Άντε και τον φάγαμε και το Νοέμβρη αδέλφια μου.
Και μπαίνουμε και στον τελευταίο μήνα του '12.
Κι'όπως κάθε μήνα, προσπαθούμε να μας μπει όσο καλύτερα γίνεται. Με λίγους τελικά γύρω μας. Με μικρο-πυρηνικές παρέες, έξω από σχήματα και πολυκοσμία. Έξω από συντονισμένα (ή ασυντόνιστα) καπελλώματα. Με λίγους και καλούς, με φίλους και με εικόνες. Με εικόνες που ντύνουμε με μουσική για να ξεχνιώμαστε, έστω και για λίγο. Ή να παίρνουμε κουράγιο.
Έτσι κι'εδώ.
Άμα έχεις δει το Dead Poets Society στα 25 σου, η κοσμοθεωρία σου τρώει δυνατή σφαλιάρα. Πολύ δυνατή. Και αναθεωρείς μπόλικα πράματα στη ζωή σου. Και το capre diem μοιάζει λίγο πιο κοντινό απ'όσο τολμούσες να φανταστείς. Ή να ονειρευτείς, έστω. Και μετά συνεχίζεις, το ξεχνάς, μέχρι να σου ξανάρθει μπροστά σου, σε μέρες σκληρής ανέχειας, σε μέρες σκληρές, σε παράξενες μέρες.
Κι'αυτό είναι εδώ μπροστά σου. Μέσα από τις μαζώξεις αυτών των κολλεγιοπαίδων μέσα στη σπηλιά, μέσα από τα βαψίματα στο πρόσωπό τους, μέσα από τον Nawanda (την θεότητα της Ηδονής - κλειδοκράτορα του PleasureDome), μέσα από μια νιότη που κομμάτια της γνώρισες κι'εσύ, μέσα από τον θάνατο.
Κινηματογράφος με το Κ Κεφαλαίο, η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Peter Weir πάνω στο μαγικό script του Tom Schulman και βγήκε στις αίθουσες στις 2 Ιούνη του 1989, του βρώμικου '89 αν προτιμάτε.
Πρωταγωνιστεί ο Robin Williams και, σε πρώτη αλλά συγκλονιστική εμφάνιση, ο Robert Sean Leonard, ένας από τους αγαπημένους μου (αν και σχετικά άγνωστους και αδικημένους) αμερικάνους ηθοποιούς.
Τώρα να σας πω πόσα βραβεία πήρε, το θεωρώ ανούσιο και το προσπερνώ.
Και πάω στο soundtrack.
Κι'εδώ έχω να σας πω μερικά πραγματάκια. Θα είναι σε δύο μέρη. Ένα επίσημο κι'ένα made by ntalika. Κι'αυτό γιατί, ενώ το original score υπογράφει ο Κύριος Maurice Jarre, μέσα στην ταινία ακούγονται και άλλα κομμάτια, που θα ήταν κρίμα (κι'άδικο) να προσπεράσουμε. Και δεν μιλάμε για ότι να 'ναι κομμάτια, αλλά για δύο κλασσικές συνθέσεις από τις καλύτερες όλων των εποχών και για μερικά άλλα, ροκεντρολάκια, από τα ιστορικά.
Όσον αφορά το score του Jarre, κι'εδώ τα λόγια περιττεύουν. Ο άνθρωπος είναι genius κι'αυτό τα λέει όλα. Η μουσική του ντύνει θαυμαστά την υπέροχη ταινία.
ΥΓ : από σήμερα δοκιμάζω έναν καινούργιο uploader, πολύ εύκολο στη χρήση. Δοκιμάστε το κι'εσείς.
Αυτά και καλό μας μήνα.
Original Soundtrack
Carpe Diem
Neal
To The Cave
Keating's Triumph
The Mosquito Coast
Main Title
Building The Barn
Death Of A Child
Bonus Tracks
Frederik Handel - Water Music Suite in DG major
Beethoven - Piano Concerto No5 in E flat (Emperor)
David Hykes - Rainbow Voice
Johnny Horton - The Battle Of New Orleans
Professor Longhair - Hey Little Girl
The Cadets - Stranded In The Jungle
Wanda Jackson - Let's Have A Party
Frederik Handel - Water Music Suite in DG major
Beethoven - Piano Concerto No5 in E flat (Emperor)
David Hykes - Rainbow Voice
Johnny Horton - The Battle Of New Orleans
Professor Longhair - Hey Little Girl
The Cadets - Stranded In The Jungle
Wanda Jackson - Let's Have A Party
.jpg)
