό από κάποια διασκευή του και όχι από την ορίτζιναλ εκτέλεσή του. Πόσο μάλλον όταν, στην πορεία, αλλάζει και ο τίτλος του.
Ο original τίτλος του διαμαντιού μας είναι In Other Words. Δημιουργός του είναι ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες τραγουδιών jazz όλων των εποχών, ο Bart Howard (1915-2004), ο οποίος το εγραψε στα 1954 και το έδωσε σε μία τραγουδίστρια-θρύλο των καμπαρέ, την Felicia Sanders (1922-1975). Η επιτυχία του ήταν άμεση και τεράστια.
Την ίδια κιόλας χρονιά έχουμε την πρώτη ηχογράφησή του, την αυθεντική και ορίτζιναλ δηλαδή, από την Kaye Ballard, μία τεράστια αμερικάνα θεατρίνα και τραγουδίστρια.
Αυτή η εκτέλεση είναι και η μόνη σαν In Other Words. Και είναι μαγική. Κι'από δω και πέρα, ας σταματήσουν τα χαζά περί Frank Sinatra, μιας και ο μάγκας το ηχογράφησε 10 χρόνια αργότερα. Σημειώνω, πως το διαμάντι κυκλοφόρησε μόνο σε 45άρι (βλ. φωτογραφία), αφού, παρά τις πάνω από 20 ταινίες της, η Ballard δεν κυκλοφόρησε ποτέ δίσκο. Ακούμε την αυθεντική εκτέλεση και τα λέμε παρακάτω.
Όπως και με την καμπαρετζίδικη εκτέλεση, έτσι και με την jazzy, το διαμάντι έσκισε χασέδες. Άλλαξε όμως και τίτλο. Πράγματι, ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του, μετονομάστηκε (από τους εκδότες-δισκογραφικές εταιρίες) σε Fly Me To The Moon, από την πρώτη φράση των στίχων του. Τρέχα γύρευε γιατί. Ίσως θεώρησαν το νέο τίτλο πιο πιασάρικο. Εγώ πάντως διαφωνώ.
Όπως και να 'χει, σας το 'πα, το τραγούδι έσκισε. Αυτός είναι και λόγος που, μέχρι σήμερα, μετράει πάνω από 68 επίσημες διασκευές, σε πάνω από 13 διαφορετικές γλώσσες.
Σήμερα η νταλίκα σας χαρίζει τις αγαπημένες της.
Ξεκινάμε με την Nancy Wilson, την μεγάλη αυτή jazz-blues ερμηνεύτρια, η οποία διασκεύασε το διαμάντι στα 1960 και το συμπεριέλαβε στον δίσκο της Like In Love (1960).
Στα 1961, ήταν η σειρά του μεγάλου Κύριου Nat King Cole, του διάσημου αυτού jazz πιανίστα και βαρύτονου ν'ασχοληθεί με το τραγούδι μας. Μοναδική εκτέλεση που συμπεριλαμβάνεται στον καταπληκτικό δίσκο Nat King Cole Sings/George Shearing Plays (1961)
Κι'από κει, πάμε στην Brenda Lee, την απόλυτη country-rockabilly σταρ, η οποία διασκεύασε το διαμάντι στα 1963, σ'άλλη μία μοναδική εκτέλεση, η οποία συμπεριλήφθηκε στον δίσκο της All Alone Am I (1963).
Την ίδια χρονιά έχουμε και την διασκευή από την Julie London, που σας είπα παραπάνω. Εδώ λατρεμένοι μου ακουμπάμε το απόλυτο. Ίσως η καλύτερη εκτέλεση μετά την αυθεντική. Την διασκευή την χρωστάμε στον Ernie Freeman, έναν από τους ποιοτικότερους jazz πιανίστες που ακούμπησαν πλήκτρα πάνω στον μάταιο τούτο κόσμο. Παρατηρείστε την μαγική εισαγωγή σε jazz pizzicato instrumental και θα με θυμηθείτε. Το αριστούργημα συμπεριλήφθηκε στον δίσκο The End Of The World (1963).
Από την ίδια χρονιά, σας έχω άλλη μία πολύ καλή διασκευή, που δεν μου 'κανε καρδιά ν'αφήσω στην απόξω. Πρόκειται γι'αυτήν του Perry Como, που προσωπικάλατρεύω και που συμπεριλήφθηκε στον δίσκο του The Songs I Love (1963)
Στα 1964, με το διαμάντι μας ασχολήθηκε και ο Neil Sedaka, ο οποίος ηχογράφησε την δική του (πολύ όμορφη) εκδοχή. Η διασκευή όμως αυτή έμεινε στα ντουλάπια για 39 ολόκληρα χρόνια, για λόγους που δεν ξέρω να σας πω. Τελικά, κυκλοφόρησε στα 2003, όταν η δισκογραφική εταιρεία Bear Family Records αποφάσισε να βγάλει στο εμπόριο μία μεγάλη ανθολογία των τραγουδιών του.
Και φτάνουμε στα 1970 και σε μια ομορφιά από τις λίγες. Στον "Μαχαραγιά των πλήκτρων" (κατά τον Duke Ellington), τον τεράστιο καναδό πιανίστα Oscar Peterson, που τίμησε το διαμάντι μας με μία εξαιρετική piano διασκευή. Μιλάμε για πολλά γούστα. Η μαγεία αυτή συμπεριλήφθηκε σ'έναν από τους καλύτερους piano δίσκους όλων των εποχών, το Tristeza On Piano (1970). Και για να καταλάβετε το μέγεθος της βλακείας των δισκογραφικών, όταν έφκιασαν τις τρεις Original Compilations του Peterson, άφησαν αυτό το διαμάντι απ'έξω λόγω (λέει) της μεγάλης του διάρκειας.
Ήθελα να σας παίξω κι'άλλες πολλές, γιατί μ'αρέσουν μπόλικες. Ίσως σ'ένα επόμενο αφιέρωμα. Για το τέλος κράτησα μία σχετικά πρόσφατη. Σχετικά όμως. Πρόκειται για την άποψη του Κυρίου Marvin Gaye, μία από τις ομορφότερες RnB φωνές έβα. Το διαμάντι μας ο Gaye το ηχογράφησε στα τέλη του 1983, λίγους μήνες πριν πεθάνει (1984). Συμπεριλήφθηκε στο δεύτερο μετά-θάνατο δίσκο του Romantically Yours (1985).
Αυτά τα ολίγα και τα δέοντα εκεί που θέτε.
ΥΓ. Χόχος παπάει Σελήνη, Χόχος πάει Σελήνη to the moon and among the stars.
.jpg)
