Νταξ, τα πάντα ρει και είναι σχετικά. Γνωστό.
Όχι πάντα όμως.
Πολύ καιρό τα σκεφτόμουν, αλλά η δυσκολία της επιλογής ήταν αυτή που μ'έκανε και το πήγαινα ολοένα και πιο πίσω. Μέχρι που, σε μια κουβέντα μ'ένα φιλαράκι καλό, ήρθε το αέναο φιλοσοφικό ερώτημα : ποιούς δίσκους θα έπαιρνες μαζί σου σ'ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή.
Άντε τώρα ν'απαντήσεις, άντε να ψάχνεις για βαλιτσες να τα χωρέσεις όλα. Μια ζωή μουσικής είναι αυτά. Έστω μισή ζωή.
Το σκέφτηκα, το ξανα(ματα)σκέφτηκα και βρέθηκα με καμιά πενηντάρα βινύλια χαλαρά. Αλλά δεν θα μ'άφηναν να τα πάρω όλα. Οπότε;
Οπότε, προσπάθησα να την δω αλλιώς. Ποιά είναι αυτά που κάθε φορά που σκέφτεαι μουσική σου 'ρχονται στο μυαλό; Και η επιλογή έγινε (λιγουλάκι) πιο απλή. Αλλά πάλι...
Πόσα να πρωταφήσεις στην απόξω; Πάρα πολλά.
Για να μην σας τα πολυλογώ, ψιλο-κατάληξα. Και, ένα περίεργο πράμα, όσο τα ξαναβλέπω, τόσο είμαι σίγουρος για την επιλογή μου. Παράξενη φάρα ο νταλικέρης.
Πολλοί θα παραξενευτούν, άλλοι θ'απογοητευτούν κι'άλλοι θα γουστάρουν. Είναι που δεν έχουμε όλοι τις ίδιες εικόνες στην γκλάβα μας.
Αλλά εμένα το ταξίδι με άρεσε πολύ. Και πιο πολύ θα μ'άρεσε να μάθω και τις δικές σας επιλογές. Εδώ να σας δω κουφάλες που κριτικάρετε! Πόσο εύκολο θα είναι για σας.
Πριν ξεκινήσω την απαρίθμηση, δυο πραγματάκια : δεν υπάρχει αύξων αριθμός (αν και θα μπορούσε) και, στο τέλος, θ'ακούσετε ένα τραγουδάκι από κάθε δισκάρα. Έτσι για την αλητεία.
Πάμε;
Ξεκινάμε με το Desire, το 17ο studio album του Bob Dylan, του πρωθιερέα της roots-rock. Κυκλοφόρησε στις 5 Γενάρη του 1976 και το θεωρώ την μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του. Πολύ κοντά σ'αυτό, θα έβαζα και το Planet Waves (1974).
Τεράστια δισκάρα τούτη δω αγάπες. Τεράστια. To Maggot Brain είναι το τρίτο studio album της καλύτερης funk μπάντας του αμέρικα, των Funkadelic. Κυκλοφόρησε στις 12 Ιούλη του 1971. Παρεπιπτόντως, να σας πω ότι ο Eddie Hazel είναι ο μεγαλύτερος κιθαρίστας που πάτησε ποτέ στην γη.
Άλλος τεράστιος δίσκος. Ο τρίτος κατά σειρά δίσκος του μεγαλύτερου bluesman όλων των εποχών, Muddy Waters, το Electric Mud είναι η πρώτη επαφή του ιερού τέρατος με τον ηλεκτρικό ήχο, που απογείωσε τα blues. Συνένοχοι του Waters οι Rotary Connection, αυτή η ανεπανάληπτη psychedelic jazz fusion μπάντα. Κυκλοφόρησε στις 5 Οκτώβρη του 1968.
Θα μπορούσαν να λείψουν; Όχι βέβαια. Σας εκπλήσω με την επιλογή του Voodoo Lounge, όταν υπάρχουν τόσα και τόσα θεϊκά albums των Rolling Stones; Σκασίλα μου μεγάλη. Για μένα αυτός ο δίσκος είναι κορυφή. Πρόκειται για τον εικοστό τους studio δίσκο, ο οποίος κυκλοφόρησε στις 11 Ιούλη του 1994 και, όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, αν είχα έναν δεύτερο να του βάλω απέναντι, αυτός θα ήταν το Bridges To Babylon (1997). Ε ναι.
Πάμε παρακάτω, με τον μεγαλύτερο δίσκο του glam rock όλων των εποχών, των ηπείρων και των θαλασσών. Τον χρωστάμε σ'αυτή την ιδιοφυία, τον Steve Harley και τους Cockney Rebel. Το The Human Menagerie είναι ο πρώτος studio δίσκος της μπάντας και μακράν ο καλύτερός τους. Κυκλοφόρησε στις 12 Νοέμβρη του 1973.
Περνάμε σ'άλλη μία τεράστια δισκάρα της roots rock - country μουσικής. Το Pendulum, έκτο studio album των τιτανοτεράστιων Creedence clearwater Revival, σημάδεψε ανεξίτηλα την δισκογραφία του είδους, τη μουσική του είδους. Κυκλοφόρησε στις 7 Δεκέμβρη του 1970.
Και πάμε σ'ένα από τους ομορφότερους δίσκους που έχουν βγει, σ'όλα τα είδη μουσικής. Το Schizophonia είναι ο τέταρτος solo studio δίσκος του Mike Batt. απ'όταν αυτός αποφάσισε να παρατήσει τις μπάντες. Μιλάμε για τον μεγαλύτερο και σπουδαιότερο art-progressive rock δίσκο που ηχογραφήθηκε ποτέ. Ουράνιες συνθέσεις και καταπληκτικός πολιτικός στίχος. Λατρεμένος,. Κυκλοφόρησε στις 15 Μάη του 1977.
Θα μπορούσαν να λείψουν; Ε όχι. Πρόκειται για τον δεύτερο αμερικάνικο studio δίσκο τους, έναν δίσκο που καθιέρωσε τους Animals στην κορυφή και στις καρδιές. Το The Animals On Tour κυκλοφόρησε στις 9 Φλεβάρη του 1965.
Γι'αυτόν τον δίσκο, ότι και να πούμε είναι λίγο. Η επιτομή, το ευαγγέλιο της jazz spiritual από τον Θεό του είδους, τον τεράστιο Louis Armstrong. 12 διαμάντια που μας εξιστορούν την Βίβλο, όπως την οραματίστηκε ο Great Satchmo της καρδιάς μας. Ο τεράστιος αυτός δίσκος κυκλοφόρησε στις 2 Μάρτη του 1958.
Την πρώτη δεκάδα μου κλείνουν τούτοι δω οι πολυ-λατρεμένοι. Κι'εδώ μπορεί να εκπλήξω, αλλά επειδής η μουσική είναι πρωτίστως βίωμα, για μένα το The Final Cut είναι ο αγαπημένος μου δίσκος των Pink Floyd. Αν μπορούσα να προσθέσω έναν δεύτερο, αυτός θα ήταν το Atomic Heart Mother (1970). Η δισκάρα είναι το δωδέκατο και τελευταίο studio album τους με την αυθεντική τους σύνθεση και κυκλοφόρησε στις 21 Μάρτη του 1983.
Αυτά προς το παρόν και καλό μας μήνα, καθυστερημένα.
Bob Dylan - Sara
Funkadelic - Maggot Brain
Muddy Waters - Mannish Boy
Rolling Stones - Love Is Strong
Cockney Rebel - Hideaway
CCR - Have You Ever Seen The Rain
Mike Batt - Ride To Agadir
The Animals - I'm Crying
Louis Armstrong - Shadrack
Pink Floyd - Not Now John
.jpg)
