Καλημερομήνα λατρείες.
Με την αρχή του φθινοπώρου, η νταλίκα επιστρέφει στο (μακράν) αγαπημένο της θέμα : τα soundtracks.
Από μια ταινία που φέρνει πολλές και ποικίλες αναμνήσεις. Πάρα πολλές.
Όταν βγήκε στη Γαλλία το 37.2° le matin, ήμανε ένα 22χρονο φοιτητάριο, που του άρεσε πολύ να πηγαίνει σινεμά. Τόσο πολύ, που έβλεπα ότι να 'ναι. Στην κυριολεξία.
Όσοι γνωρίζουν λίγα από τον σωβινισμό των φράγκων, θα ξέρουν πως, όπως και για όλα τα άλλα, έτσι και για τις ταινίες τους, τις θεωρούν κορυφές. Μερικές είναι. Άλλες όχι και τόσο. Κι'άλλες καθόλου.
Η συγκεκριμένη ταινία ανήκει στη μεσαία κατηγορία. Ανήκει στην φουρνιά των ταινιών, της περιόδου 1980-1990, όπου οι νέοι γάλλοι σκηνοθέτες την είχαν δει "σκεπτόμενοι", re-nouvelle vague και τέτοια διάφορα. Είναι αυτό που έλεγε κάποιος διάσημος "...σε αντίθεση με το αμερικάνικο σινεμά, που δρα περισσότερο απ'όσο σκέφτεται, το γαλλικό σκέφτεται περισσότερο απ'όσο δρά..."
Έτσι κι'εδώ.
Ένας συγγραφέας που δεν έχει κατανοήσει πόσο μεγάλο ταλέντο έχει, μία αυτοκαταστροφική φιλενάδα, καλύβες στη θάλασσα, μια εγκυμοσύνη που δεν ήρθε ποτέ (άλλωστε, το 37.2°C είναι η θερμοκρασία που έχουν οι έγκυες γυναίκες), μια τρέλα, ένας εγκλεισμός σε ψυχιατρείο και μία δολοφονία αγάπης.
Ειλικρινά, και συγγνώμη αν θα στενοχωρήσω κάποιους/ες, rien de special (που λένε και οι φράγκοι).
Η ταινία βασίστηκε πάνω στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Philippe Djian (1985), σκηνοθετήθηκε από τον λατρεμένο Jean-Jacques Beineix και πρωτοβγήκε στις αίθουσες στις 7 Νοέμβρη του 1986.
Πρωταγωνιστούν μία από τις ομορφότερες (αλλά και πιο ατάλαντες) γαλλίδες ηθοποιούς, η Beatrice Dalle κι'ένας από τους καλύτερους γάλλους (νέος τότε) ηθοποιούς, ο λατρεμένος Jean-Hugues Anglade.
Πάμε τώρα στο soundtrack.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι πολύ μεγάλο και μαγικό. Με τον Gabriel Yared, αυτόν τον πολύ σημαντικό λιβανο-γάλλο μουσικό που, για όσους δεν ξέρουν, έχει πάρει Όσκαρ για τη μουσική του στην ταινία The English Patient (1996) του Minghella.
Πάλι για όσους δεν ξέρουν, ο Yared, τον οποίον (όσο ζούσε στο Λίβανο) οι δάσκαλοι μουσικής τον απέτρεπαν από το να συνεχίσει με το σπορ, υπογράφει εδώ το πρώτο του soundtrack. Τέλος, ξανά για όσους δεν ξέρουν, ο Yared πήρε πτυχίο νομικής και ξανασχολήθηκε με τη μουσική μόνον όταν μετανάστευσε στη Γαλλία στα 1969.
Και ευτυχώς για μας.
Όσοι δεν τον ξέρουν, αυτό εδώ το υπέροχο soundtrack είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να τον γνωρίσουν.
Συνιστάται ανεπιφύλακτα.
ΥΓ. Η ταινία παίχτηκε και στην ψωροκώσταινα με τον ηλίθιο αμερικάνικο τίτλο Betty Blue.
ΥΓ. Η ταινία παίχτηκε και στην ψωροκώσταινα με τον ηλίθιο αμερικάνικο τίτλο Betty Blue.
Betty et Zorg
Des Orages Pour La Nuit
Cargo Voyage
La Poubelle Cuisine
Humecter La Monture
Le Petit Nicolas
Gyneco Zebre
Comme Les Deux Doights De La Main
Zorg et Betty
Chile Con Carne
C'Est Le Vent, Betty
Un Coucher De Soleil Accroche Dans Les Arbres
Lisa Rock
Le Coeur En Skai Mauve
Bungalow Zen
37.2° Le Matin
Maudits Maneges
.jpg)
