Καλημέρα ηλιαχτίδες μου.
Όπως πολλές φορές έχουμε ξαναπεί, την τελευταία 25ετία ότι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η ελληνική rock σκηνή έρχεται από δύο κυρίως μέρη : τα Δυτικά της Αθήνας και την Θεσσαλονίκη.
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν κι'απ'αλλού έτσι; Σημαίνει απλά, ότι οι δύο αυτές περιοχές ξεχωρίζουν, όχι τόσο σε ποσότητα, όσο σε ποιότητα.
Κι'αφού ευλογήσαμε τα μούσια μας, πάμε παρακάτω.
Για όσους δεν το ξέρουν, Αχαρνές είναι το Μενίδι. Αν πάρετε ευθεία το δρόμο του σπιτιού μου, θα πέσετε πάνω στη Λ. Δημοκρατίας, κι'αν την πάρετε μέχρι το τέρμα της θα πέσετε πάνω στο Μενίδι. Πάντα Δυτικά λέμε.
Κι'εκεί στο Μενίδι, αν είστε τυχεροί, θα πέσετε πάνω σ'αυτούς τους λεβέντες, που, από το 2005, μας ροκάρουν ασύστολα όπου μας πετυχαίνουν.
Τα Γυμνά Καλώδια ξεκίνησαν στα 2000. Στην αρχή διασκεύαζαν κομμάτια κάνοντας διάφορα πειράματα πάνω στην rock. Στα 2001 ηχογράφησαν ένα πρώτο demo, το οποίο όμως δεν κυκλοφόρησε. Ένα δεύτερο, το "Ημερολόγιο Της Τελευταίας Μου Αγάπης", στα 2003, είχε την ίδια τύχη, αφού τα παληκάρια έψαχναν ακόμα καλύτερο ήχο και παραγωγή.
Τον Μάρτη του 2005, επιτέλους, μπαίνουν στο studio (Studio Live στους Αγίους Αναργύρους οέοοο) και ξεκινούν την ηχογράφηση του πρώτου album. Παρέα τους έχουν δύο πρώην μέλη των Tsopana Rave, τον ντράμμερ Νίκο Σπυρόπουλο και το κολλητάρι μου, τον Τάκη τον Νταβέλο (μερικοί τον λένε και Παναγιώτη), ο οποίος ήταν και ο τελικός ηχολήπτης. Σημαντική βοήθεια πρόσφερε και ο Θοδωρής Κωνσταντινίδης (καθηγητής κιθάρας και ανώτερων θεωρητικών).
Οι ηχογραφήσεις κράτησαν μέχρι τον Μάη και το καλοκαίρι κυκλοφόρησε ο πρώτος τους δίσκος (Γυμνά Καλώδια), ένας από τους ομορφότερους δίσκους της σύγχρονης ελληνικής rock σκηνής.
Από τότε η φήμη τους αρχίζει και εξαπλώνεται ταχύτατα. Σε τούτο βοήθησε και το "Θέλω", που, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι ότι καλύτερο έχει γραφτεί σε ελληνική rock fast ballad τα τελευταία 30 χρόνια. Και ίσως ένα από τα καλύτερα κομμάτια ελληνικού (και όχι μόνο) rock.
Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 6 studio albums, ενώ αυτές τις μέρες κυκλοφορεί άλλο ένα. Σ'ένα απ'αυτά, στο "Μια Ζωή Σε μια Στιγμή" (2007), το οποίο και μοιράζουν ΔΩΡΕΑΝ σε συναυλίες τους, συμμετέχουν ο αείμνηστος Μάνος Ξυδούς (ο Μάνος μας) και η φωνάρα Τάνια Κικίδη (στα "Μέσα Στη Νύχτα Μου" και "Δάκρυα Στο Χώμα" αντίστοιχα).
Δεν θα σας πω άλλα. Τα Γυμνά Καλώδια δεν περιγράφονται. Ακούγονται. Κι'όποιος θέλει να τους ακούσει μπορεί εύκολα, μιας και οι μάγκες δίνουν συνέχεια συναυλίες παντού.
Να πω μόνο, πως η μεγάλη τους στιγμή, ήταν στις 13 Ιούλη του 2007, όταν και έπαιξαν στο Σύνταγμα, στη μεγάλη συναυλία για την καταστροφή της Πάρνηθας, παρέα με τεράστιους καλλιτέχνες, παρουσιάζοντας την κομματάρα τους "'Οτι Καίγεται".
Όποιος δε ενδιαφέρεται, μεθαύριο Παρασκευή στο AFTER DARK (Ιπποκράτους και Διδότου 31) θα είναι εκεί. Σπεύσατε και δεν θα χάσετε.
THE WEST IS THE BEST (λέμε) !
Όνειρα
Ησυχία
Μου Λείπεις
Μέσα Στη Νύχτα Μου
Μεθυσμένη Αφροδίτη
Δάκρυα Στο Χώμα
Ξέρω Έναν Θεό
Η Νεράϊδα Της Απελπισίας
Σάπια Τριαντάφυλλα
Θέλω
Ένας Άγγελος Γυμνός
.jpg)
