Δεύτερο μέρος στο αφιέρωμα της νταλίκας στον Θανάση Παπακωνσταντίνου σήμερις και, για να πω την αμαρτία μου, τούτο δω το δεύτερο μέρος το φχαριστήθηκα περισσότερο από το πρώτο.
Αυτό γιατί η "δεύτερη" περίοδός του μ'αρέσει περισσότερο από την "πρώτη".
Ξεφεύγουμε λίγο από το καθαρό έντεχνο και μπαίνουμε σε μια μουσική διάσταση πολύ πιο ψαγμένη, με προσθήκες από rock-blues και faze μέχρι τα όρια της ψυχεδέλειας. Το όλο με μπολιάσματα ethnic, από τις συνεργασίες του με διάφορα ανθελληνικά μουσικά σχήματα.
Αυτά που σας χαρίζω σήμερα είναι από τους επόμενους πέντε δίσκους (Αγρυπνία - 2002, Διάφανος - 2006, Η Βροχή από Κάτω - 2006, Ο Σαμάνος - 2008 και Ο Ελάχιστος Εαυτός - 2011).
Οι φαν θα παρατήρησαν πως άφησα στην απόξω τον live δίσκο του (Τα Ζωντανά - 2004), αφού σκέφτομαι να παίξω κι'ένα αφιέρωμα με τις ζωντανές του ηχογραφήσεις.
Σ' Αφήνω Γεια
Τειρεσίας
Κάλαντα
Διάφανος
Περσεφόνη
Στην Κοιλάδα Των Τεμπών
Βάλια Κάλντα
Κι' Άλλη Αϋπνη Πόλη
Άϋπνη Πόλη
Σαν Αστραπή
Ο Μεθυστής
Ο Ελάχιστος Εαυτός
Σαν Παιδί
Του Έρωτα Και του Θανάτου
Τα Τραγούδια Που Έγραψα
.jpg)
