Καλημέρα.
Τα δύο παληκάρια που βλέπετε στην φωτογραφία είναι ο Humayun Anwar, 19 (αριστερά) και ο Wakar Ahmed, 33 (δεξιά).
Πακιστανοί.
Απ'αυτούς που βλέπετε στο δρόμο να μαζεύουν παλιά αντικείμενα, παλιοσόδερα, χαλασμένες οικιακές συσκευές, στρώματα, τραπέζια, ξεχαρβαλωμένες πολυθρόνες και καναπέδες.
Απ'αυτούς που φοβάστε μη σας κλέψουν, που τους αποφεύγετε όταν τους βλέπετε να περιμένουν με τις ώρες στους τηλεφωνικούς θαλάμους για να μιλήσουν με τους δικούς τους πίσω στην πατρίδα.
Απ'αυτούς που κουβαλάνε τις διάφορες θανατηφόρες αρρώστειες, που λέει κι'ο ξεφτίλας ο Λοβέρδος.
Απ'αυτούς που αποφεύγετε να καθίσετε δίπλα τους στο λεωφορείο.
Απ'αυτούς που σύντομα, αν όλα πάνε "κατ'ευχήν", θα βλέπετε κλεισμένους στα σύγχρονα Νταχάου του "σοσιαλιστή" Χρυσοχοϊδη.
Μόνο που, για κακή σας τύχη, αυτοί οι δυο λεβέντες πριν λίγες μέρες σας πέταξαν στη μούρη ένα μεγάλο μάθημα ηρωϊσμού κωλοέλληνες. Απ'αυτά που κάποτε οι πρόγονοί σας δίδασκαν έμπρακτα και που, σήμερα, απλά τα αναμασάτε γιατί είστε άχρηστοι να τα κατανοήσετε.
Πριν λίγες μέρες, στο Κρυονέρι, αυτοί οι δύο "βρωμιάρηδες" έπεσαν πάνω στο τρένο και διαμελίστηκαν. Όχι από απελπισία, ούτε διαμαρτυρόμενοι για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσής τους στη χώρα του "Ξένιου Δία".
Όχι.
Για να σώσουν ένα ηλικιωμένο ανδρόγυνο ΕΛΛΗΝΩΝ που κινδύνευε. Και το έσωσαν πληρώνοντας με τις ζωές τους. Δυο ζωές την αξία των οποίων ευτελίζετε στο βωμό του κρετινισμού σας. Δυο ψυχές που ξεριζώθηκαν απ'την πατρίδα τους κι'ήρθαν εδώ για θυσιαστούν για σας. Και για μένα, και για όλους.
Θα ήθελα να σας γράψω κι'άλλα, με πρόλαβε όμως ο Γιάννης Αλμπάνης, από τον οποίο δανείζομαι λίγες λέξεις, ενώ, όλο το υπέροχο κείμενό του μπορείτε να το διαβάσετε εδώ :
"Αγάπα τον πλησίον σου. Στην πόλη μας δεν έχουμε τζαμιά για να
προσευχηθούν για τις ψυχές τους όσοι τους είχαν συναντήσει στη ζωή. Ούτε
νεκροταφείο για να τους βάλουμε κατά πώς πρέπει και θα το ήθελαν κι οι
ίδιοι. Γι’ αυτό σκέφτομαι τη Μεγάλη Παρασκευή που θα πάω στη δικιά μας
την εκκλησία, να τους ανάψω ένα κεράκι και να ζητήσω από τον Κύριο,
όταν έρθει στα πράγματα, να μην ξεχάσει τους δύο Πακιστανούς που
θυσίασαν τη ζωή τους για να σώσουν τους δύο Έλληνες γερόντους. Μπορεί
εγώ να είμαι άθεος και αυτοί οι δύο να ήταν μουσουλμάνοι, αλλά Κύριε μου
σε μια χώρα που όλοι Σε επικαλούνται και κανείς δεν Σε φοβάται, αυτοί
οι δύο αλλόθρησκοι, ξένοι και «λαθραίοι», έκαναν πράξη τη διδασκαλία
Σου. Να τους θυμηθείς λοιπόν όταν έρθεις στα πράγματα. Δεν τους
χρειάζονται βουνά από πιλάφια, ποτάμια από μέλι και χίλιες παρθένες να
τους αγαπάνε. Τους αρκεί ένα μέρος να μην τους κυνηγάνε και να τους
φωνάζουν με τ’ όνομα τους"
Καιρό ήθελα να σας χαρίσω λίγια μουσική από το Πακιστάν. Δεν περίμενα όμως αυτό να γίνει κάτω απ'αυτές τις τραγικές συνθήκες. Γι'αυτό η σημερινή ανάρτηση είναι αφιερωμένη στους Humayun και Wakar μ'ένα τεράστιο ευχαριστώ.
Υπάχει μεγάλη ανάγκη χρημάτων για τη μεταφορά των σωρών τους πίσω στο Πακιστάν. Όποιος νομίζει πως μπορεί να βοηθήσει, υπάρχει λογαριασμός στην Εθνική Τράπεζα (IBAN GR95001106620000066261013057) στο όνομα του θείου του πιτσιρικά NADEEM QAISER LATIF.
.jpg)
