Μαγγανείες

Όχι, όχι. Δεν έχω παραισθήσεις από τα αναλγητικά. Σας διαβεβαιώνω.
Αν, για τρίτη συνεχή ανάρτηση, το νταλικόφωνο παίζει ελληνικά, είναι που ήρθε και κούμπωσε αυτό που είχα στο μυαλό μου.
Τι πιο ωραίο follow up (που λέμε και στο Λασίθι) του Θανάση Παπακωνσταντίνου, απ'αυτόν εδώ τον υπεροχότατο δίσκο.

Και μιας και μιλήσαμε για τα μέρη μου, ο Γιάννης Χαρούλης τα τιμά και με το παραπάνω.
Γεννημένος στα 1981 στα Έξω Λακώνια, στον Άγιο Νικόλαο, ξεκίνησε το μουσικό του ταξίδι στα 6 του, όταν ο γλύπτης πατέρας του τού έμαθε να παίζει μαντολίνο.
Από τα 15 του, κι'ενώ είχε ήδη στραφεί στο λαούτο, άρχισε να παίζει σε πανηγύρια.
Την πρώτη του επαφή με το αθηναϊκό κοινό, την έκανε στον Λυκαβηττό, στα 2002, προσκεκλημένος του Χρήστου Θηβαίου στο αφιέρωμά του για τον Νίκο Ξυλούρη.
Στα 2003 κυκλοφορεί ο πρώτος του προσωπικός δίσκος (Γύρω Μου Κι Εντός), ενώ, στα 2006 γίνεται το μεγάλο μπαμ για την καταξίωσή του, με τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο (Λεμονανθός), για τον οποίο, πολύ μεγάλα ονόματα της εγχώριας μουσικής σκηνής (Μάνος Ξυδούς, Μάνος ελευθερίου, Θανάσης Παπακωνσταντίνου και άλλοι) του εμπιστεύονται τραγούδια του.

Πέντε χρόνια μετά τον "Λεμονανθό", ο Γιάννης κυκλοφορεί τον τρίτο προσωπικό του δίσκο. 
Οι Μαγγανείες είναι ο μέχρι τώρα καλύτερός του. Σας τα 'πα και πριν : ένας δίσκος ονειρεμένος.
Περιλαμβάνει 12 τραγούδια (εννέα καινούργια και τρία σε επανκτέλεση), τα οποία υπογράφει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, εκτός από τα "Άγιοι" (σε μουσική Μανώλη Πάππου) και Ανεμόσκαλα (σε στίχους Ξενοφώντα Γκαναδάκη). Τέλος, το "Μια Μάνα Που 'Χε Ένα Γιο", είναι ένα παραδοσιακό δημοτικό, μελοποιημένο από τον Παπακωνσταντίνου. 
Το υπέροχο εξώφυλλο είναι ο πίνακας "Πάθος" του σύντεκνου Θοδωρή Δασκαλάκη.
Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 15 του Μάη φέτος.
Χάρισμά σας και καλημέρα.

Άγιοι

Ανεμόσκαλα

Οδοιπόροι

Πλύστρα Του Ουρανού

Το Σκουλαρίκι

Μια Μάνα Που 'Χε Ένα Γιο (Πέρδικα)

Μαγγανείες

Η Ουρά Του Αλόγου

Ο Ακίνητος

Τότε Κι' Εγώ

Πρώτη Άνοιξη

Ραμόν