Νεκρολογιών συνέχεια...
Τον λάτρεψα από μικρός όσο λάτρεψα ελάχιστους.
Ήταν ένας ΠΟΙΗΤΗΣ που το 'παιζε στιχουργός, όπως είπε ο Θάνος Μικρούτσικος, ο οποίος ευτύχησε να συνεργαστεί μαζί του πολλές φορές.
Τίμησε την πραγματική ποίηση σε όλες της τις εκφάνσεις. Από την πολιτική μέχρι την απύθμενα ερωτική.
Πάντα απλός και κατανοητός. Πάντα δίπλα σ'αυτόν στον οποίον απευθύνοταν. Όπως πρέπει να είναι ο ποιητής.
Μεγάλωσα μαζί του. Μεγάλωσα αγαπώντας αυτόν και ελάχιστους άλλους σαν κι'αυτόν.
Γι'αυτό, σήμερα, στον επικήδειό του, δεν θα πω κακίες για τους κουλτουρο-βαθυσόχαστους "συνάδελφούς" του.
Θα πω μόνο αυτό : αν θέλεις ν'αγγίξεις τους ανθρώπους με το λόγο σου, φρόντισε να σε καταλαβαίνουν οι πολλοί. Γιατί οι λίγοι θα σε καταλάβουν έτσι κι'αλλιώς. Και μάλιστα χλευάζοντας.
Σκόρπια δικά σου.
Καλό σου ταξίδι Άλκη Αλκαίε.
Όποιος δεν τα ξέρει και περιμένει tracklist, λυπάμαι.