Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

Never Ending Dream


Καλημέα μας.
Οι αναμνήσεις και οι αναπολήσεις, στιγμιαίες, τωρινές ή αλλοτινές, είναι όμορφα άσχημο πράμα. Γιατί μετράνε και συγκρίνουν βιώματα, γιατί σε κάνουν να γελάς ή να πονάς. Ή και τα δύο μαζί.
Τέλος το ψυχολόγημα.

Οι Film Noir είναι ένα κομμάτι απ'αυτές τις αναμνήσεις. Της νιότης. Απ'αυτές που πονάνε λιγότερο (ενίοτε). Ήταν μια μπάντα που έπαιξε dark wave στην ελλάδα, πριν η ελλάδα καταλάβει από πού της ήρθε. Γι'αυτό και τους ονόμασε (ηλιθιωδώς) post punk. Η ελληνική "μουσικοκριτική".
Φκιάχτηκαν στα 1985 στην Αθήνα και η bandlist ήταν οι αδικοχαμένη Μαρία-Γαβριέλλα Λουκάκη (φωνητικά), Κώστας Σώκιαλης (κιθάρα, πλήκτρα, φωνητικά), Σπύρος Φλώρος, aka S.Adam (κρουστά), Βασίλης Νάκης (πλήκτρα) και Κωνσταντίνος Λουκάς Ρονάλδος Κυριάκος, aka Coti K (μπάσο).
Στα 1986 κυκλοφόρησαν το πρώτο studio album τους Never Ending Dream (Δεκέμβρης 1986), έναν από τους ομορφότερους ελληνικούς δίσκους στο είδος του.
Παρότι με εξώφυλλο το Mont St Michel (Νορμανδία), ο δίσκος ε'ιναι βαθι'α επηρεασμένος από την βρετανική dark wave σκηνή, με τα εξαίσια φωνητικά της Λουκάκη να στιγματίζουν ανεξίτηλα. Ο δίσκος αυτός ήταν από τους 3 πρώτους που κυκλοφόρησε το label Wipe Out Records και, συντομότατα, έγινε ανάρπαστος και, λίγο μετά, συλλεκτικός.
Πρόκειται, στην ουσία, για ένα mini-album, αφού βρίσκουμε μέσα 6 υπέροχα διαμάντια (όλα σε στίχους της Λουκάκη), αξεπέραστα μέχρι και σήμερα.

Πριν πάμε ν'ακούσουμε, να σας πω, ότι στα 1988, η Λουκάκη εγκατέλειψε τη μπάντα και έφυγε για την Αυστραλία, όπου ακολούθησε καριέρα μοντέλου. Δυδτυχώς όμως, στα 1996, πέθανε από καρκίνο.
Να σας πω επίσης, πως στα 1990, κυκλοφόρησαν το δεύτερο studio album τους (Portrait Of A Child), το οποίο όμως, με ήδη αλλαγμένο στυλ, χάθηκε στη μετριότητά του. Αυτό ήταν και το κύκνειο άσμα τους αφού, αμέσως μετά την κυκλοφορία του, η μπάντα εξαφανίστηκε από προσώπου γης.
Μας άφησε όμως την κληρονιμιά της.
Η οποία επανακυκλοφόρησε τον Γενάρη του 2013, σε cd, μαζί με 2 bonus τραγούδια.
Εμείς όμως θ'ακούσουμε το βινύλιο.
Γιατί ο Χόχος δεν αγαπάει μόνο Σελήνη. Αγαπάει και τα βινύλια.

Excuses
Fluid Idols
Drowned Kiss
Decry
Rainfall
Sin