Καλημέρα και καλή βδομάδα παγωμένοι μου.
Σήμερις γιορτάζει περίπου το 1/3 της ψωροκώσταινας και μερικά εκατομμύρια ακόμα νοματαίοι σ'όλη τη γη.
Σήμερα, κυρίως, γιορτάζουν 3-4 εξαιρετικά αγαπημένοι μου άνθρωποι.
Οπότε, είπα σήμερις, ένεκα η εορτή, ν'ασχοληθώ μ'ένα από τα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια που, όπως οι περισσότεροι από σας, άλλα νόμιζα κι'αλλιώς είναι.
Να τα πάρουμε απ'την αρχή.
Πρόκειται για το Johnny, Tu N' Es Pas Un Ange (Γιάννη δεν είσαι άγγελος), που οι περισσότεροι θα το θεωρούν δημιούργημα (ή πρωτοτραγουδισμένο) από την μεγάλη Κυρία Edith Piaf και οι λιγότεροι (οι αμαθείς) επιτυχία των Vaya Con Dios.
Πολύ λιγότεροι (ένας απ'αυτούς και ο δούλος σας) θα έβαζαν το κεφάλι τους στον ντορβά, ότι πρόκειται για επιτυχία του ντουέτο Les Paul and Mary Ford.
Όλα λάθος λατρεμένοι μου.
Η κομματάρα αυτή, η καταπληκτική αυτή μελωδία δεν είναι ούτε αμερικανιά αλλ'ούτε ένα ακόμα διαμάντι της γαλλικής chanson.
Πρόκειται για ένα από τα ιστορικότερα φολκλορικά τραγούδια της Ρουμανίας, ηλικίας τουλάχιστον 150 χρόνων, με τίτλο Sanie Cu Zurgalai (όπερ μεθερμηνευόμενον Έλκυθρα και Καμπάνες). Όπως καταλάβατε, πρόκειται για ένα είδος χριστουγενιάτικου τραγουδιού που απέχει έτη φωτός από την σκαμπρόζικια διασκευή για τον αλήτη Τζώνυ που καίει καρδιές, όπως αυτή κυριάρχησε στις δυτικές διασκευές.
Το κομμάτι κωδικοποίησε πρώτος ο ρουμάνος παραγωγός Robert Stein, στα 1937 και, έκτοτε, τραγουδήθηκε από τους διασημότερους ρουμάνους ερμηνευτές. Εμείς θα τ'ακούσουμε σε μία από τις ομορφότερες (υποκειμενικά) εκτελέσεις, από την Maria Lataretu (1911-1972), μία από τις διασημότερες ρουμάνες τραγουδίστριες παραδοσιακών τραγουδιών, κάτι σαν την δικιά μας σχωρεμένη Δόμνω Σαμίου. Η ηχογράφηση είναι του 1950.
/>
Πως το κομμάτι αυτό διέσχισε όλη την Ευρώπη και τον Ατλαντικό και κατέληξε στο Αμέρικα, πρέπει να αποδωθεί σε ρουμάνους οικονομικούς μετανάστες. Και μάλλον σε κανά δικό τους γλέντι θα το άκουσε και ο Spellman (ή ο Les Paul) και αποφάσισαν να το ιδιοποιηθούν. Γιατί εδώ πρόκειται για σκαστή απάτη αγάπες μου. Και μη μου πει κανείς πως άλλαξαν τους στίχοι, γιατί η μελωδία είναι ακριβώς η ίδια. Βήμα προς βήμα.
Τέλος πάντων, για να μην σας τα πολυλογώ, το πήραν και το ηχογράφησαν, το υπέροχο (κατά τα άλλα) ντουέτο Les Paul and Mary Ford και το κυκλοφόρησαν σε 45αρι στα 1952.
Κανονικά δεν θα 'πρεπε καν να σας το παίξω, αλλά ας όψεται η ολοκληρωμένη άποψη.
Και φτάνουμε στα 1953 και στην σημαντικότερη εκτέλεση, αυτή που, άλλωστε, έδωσε στο διαμάντι την αίγλη που του άξιζε. Μιλάω φυσικά για τη διασκευή της Κυρίας Edith Piaf. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια...
Από κει και πέρα, τα υπόλοιπα ήταν απλά οδοντόκρεμες. Μερικές όμως καλές. Από τις οποίες διάλεξα τρεις και σας τις χαρίζω.
Στα 1988 το διαμάντι διασκευάζεται (υπέροχα η αλήθεια είναι) από τους αγαπημένους Βέλγους Vaya Con Dios που, στην ουσία, το έκαναν γνωστό και στους νεότερους, σε όσους δηλαδή δεν είχαν σχέση με τα παλαιότερα ακούσματα. Κάτι είναι κι'αυτό. Το βρίσκουμε στο πρώτο studio album τους (Vaya Con Dios - 1988)
Και κλείνω με δύο "βαλκανικές" διασκευές. Η πρώτη είναι από την πολύ καλή τουρκάλα τραγουδίστρια Candan Ercetin, η οποία, στα 2003 κυκλοφόρησε έναν δίσκο με γαλλικά τραγούδια (Chante Hier Pour Aujourd'hui) μέσα στον οποίον βρίσκουμε και το διαμάντι μας. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διασκευή
Και κλείνουμε με τους δικούς μας Eva and The Apples, το πολύ ενδιαφέρον γαλλόφωνο σχήμα της Εύας Κοτανίδη, που διασκευάζει το διαμάντι μας στα 2010. Εθνικιστής δεν είμαι, πατριώτης ακόμα λιγότερο. Αλλά η διασκευή αυτή είναι κορυφαία.
Αυτά.
Η ανάρτηση είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε Γιάννες και Γιάννηδες. Να σας χαιρόμαστε.
.jpg)
