Anna Calvi

Καλημέρα λουλούδια μου.
Σήμερα και αύριο θέλω να σας μιλήσω για δύο τσούπρες. Νέες και φρέσκιες. Όμορφες και εξαιρετικά ταλαντούχες.
Αρχίζω με την πιο μεγάλη σε ηλικία.

Γεννήθηκε Anna Margaret Michelle Calvi στα 1980 σ'ένα λονδρέζικο προάστιο (Twickenham) από μπαμπά ιταλό και μαμά αγγλίδα. Τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής της τα πέρασε στα νοσοκομεία, πράγμα που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό και τον χαρακτήρα της αλλά και το πάθος της για τη μουσική.
Τα μουσικά της ακούσματα, από πολύ μικρή, ήταν ένας υπέροχος αχταρμάς, που ξεκινούσε από Captain Beefheart και Rolling Stones μέχρι την μεγάλη αγάπη του πατέρα της, την Μαρία Κάλλας.
Στα 6 της έπιασε το πρώτο της βιολί και στα 8 της την πρώτη της κιθάρα.
Στα 10 της ζήτησε (και της πήραν) ένα τεράστιο διπλό κασετόφωνο με karaoke και άρχισε να ηχογραφεί δικά της πράγματα.
Στα 13 της διασκεύαζε ήδη Jimmi Hendrix. Έτσι απλά.
Παρότι ήθελε να σπουδάσει Τέχνη, την κέρδισε τελικά η μουσική και σπούδασε στο ξακουστό Southampton University, απ'όπου αποφοίτησε με επαίνους, στα 2003, στο βιολί και την κιθάρα.
Για πολλά χρόνια δεν ήθελε να τραγουδήσει. Κι'όσο δεν ήθελε να τραγουδήσει, τόσο τελειοποίησε το παίξιμο κιθάρας. Τραγούδησε για πρώτη φορά, όπως μα λέει η ίδια, στα 28 της, έπειτα από ατελείωτες μέρες κλεισμένη σ'ένα δωμάτιο, όπου τραγουδούσε Piaf και Nina Simone.

Αφού έφκιασε μερικές μπάντες και κυκλοφόρησε κι'ένα single (New York) που ποτέ δεν εμφανίστηκε πουθενά, συνάντησε τους Mally Harpaz (multi οργανοπαίχτη) και Daniel Maiden-Wood (ντράμερ), με τους οποίους συνεχίζει και μέχρι σήμερα. Τότε είναι που έκοψε τα πολλά ονόματα και καθιερωσε το Anna Calvi.
Σ'ένα gig τους, τράβηξε την προσοχή του παραγωγού της Domino Records, Bill Ryder-Jones, ο οποίος όχι μόνο την πείθει να υπογράψει το πρώτο της συμβόλαιο, αλλά γίνεται στην ουσία ο μέντοράς της, θεωρώντας της σαν "...το μεγαλύτερο πράγμα μετά την Patti Smith...".

Εγώ μεγάλη μπουκιά (τι μεγάλη δηλαδή, γατοκέφαλο ολόκληρο) τρώω, αλλά μεγάλη κουβέντα δε λέω. Ειδικά όταν πάμε να συγκρίνουμε μια πρωτοεμφανιζόμενη μ'ένα μουσικό τέρας όπως η Patti της καρδιάς μας και των νιάτων μας.
Από την άλλη όμως, η κοπελιά είναι φοβερή μουσικός. Κι'όταν αυτό το λέει ο Brian Eno, ο οποίος και την υποστηρίζει σε βαθμό να παίζει και στον δίσκο της, έχει τη σημασία του.
Από τα 2009 ξεκινάει να παίζει σαν support με μεγάλους και σπουδαίους : Johnny Flynn, Arctic Monkeys μέχρι και με το Νίκο τον Σπηλιά (μλιαξ) σαν Grinderman.

Και τον Γενάρη του 2011 κυκλοφορεί το πρώτο studio album της : το Anna Calvi που σήμερα σας χαρίζω. Και που είναι πάρα πολύ καλό. Και που συνδυάζει την indie με το alternative και τις ντύνει με μια όμορφη φωνή. Patti Smith δεν είναι, γιατί μόλις ο γιαραμπής έκανε την Patti Smith έσπασε μετά το καλούπι. Αλλά είναι καλή.
Δώστε βάση.

Rider To The Sea

No More Words

Desire

Suzzanne And I

First We Kiss

The Devil

Blackout

I'll Be Your Man

Morning Light

Love Won't Be Leaving