Καλημέρα σε όλους.
Σήμερα το νταλικόφωνο κάνει αφιέρωμα σ'έναν άγνωστο.
Απ'αυτούς που δεν συναρπάζουν, που δεν πουλάνε τους δίσκους με τη σέσουλα (ούτε καν με το κουταλάκι δηλαδή), που δεν φωτογραφίζονται σταριλικικά, που δεν έχουν πάρει βραβεία.
Απ'αυτούς που δεν εμπορεύονται (ή ελάχιστα) το ταλέντο που τους χάρισε ο γιαραμπής.
Κι'αυτουνού το ταλέντο του το 'δωσε και με το παραπάνω.
Από εξαιρετικά φτωχή οικογένεια, ο Dax Johnson γεννήθηκε στα 1975 στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Από πιτσιρικάκι γρατζούναγε μια σάπια κιθάρα και ταλαιπωρούσε ένα παλιό ακούρδιστο πιάνο στο σπίτι των γονιών του.
Όταν έκλεισε τα 18 του, κι'ενώ είχε ήδη συνθέσει πάνω από 30 μελωδίες, φόρτωνε το ξεκούρδιστο πιάνο του στο φορτηγάκι του κι'έβγαινε στους δρόμους του Πόρτλαντ, όπου έπαιζε για τους περαστικούς. Όχι για λεφτά. Για τη μουσική και μόνο.
Παράλληλα, για να βγάζει το ψωμί του, συνέθετε jingles για διαφημιστικούς λόγους. Πολλά δικά του έχουμε (ίσως) ακούσει σε διαφημιστικά σποτάκια, χωρίς να ξέρουμε πως είναι δικά του.
Είχε μια έμφυτη απέχθεια για τη διασημότητα.
Κι' αν ηχογράφησε 3 cd ήταν έπειτα από σπρώξιμο φίλων του. Βλέπετε, γι'αυτόν η μουσική ήταν η πρώτη του φύση, κι'αυτό ξεπηδάει αβίαστα από τις πρώτες νότες οποιουδήποτε κομματιού του.
Η μουσική του ήταν αυτό που λέμε modern classic. Αυτό, δηλαδή, το είδος που προσπαθεί να ξαναγράψει την κλασσική μουσική με σημερινά στοιχεία και βιώματα.
Κι' ο Johnson σ'αυτό το είδος ήταν άπαιχτος. Γιατί, όπως αποδείχτηκε, τα βιώματα του δρόμου έδεσαν αριστουργηματικά σε μια σκοτεινή και ρευστή modern classic, απ'αυτές που σπάνια ακούμε.
Για όσους αγαπούν το πιάνο, το σημερινό αφιέρωμα τους αφορά.
Κι'αν παραξενεύεστε που χρησιμοποιώ τον αόριστο, είναι που το παληκάρι αυτό πέθανε 6 μέρες πριν κλείσει τα 30 του χρόνια, στις 23 Νοέμβρη του 2005.
This Present Place
Jadynn's Lullaby
A Moment In The Life Of Me
Child's Garden
Chlorine Dream
Crazy
Dream Me A Dream
Echoes
Fear Of Light
Merciful Dwelling
Rain
.jpg)
