Bonjour αγάπες.
Για μερικούς από σας που το ζητάνε καιρό, σήμερα η νταλίκα θ'ασχοληθεί με τον κύριο Garou.
Για τον κύριο Garou ισχύουν όσα έχω πει κατά καιρούς και για άλλους τραγουδιάρηδες : όποιος (ή όποια) θεωρούν εαυτούς βαθειά κουλτουριάρηδες κι'ακόμα πιο βαθειά γνώστες της μουσικής, μπορούν χαρωπά και άκοπα να παραμείνουν κολλημένοι σ'όποιο είδος μουσικής γουστάρουν, αρκεί να πάρουν μαζί τους και το νίκο τον σπηλιά. Για τους υποδέλοιποι, ακούτε ότι αρέσει στ'αυτιά σας κι'ότι σας φκιάνει ωραίες εικόνες.
Τούτος δω ο μεσιέ, έχει μία από τις ομορφότερες φωνές αυτή τη στιγμή στο γαλλόφωνο τραγούδι και όχι μόνο. Τώρα, αν τα κοριτσάκια σκίζουν τις κιλότες τους μόλις τον βλέπουν, 1. αδιαφορώ και 2. τα παράπονά σας στον γιαραμπή που τον έκανε όμορφο. Πέραν τούτου, εγώ τον γουστάρω και θέλω να σας τον γνωρίσω, σε όσους δηλαδής δεν τον ξέρουν.
Γεννήθηκε Pierre Garand, στα 1972 στο Sherbrooke του Quebec στον Καναδά.
To Garou είναι λογοπαίγνιο του Garand και αναφέρεται στο loup-garou που, γαλλιστί, σημαίνει λυκάνθρωπος. Γιατί; Τρέχα γύρευε.
Μέντοράς του ήταν ο πατέρας του (που έπαιζε πιάνο και τρομπέτα), που του αγόρασε την πρώτη κιθάρα στα 3. Στα 20, μόλις ξέμπλεξε με το στρατιωτικό, έφκιασε μια μπάντα, τους Untouchables κι'άρχισε να παίζει όπου βρει. Σ'ένα απ'αυτά τα "όπου βρει" τον ανακάλυψε ο Luc Plamondon, διάσημος γαλλο-καναδός στιχουργός, ο οποίος του έδωσε τον ρόλο του Κουασιμόδου στο μιούζικαλ "Notre Dame de Paris" (alias Η Παναγία των Παρισίων). Εκεί, ο Garou, με το τραγούδι Belle, έγινε, από τη μία μέρα στην άλλη, διάσημος και στην Γαλλία.
Ξεκίνησε που λέτε μια καριέρα, στην Γαλλία αλλά αι στην υπόλοιπη Ευρώπη, χωρίς όμως να ευτυχήσει να γυρίσει δίσκο.
Ο πρώτος του (Seul) κυκλοφόρησε στα 2000, αλλά, με τη φήμη που είχε αποκτήσει, ανέβηκε ταχύτατα στο #1.
Μέχρι τα σήμερις, έχει κυκλοφορήσει 7 studio albums (και ένα live), μέσα απ'τα οποία καταξιώνεται η υπέροχα μπάσα blues φωνή του, αφού με τα blues ξεκίνησε.
Απόδειξη αυτού που λέω, ο πέμπτος και έβδομος δίσκοι του (Gentelman Cambrioleur - 2009 και Rhythm and Blues -2012), όπου διασκευάζει διάσημα σονγκς. Αυτοί δεν περιλαμβάνονται στο σημερινό αφιέρωμα, αφού επέλεξα να σας τους παρουσιάσω αργότερα.
Για σήμερις σας χαρίζω τα καλύτερά του από την υπόλοιπη δισκογραφία του, έτσι για πάρετε μια μυρουδιά.
Que L' Amour Est Violent
Seul
Au Plaisir De ton Corps
Jusqu' A Me Perdre
Heminguay
Les Filles
Quand Passe La Passion
Ton Premier Regard
Le Temps Nous Aime
Plus Fort Que Moi
Milliers De Pixels
Burning
Take A Piece Of My Soul
Beautiful Regret
.jpg)
