Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

City Plaza Suite (complete) ©

Το ζητήσατε και σας το χαρίζω ολόκληρο, remastered και χωρίς διακοπές.
Για τους επίδοξους κλεφτράκους, είναι πατενταρισμένο εδώ και καιρό. Μπορείτε να το αναπαράγετε όπου θέτε, δεν ζητάω φράγκα, αλλά ουχί σαν δικό σας (χαμογελάκι).

Να απαντήσω (γενικά) και σε μερικά από τα αγαπημένα σχόλια, που διάβασα στο mail : Το ευθυμο-ιλαρόν δεν παραπέμπει στην περιπέτεια αυτών των ανθρώπων, των αδελφών μας. Άσε που εγώ δεν το βλέπω σαν τέτοιο. Εγώ στις εικόνες που με καύλωσαν και τις έκανα νότες, είδα χαρά, λύσσα για ζωή. Είδα συμμετοχή, είδα αλληλεγγύη, είδα μια όμορφη ολότητα. 
Η μουσική είναι εικόνες. Ζείστε τις δικές σας και οι νότες θα έρθουν από μόνες τους.
Αυτά τα ολίγα.  

Να ξαναπώ, πως τα εργαλεία ήταν ένα YAMAHA MOTIF ES8, ένα KORG KRONOS2-73 και ένα KORG KROME 73 synthesizers, ένα AKAI MPC-5000 beatbox, μία ROLAND TR-909 drum machine και ένα DSDPlus 1.101 Digital Voice Recorder.



1. Introduction
2. Dreaming Of Solidarity
3. City Plaza Main Theme
4. Decoding Our Souls
by Daliκέρης ©



Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Reelin' 'n' Rockin'








Καλημέρες λουλούδια μου.
Στην τροχιά των χαμένων, από προχθές το Rock 'n' Roll έχασε έναν από τους ανθρώπους που το έπλασαν. Έτσι απλά και ολίγον από μελοδραματικά.
Αυτός, που με μια χούφτα άλλους, έδωσαν στη μουσική την υπόσταση που πάντα της άξιζε και θα την αξίζει, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του, στις 18 Του Μάρτη, σε ηλικία 90 χρόνων.
Βασιλιάς της rock ουδέποτε ήταν. Ούτε και ο ο ίδιος το αποζήτησε. Μετά απ'αυτόν όμως, τα δωδεκάμετρα δεν ήταν πια ποτέ τα ίδια.

Γεννήθηκε Charles Edward Anderson, στις 18 Οκτώβρη του 1926 στο St Louis του Missouri, τέταρτος στη σειρά από 6 παιδιά. Ο πατέρας του ήταν εργολάβος και ιερέας σε εκκλησία βαπτιστών, ενώ η μητέρα του ήταν γυμνασιάρχης.
Στα 15 του έδινε ήδη τις πρώτες μουσικές παραστάσεις ενώ, στα 1944 καταδικάστηκε για ένοπλη ληστεία και εξέτισε ποινή 3 χρόνων, σε αναμορφωτήριο. Εκεί, έφκιασε το πρώτο γκρουπ του και, ήταν τέτοια η επιτυχία, που τους επέτρεψαν να δίνουν παραστάσεις και εκτός των τειχών.
Στα 1948 παντρεύτηκε και αναγκάστηκε να δουλέψει όπου έβρισκε για να συντηρεί το σπίτι του. Στα 1950, σαν συμπληρωματική εργασία, άρχισε να εμφανίζεται σε τοπικά μπαράκια του St Louis, όπου έπαιζε κυρίως τα blues που έμαθε από πισιρικάς.
Στα 1955, ο Chuck Berry ταξιδεύει στο Chicago και γνωρίζει τον Muddy Waters. Αυτός τον φέρνει σε επαφή με την Chess Records. Παρότι πίστευε πως η δισκογραφική τον ήθελε για bluesman, γρήγορα ψυλλιάστηκε το R 'n' B και άλλαξε το σακάκι του, διασκευάζοντας ένα παραδοσιακό country τραγούδι (Ida Red), δημιουργώντας την πρώτη μεγάλη επιτυχία του, το Maybellene.
Η συνέχεια γράφτηκε με επιτυχίες, που διαδέχοταν η μία την άλλη.
Μέχρι, όμως, τα 1959, οπότε και κατηγορήθηκε για ασέλγεια σε μία 14χρονη ινδιάνα σερβιτόρα. Στην αρχή καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλάκιση, η οποία, μετά από δύο εφέσεις, έπεσε στα 3 χρόνια. Έμεινε στη φυλακή 1,5 χρόνο. Όταν όμως αποφυλακίστηκε, τον Οκτώβρη του 1963, τίποτα πια δεν θα ήταν το ίδιο. Κι'αυτό παρά το γεγονός, πως η british invasion τον είχε σαν θεό, διασκευάζοντας δικά του τραγούδια.
Από τα 1963 μέχρι τα 1970, τα singles που ηχογράφησε δεν θύμιζαν τίποτα από τα περασμένα μεγαλεία. Αρχίζει τότε, παραδόξως, η λαμπρή εποχή των live εμφανίσεων, όπου το ένα μετά το άλλο τα στάδια γεμίζουν για πάρτη του.
Μέχρι τα 2014 δεν σταμάτησε τις ζωντανές εμφανίσεις. Μάλιστα, από το 1996 μέχρι και το 2014, κάθε πρώτη τετάρτη του μήνα, έπαιζε σ΄ένα bar restaurant κοντά στη γενέτειρά του.

Για κληρονομιά, ο Chuck Berry μας άφησε 20 studio albums, 11 live, ενώ κυκλοφόρησαν πάνω από 40 compilations μέχρι σήμερα. Να προσθέσουμε σ'αυτά και 2 soundtracks, καθώς και 8 EP's αλλά και 50 singles.
Περί αναπαύσεως της ψυχής αυτού, το νταλικόφωνο σήμερις σας χαρίζει μερικά από τα αξέχαστά του.
R.I.P and Long Live Rock 'n' Roll

Rip it On
Nadine
Little Queenie
Oh Baby Doll
Promised Land
You Never Can Tell
Roll Over Beethoven
Rock and Roll Music
Reelin' and Rockin'
Sweet Little Sixteen
Sweet Little Rock and Roller
Johnny B Goode
Bye Bye Johnny
Beautiful Delilah
Back In The USA
Brown Eyed handsome Man
School Days
No Particular Place To Go
Maybellene


Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017

Fences



Αγαπημένα μου παιδιά καλημερούδια και καλό Μάρτη να 'χουμε.
Ξέρω, ξέρω. Χαθήκαμε, σας έλειψα, μου λείψατε κι'όλα τα σχετικά δακρύβρεχτα. Τα 'χουμε πει όμως : άμα θες να κάνεις καλή δουλίτσα (κι'όχι το soundtrack των αναμνήσεων και τέτοια όμορφα) θέλει χρόνο. Και χρόνος, δυστυχώς, δεν.

Για τη σύντομη επάνοδό μου διάλεξα τι άλλο; Soundtrack. Όχι όποιο κι'όποιο όμως. Soundtrack μιας μεγάλης ταινίας. Και soundtrack τρίκαλο.

Το Fences αγάπες είναι μια τεράστια ταινία. Σκηνοθετημένο (λίγο άγαρμπα η αλήθεια είναι) από τον τιτάνα Denzel Washinton (ο οποίος και πρωταγωνιστεί). Στην ουσία, ο Washinton πήρε το ομώνυμο θεατρικό έργο, βασισμένο στο βιβλίο του δις βραβευμένου με Πούλιντζερ August Wilson (1987) και στο οποίο πρωταγωνίστησε επίσης για 114 παραστάσεις.
Πρόκειται για την ζωή ενός μαύρου σκουπιδιάρη, με 2 παιδιά από διαφορετικές γυναίκες, με φυλακή για φόνο, ο οποίος ονειρεύεται καριέρα στο μπέιζπολ, πριν καταλήξει ανάμεσα στους φράχτες του σπιτιού, που αγόρασε από την αποζημίωση που πήρε ο αδελφός του, τραυματίας του Β' Πακοσμίου Πολέμου και τρελού-μέθυσου της γειτονιάς.
Ευθύς συμβολισμός του φράχτη που χώριζε τους μαύρους από την υπόλοιπη αμερική της δεκαετίας του '50. Ακόμα όμως κι'αυτά τα "θεμέλια", που φαίνεται να χτίζει με την στιβαρή παρουσία τς γυναίκας του (εκπληκτική Viola Davis) θα ξεριζωθούν, όταν θα καβαλήσει τον φράχτη, ψάχνοντας για μια ελευθερία που, στην ουσία, δεν γνώρισε ποτέ του.
Τα υπόλοιπα δείτε τα στην ταινία. Δεν θα χάσετε.
Μαζί τους, θα δούμε και τους Russell Hornsby, Jovan Alepo και Myketi Williamson
Έκανε πρεμιέρα στις 16 Δεκέμβρη 2016.

Στα του soundtrack τώρα, μιλάμε για ένα τεράστιο score. Το χρωστάμε σ'έναν πολύ μεγάλο του είδους (και γνωστό του νταλικόφωνου), στον βραζιλιάνο Marcelo Zarvos (1969), ο οποίος μας έχει χαρίσει μερικά εξαιρετικά soundtracks (Kissing Jessica Stein - 2001, The Door In The Floor - 2004, Rock The Kasbah - 2015 και μπόλικα άλλα).
Το soundtrack, το οποίο κυκλοφόρησε στις 15 Δεκέμβρη 2016, περιλαμβάνει τα 13 κομάτια του original score καθώς και 4 διαμάντια εποχής, επιλεγμένα από τον ίδιο τον σκηνοθέτη-πρωταγωνιστή.

Αυτά τα ολίγα.

Gabriel's Trumpet
Cory's Theme
Alone At The Bar
Gene de Paul - You Don't Know What Love Is
You Got The Devil In You
James Cleveland - Peace Be Still
A Womanless Man
Fences
Troy's Story
James Cleveland - I Will Wear A Crown
Rose's Teme
They Could Do Nothing For Her
Confession
City Hall
A Dog Named Blue
Sammy Cahn - Day By Day
God's Closet

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Blue & Lonesome (yes yes yes!)


Καλημέρα λατρείες.
Αφού σας ευχαριστήσω όλες και όλους για τις ευχές σας (για ταχεία ανάρρωση ντε!), να σας χαρίσω τον καλυτερότερο μπουναμά διά τας αγίας ημέρας.
Επιτέλους κυκλοφόρησε χθες, 2 Δεκέμβρη, ο ολόφρεσκος δίσκος των Θεών. Είχαμε να δούμε φρέσκο από το 2005 και το A Bigger Bang.
Τα λόγια περιττεύουν ε;
Απλά λίγα στοιχεία.
Κατ'αρχήν το Blue And Lonesome είναι ο πρώτος δίσκος τους, ο οποίος περιέχει μόνο διασκευές και κανένα δικό τους. Δεν έχει ματαξαναγίνει μα την μπαναϊα.
Έπειτα, μιλάμε για διασκευές απίστευτα κλασικών blues κομματιών, με τα οποία οι Θεοί επιστρέφουν στις ρίζες τους.
Τέλος, ανάμεσα στους (λίγους) guests, ξεχωρίζει ένας κάποιος Eric Clapton στις κιθάρες.

Δώστε του να καταλάβει!
Και πάλι σας μερσώ και σας αγαπώ.

Just Your Fool
Commit A Crime
Blue and Lonesome
All Of Your Love
I Gotta Go
Everybody Knows About My Good Thing
Ride 'Em On Down
Hate To See You Go
Hoo Doo Blues
Little Rain
Just Like I Treat You
I Can't Quit You Baby

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

Confessin' the blues





Καλημέρα λεβέντισσες και λεβέντες μου.
Το ξέρω (διαβάζω τα mail σας), σας λείπω και μου λείπετε. Ο χρόνος όμως είναι αδίστακτος και χρόνος (αδίστακτος) δεν υπάρχει ούτε για δείγμα. Οπόταν, αραιά και που κι'αγαπημένοι να 'μαστε.

Φυσαρμόνικα σημαίνει blues και blues σημαίνει φυσαρμόνικα. Μάθημα εμπεδωμένο χρόνια τώρα. Εμπεδωμένο κυρίως από τούτον δω τον μεγιστοτεράστιο, του οποίου ο τρόπος παιξίματος της φυσαρμόνικας καθιέρωσε το περίεργο αυτό οργανάκι (με τον μαγικό ήχο) σαν αναντικατάστατο, άμα θέμε να λέμε πως παίζουμε τα blues.

O Little Walter (ή Marion Walter Jacobs), γιατί περί ού ο λόγος, είναι απλά ο άνθρωπας που έδωσε στη φυσαρμόνικα την θέση που της άξιζε στον αστερισμό των blues. Το επαναστατικό του παίξιμο τον κατέταξε ανάμεσα στους κορυφαίους οργανοπαίχτες και οδήγησε τους κριτικούς να τον συγκρίνουν με κάποιος Jimi Hendrix ή Charlie Parker κουλουπού κουλουπού. Η αλήθεια είναι πως, μετά απ'αυτόν τα blues δεν ήταν αυτά που ήταν.
Γεννήθηκε στα 1930, γέννημα θρέμμα του South, στο Marksville της Louisiana. Στα 12 του παράτησε το σχολείο και ξεκίνησε να γυρίζει από δω κι'από κει, παίζοντας κιθάρα και φυσαρμόνικα, τις οποίες τελειοποίησε δίπλα σε μεγάλους bluesmen της εποχής, όπως οι Honeyboy Edwards και Sonny Boy Williamson II.
Στα 15 του έφτασε στο Chicago, όπου έμελλε να γίνει η δεύτερη πατρίδα του. Εκεί, παίζοντας σε διάφορα στέκια, ξεχώρισε αμέσως για το μαγικό τρόπο που έπειζε την φυσαρμόνικα.
Δυο χρόνια αργότερα, ηχογραφεί το πρώτο του single, σε μια μικρή ανεξάρτητη δισκογραφική, ΄στην πίσω αυλή ενός ραδιοφωνικού σταθμού. Στα 1948, κι'ενώ αρχίζει ν'ανεβαίνει σε απήχηση, μπαίνει στη μπάντα του Muddy Waters, για τον οποίο θα παίξει για πολύ καιρό ακουστική φυσαρμόνικα στις ηχογραφήσεις του για την Chess Records. Όπερ μεθερμηνευόμενον, όταν ακούτε τα πασίγνωστα κομμάτια του Waters, να ξέρετε πως ο Walter φυσάει το οργανάκι.
Από τα 1952, ο Walter αρχίζει μια σειρά solo ηχογραφήσεων, αφήνει τη μπάντα του Walter και φκιάνει τους Aces, οι οποίοι διαλύονται στα 1955, όταν πια ο Walter βρίσκεται στο απώγειό του. Παράλληλα με τις δικές του ηχογραφήσεις, γίνεται περιζήτητος για τις ηχογραφήσεις όλων σχεδόν των σπουδαίων bluesmen της εποχής. Χαρακτηριστική είναι η αγάπη και ο σεβασμός που έτρεφε γι'αυτόν ένας από τους μεγαλύτερους όλων των εποχών, ο Bo Diddley.
Ο Walter, από μικρή ηλικία ήταν αλκοολικός. Έμπλεκε επίσης σε μεγάλους καυγάδες, με μπόλικο ξύλο. Αυτό τον οδήγησε στην παρακμή, στα τέλη των '50s.
Στις 15 Φλεβάρη 1968, σε ηλικία 38 ετών, κι'ενώ είχε γυρίσει από την δεύτερη ευρωπαϊκή του τουρνέ, ο Walter μπλέχτηκε σ'έναν ακόμα σκληρό καυγά. Έφαγε δε τόσο ξύλο (μπορεί και να 'δωσε κιόλα) που, την ίδια νύχτα, πέθανε στο δωμάτιο μιας φίλης του.

Για να περιγράψει κανείς το αστείρευτο ταλέντο του, θα χρειαζόταν ώρες και σελίδες. Αρκεί μόνο να παραθέσουμε τι έγραψε γι'αυτόν ένας από τους σπουδαιότερους μουσικούς δημοσιογράφους των blues, ο Bill Dahl : " O Walter ήταν ο βασιλιάς όλων των μεταπολεμικών αρπιστών των blues. Πήγε το ταπεινό αυτό όργανο στόματος σε εκθαμβωτικά ενισχυμένες κατευθύνσεις, που ήταν απλά αδιανόητες πριν απ'αυτόν".
Όπως όλοι σχεδόν οι bluesmen πριν τα μέσα των '60s, έτσι και ο Walter ηχογράφησε μόνο singles. Το μόνο studio album του εν ζωή ήταν το Best Of Little Walter (1958), το οποίο περιείχε τα κομμάτια του που μπήκαν στα charts, άρα όχι τα καλύτερά του. Μετά το θάνατό του, κυκλοφόρησαν 6 compilations, από τις οποίες ξεχωρίζει η Hate To See You Go (2004).
Σήμερα σας χαρίζω αυτά που εγώ θεωρώ τα καλύτερά του.
Άντε και καλήν αντάμωση να πούμε.

It Ain't Right
I Got To Find My Baby
One More Chance With You
Temperature
Crazy Mixed Up World
Confessin' The Blues
Up The Line
Mean Old Frisco
Rock Bottom
The Toddle
Quarter To Twelve
I Got To Go
Crazy Legs
Lights Out
Rocker

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Στον ίδιο παρανομαστή




"Με τρομάζεις σαν των γηπέδων τις φωνές και τις σημαίες
φοβισμένος σε κοιτάζω διπλωμένες κρατώντας τις κεραίες"

Χάρις Αλεξίου - Οι Ακροβάτες
Μαχαιρίτσας/Τσακνής/Χ,Π Κατσιμίχα/Βαρδής - Σχήμα Λόγου
Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Ένα Μπλουζ
Σωτηρία Μπέλλου - Στον Ιδιο Παρανομαστή
Δημήτρης Μητροπάνος - Του Τσιτσάνη Η Συννεφιά
Βίκυ Μοσχολιού - Έξω Οι Φωνές
Χρήστος Θηβαίος - Lacrima
Δήμητρα Γαλάνη - Είναι Πληγή Η Αγάπη Μου
Γιάννης Κούτρας - Αν Ρωτάς Τι Τρέχει
Μαρία Φαραντούρη - Σα Να Μην Έζησα
Λευτέρης Μυτιληναίος - Σταλιά Σταλιά Σε Χάνω
Λιζέτα Νικολάου - Ήρθες Νύχτα
Μπέλλου - Δε Λες Κουβέντα
Γιάννης Λεκόπουλος/Μάρθα Μεναχέμ - Λιβελόγραμμα
Τάνια Τσανακλίδου - Παράθυρα
Παπακωνσταντίνου - Γενέθλια '86
Μπέλλου - Νταλίκα
Θάνος Μικρούτσικος - Άρλεκιν
Μούτσης/Κελαηδόνης - Διαδόσεις
Κούτρας - Τώρα Θυμάσαι
Μικρούτσικος - Προσπέκτους
Μούτσης - Delenda Est


 

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

City Plaza Suite © (4)

photo vy Marios Lolos

Step 2
Epilogue - Decoding Our Souls