Δεν είχα σκοπό να βάλω οτιδήποτε επετειακό. 'Αλλωστε με το Jesus Christ Superstar, πέρυσι, νόμιζα πως είχα καλυφτεί.
Αλλά μπα.
Ένας φίλος, σήμερα, στο facebook, μου θύμισε κάτι υπέροχο.
Αυτός βέβαια το προτιμά σε μια μοντέρνα έκδοση του 1985 από τον Εσθονό Arvo Part. Εγώ πάλι, από τον δημιουργό του, τον ιταλό Giovanni Battista Pergolesi.
To Stabat Mater είναι ένας ύμνος για την Παναγία. Στην ουσία, αποτελείται από δύο "υπο-ύμνους", τον Stabat Mater Dolorosa (το θλιβερό) και τον Stabat Mater Speciosa (το εύθυμο). Ανάλογα με τις πηγές, δημιουργοί τους είναι ή ο Φραγκισκανός Jacopone Da Todi ή ο Πάπας Αθώος ο ΙΙΙ.
Όπως και να 'χει, κομμάτια απ'αυτούς τους ύμνους μελοποίησαν πολλοί διάσημοι κλασσικοί συνθέτες, όπως οι Palestrina, Vivaldi, Haydn, Rossini και Dvorak.
Του Pergolesi όμως είναι το πιο ολοκληρωμένο. Κλασσική Εκκλησιαστική μουσική (Mass) για alto και mezzo soprano, το έργο γράφτηκε στα 1736. Το ανέκδοτο της υπόθεσης είναι πως, αρχικά, παρουσιάστηκε με άντρες soprani, για να επικρατήσουν τελικά οι εκτελέσεις αποκλειστικά με γυναίκες.
Μια τέτοια είναι το πασχαλιάτικο δώρο μου.
Πρόκειται για ηχογράφηση της Deutsche Grammophon του 1972. Την Ορχήστρα της Όπερας της Βενετίας (La Fenice) διευθύνει ο διάσημος ιταλός μαέστρος Ettore Gracis. Alto Soprano η θεϊκή ισπανίδα Teresa Berganza και mezzo soprano η μεγάλη ιταλίδα Mirella Freni.
Αυτά και να περάσουμε καλά.
.jpg)
