Καλημέρα εντεχνάκια μου.
Κι'ενώ ο πόνος συνεχίζεται, η απραγία σκοτώνει.
Γι'αυτό, σήμερις, είχα τον απαραίτητο χρόνο για ένα μεγαλούτσικο αφιέρωμα που, ξέρω, πολλοί το ζητήσατε κι'ακόμα περισσότεροι το περιμένατε. Θα είναι σε δύο συνεχόμενα μέρη, οπότε ετοιμάστε χώρο στους σκληρούς σας δίσκους.
Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου είναι ένας πολύ μεγάλος μουσικός. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό απ'την αρχή για να μην έχουμε παρεξηγήσεις. Σ'αρέσει εσένα νταλικέρη; Δεν τρελλαίνομαι, δεν κόβω φλέβες, αλλά, παραδέχομαι πως έχει τραγούδια καταπληκτομαγικά.
Είναι επίσης καταπληκτικός άνθρωπος, χαμηλού προφίλ, ανιδιοτελής αριστερός και πάντα πρόθυμος να συμμετάσχει σε όποιο κοινωνικό κίνημα του ζητά τη βοήθειά του.
Γεννήθηκε τον Απρίλη του 1959 στον Τύρναβο και τα πρώτα του νανουρίσματα ήταν τα παραδοσιακά τραγούδια που τραγουδούσαν οι δικοί του στα χωράφια.
Σπούδασε μηχανολόγος-μηχανικός στην Σαλονίκη και μετά το φανταριλίκι ξεκίνησε να φκιάνει μουσικά όργανα (μπουζούκια, τζουράδες κλπ).
Η πρώτες του απόπειρες ήταν στιχουργικές. Στα 19 του έστειλε 6 δικά του στιχάκια στον Μάνο Λοϊζο, τα οποία όμως χάθηκαν με τον χαμό του μεγάλου μας Μάνου στα 1982. Το ίδιο θα συμβεί, αργότερα και με την Ελευθερία Αρβανιτάκη και την Οπισθοδρομική Κομπανία.
Η πρώτη του εμφάνιση σε δίσκο είναι το τραγούδι που τραγούδησε στους Μουσικούς Αγώνες Κέρκυρας (Η χελώνα - 1982), το οποίο συμπεριλήφθηκε στον δίσκο Κέρκυρα 1982.
Δύο χρόνια αργότερα, γίνεται το μεγάλο μπαμ. Ο Θανάσης συμμετέχει με δύο τραγούδια του (Μαύρος Γάτος και Λεγεωνάριος) στον δίσκο του (απλά) συνωνόματού του Βασίλη Παπακωνσταντίνου (Διαίρεση - 1984). Και τ'ονομά του γίνεται γνωστό.
Στο μεταξύ, βιοποριστικά, εργάζεται για αρκετά χρόνια σαν εργολάβος δημοσίων έργων στην ΔΕΥΑΛ.
Αυτός είναι και ο λόγος που η πρώτη του δισκογραφική δουλειά (Η Αγία Νοσταλγία) δεν κυκλοφορεί παρά στα 1993.
Από τότε μέχρι σήμερα, έχει κυκλοφορήσει 10 προσωπικά studio albums και 3 live, ενώ έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα της σύγχρονης έντεχνης ελληνικής μουσικής, στα οποία έχει χαρίσει μουσικά διαμάντια. Πολλοί απ'αυτούς, επίσης, έχουν συμμετάσχει και σε δικούς του δίσκους (κυρίως η Μελίνα Κανά), ενώ άλλοι έχουν βοηθήσει στην παραγωγή των προσωπικών του δίσκων.
Σήμερα η νταλίκα παίζει επιλογές της (αυστηρά προσωπικές) από τους 5 πρώτους δίσκους του (Αγία Νοσταλγία - 1993, Στην Ανδρομέδα και στην Γη - 1995, Της Αγάπης Γερακάρης - 1996, Λάφυρα - 1998 και Βραχνός Προφήτης - 2000).
Αύριο τα υπόλοιπα.
Στις Χαραυγές Ξεχνιέμαι
Λύκος Κακός
Αγία Νοσταλγία
Ανδρομέδα
Άστρο του Πρωϊνού
Του Κάτω Κόσμου οι Φύλακες
Όσοι
Στη Φωτιά
Μαλαματένια μου Ζωή
Αποσπερίτης
Σώμα που Χορεύεις
Αερικό
Όποιος Αγάπησε Δεν Ξέρει να το Πει
Τα Λάφυρα
Όταν Χαράζει
Πεχλιβάνης
Άτμαν
Σαμπάχ
.jpg)
