Είπα λατρείες ε;
Κολλάει με το πρώτο soundtrack για το 2013.
Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ υπάρχει ένας μόνο σκηνοθέτης στον κόσμο που τρέχω να δω την ταινία του χωρίς καν να διαβάσω περί τίνος πρόκειται. Κι'αυτός είναι ο Quentin Tarantino. Και μετά απ'αυτόν κανένας. Αυτός που δεν χρησιμοποιεί την βία (όπως πολλοί καραγκιόζηδες ισχυρίζονται) για να πουλήσει, αλλά περιγράφει μιαν εποχή όπου η βία είναι ο κανόνας.
Στις 25 Δεκέμβρη του 2012 βγήκε στο πανί η εντέκατη ταινία του σαν σκηνοθέτης, το Django Unchained. Άλλη μία ταινιάρα που προστίθεται στις υπόλοιπες δέκα, για να μη μιλήσω για τις πάνω από 20 όπου συμμετέχει ο Tarantino με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Στην ψωροκώσταινα θα παιχτεί (αν δεν κάνω λάθος) κάπου στα μέσα τούτου του μήνα. Ψάξτε το εκεί γύρω στις 17-18 Γενάρη.
Το να περιγράψω υπόθεση έργου του Tarantino μου είναι πάντα δύσκολο.
Εγώ, από τις 20 Δεκέμβρη που το είδα, το 'χω ξαναδεί άλλες 3 φορές για να πιάσω όλα τα νοήματα.
Μέσες-άκρες, ένας γερμανός οδοντίατρος-κυνηγός επικηρυγμένων σκοτώνει έναν (από τους δύο) αδελφούς δουλέμπορους (τον άλλον τον σκοτώνουν οι απελευθερωμένοι σκλάβοι) κάπου στα 1858 στην αμερική. Φεύγοντας παίρνει μαζί του τον Django, έναν μαύρο σκλάβο, τον οποίον χρειάζεται για να του δώσει πληροφορίες σχετικά με δύο άλλους επικηρυγμένους αδελφούς. Η συμφωνία τους είναι να δώσει στον Django την ελευθερία του, μαζί με 75 δολάρια κι'ένα άλογο. Αφού όμως τους βρίσκουν και τους σκοτώνουν, ο Django μένει μαζί του και γίνεται κι'αυτός κυνηγός επικηρυγμένων, μέχρις ότου, τα βήματά τους τους φέρνουν σε μία φυτεία, στην οποία, για ν'αποκτήσουν πρόσβαση, ο Django περνιέται για ειδικός στο Mandingo fighting, μια πάλη μέχρι θανάτου.
Η συνέχεια επί της οθόνης.
Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Jamie Foxx, Christoph Waltz, Samuel L. Jackson και ο Leonardo di Caprio, τον οποίον ο Tarantino, με τον μαγικό του τρόπο, μετατρέπει επιτέλους σε ηθοποιό αφού, από τις Συμμορίες της Νέας Υόρκης και μετά, ότι (μα ότι) έχει κάνει είναι απλά κουράδες.
Σε ότι αφορά το soundtrack της ταινίας, έχουμε ξαναπεί, πως όλες οι μουσικές που ντύνουν τις ταινίες του Tarantino είναι στο ίδιο ύψος ποιότητας με τις ίδιες τις ταινίες. Το νταλικόφωνο άλλωστε, για όσους παρακολουθούν, έχει τιμήσει δεόντως τα O.S.T. του σκηνοθέτη.
Εδώ, εκτός από τα διαμάντια που διάλεξε (όπως πάντα) ο ίδιος, και που επιμελήθηκε ο γνωστός και συνήθης ύποπτος Tom Whalley (με την εποπτεία τις επίσης συνήθους ύποπτης Mary Ramos), έχουμε και μία μαγική καινοτομία : έχουμε τέσσερα διαμαντάκια γραμμένα ειδικά για την ταινία. Και όχι όποια να 'ναι. Καταρχήν έχουμε το ολόφρεσκο Ennio Morricone (με την Elisa Toffoli στα φωνητικά). Ο λατρεμένος Morricone επιστρέφει έπειτα από πολύ καιρό (Ancora Qui) κι'αυτό το οφείλουμε στον Tarantino. Έπειτα έχουμε ένα υπέροχο τραγούδι (Freedom) από τους Anthony Hamilton και Elayna Boynton, το 100 Black Coffins του Rick Ross, το οποίο ερμηνεύει ο πρωταγωνιστής Jamie Foxx και, τέλος, το Who Did that to You? από τον John Legend.
Στα υπόλοιπα, βρίσκουμε (άλλη μια φορά) πολύ μεγάλους : από ένα juxtaposition 2 Pac με James Brown, μέχρι Jim Croce και RZA.
Το τελευταία κομμάτι, το Ode To Django, των RZA, δεν περιλαμβάνεται στο soundtrack, αλλά δίνεται σαν bonus track από την i-tunes.
Να πούμε τέλος, πως εκτός από τα τραγούδια, και κατά την προσφιλή τακτική του Tarantino, το soundtrack είναι και story-board, αφού περιέχει και αυθεντικούς διάλογους απ'την ταινία.
Tracklist, όποιος ενδιαφέρεται, ας πάει σιαπέρα να την δει.
Με τις υγείες μας.
.jpg)
