Καλημέρα και καλή βδομάδα λατρείες.
Οζουρντουί, το κασετόφωνο (της νταλίκας ε; όχι οι γιαλαντζί απομιμήσεις κασετόφωνα του youtube), επιστρέφει δυναμικά στα χιλιοαγαπημένα soundtracks (όχι των αναμνήσεων, τα κανονικά) μ'άλλο ένα σημαντικότατο κομμάτι της συλλογής του.
Το γιατί είναι τόσο σημαντικό, θα το πούμε παρακάτου.
Το The Hateful Eight είναι η ένατη κατά σειρά ταινία ενός από τους πιο προικισμένους αμερικάνους σκηνοθέτες, του Quentin Tarantino (1963). Αυτό και μόνο θα αρκούσε, για να παραλείψουμε τα υπόλοιπα και να πάμε κατευθείαν στο λαλα. Αλλά όχι.
Πρόκειται για ένα καραγαματογουάου western μυστηρίου, απ'αυτά που λίγοι ξέρουν να γράφουν κι'ακόμα λιγότεροι να σκηνοθετούν.
Χοντρικά, πρόκειται για την ιστορία 6 παντελών αγνώστων μεταξύ τους, οι οποίοι, για να γλυτώσουν από μια χιονοθύελλα, βρίσκουν καταφύγιο σ'έναν σταθμό αμαξών, λίγο μετά το τέλος του αμερικάνικου Εμφυλίου.
Δεν θα σας πω άλλα, πρώτον γιατί θέλω να πάτε να το δείτε και, δεύτερον, γιατί το να διηγείσαι ταινία του Tarantino εκτός από άχαρο είναι και πολύ δύσκολο.
Να ξέρετε, πάντως, πως αποτελείται από έξι (το μαντέψατε ε;) κεφάλαια και από πολλούς σκοτωμούς. Όπως ακριβώς λατρεύουμε στις ταινίες του Quentin της καρδιάς μας.
Η ταινιάρα, που γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Tarantino, έκανε πρεμιέρα ανήμερα τα χριστούγεννα 2015, ενώ πρωταγωνιστούν οι Samuel L. Jackson, Kurt Russell, Jennifer Jason Leigh, Walton Goggins, Demian Bichir και Tim Roth
Και τώρα, στα του soundtrack, ήρθε η ώρα να σας πω, για ποιούς λόγους είναι τόσο (μα τόσο) σημαντικό. Κατ'αρχήν, για όσους δεν το ξέρουν ήδη, το score υπογράφεται από τον απόλυτο αρχιερέα της μουσικής western, τον Κύριο Enio Morricone (1928).
Να σας ενημερώσω, πως ο Morricone συνέθεσε ολόκληρο το score της ταινίας, πράγμα που είχε να κάνει 34 ολόκληρα χρόνια, όταν είχε γράψει ολόκληρο το score του Buddy Goes West (1981), της ταινίας του Michele Lupo, με πρωραγωνιστή τον λατρεμένο Bud Spencer. Μιλάμε, δηλαδής, για ένα θριαμβευτικό come back. Να πούμε, βέβαια, πως ο Morricone μας είχε ψιλοδείξει την διάθεσή του να συνεργαστεί με τον Tarantino, ήδη από τα 2012, όταν είχε συνθέσει ένα τραγούδι για το Django Unchained ενώ, σε πολλές ταινίες του, ο Tarantino έχει πολυχρησιμοποιήσει κομμάτια του τεράστιου συνθέτη.
Κι'εδώ ακριβώς είναι και ο δεύτερος λόγος της σημαντικότητας του soundtrack. Για πρώτη φορά από τα 1992, όταν και ξεκίνησε να σκηνοθετεί (το εξαιρετικοκαταπληκτικό Reservoir Dogs), o Tarantino ζήτησε από μουσικό να του γράψει ολόκληρο το score της ταινίας. Μέχρι σήμερις, ήταν αυτός που διάλεγε τα τραγούδια για τις ταινίες του, και μάλιστα μ'έναν τρόπο που, κατά γενική ομολογία, έκαναν τα soundtracks να γίνονται κυριολεκτικά συλλεκτικά.
Εδώ όμως όχι.
Κι'εδώ τελείωσα. Απολαύστε τη μουσική του τεράστιου και πάτε δείτε την ταινιάρα. Κι'αφήστε τους wanna-be-κριτικούς να λένε. Όσο υπάρχουν βλάκες που τους πληρώνουν και κορόιδα που τους διαβάζουν.
.jpg)
