Καλημέρα και καλή βδομάδα καλά μου παιδιά.
Καλώς ξαναβρεθήκαμε, εύχομαι να περάσατε καλά, να κάνατε πολλά μπάνια κι'όλα αυτά τα τελοαυγουστιάτικα χαριτωμένα.
Τελευταία μέρα του Αυγούστου η σημερινή και θέτω την εξής θεμελιώδη απορία : πως μπορούν οι φίλοι μου οι μαλλιάδες να ξεχωρίσουν ένα thrash metal κομμάτι από ένα heavy metal ή hard rock και πάει λέγοντας.
Άλλως ειπείν, πως ένας θόρυβος διαφέρει απ'τον άλλον. (αυτό το είπα για πλάκα).
Κι'όμως μπορούν. Κι'επειδής είχα την τύχη (και την τιμή) να γνωρίσω "θρασάδες" στην αυγουστιάτικη περιπέτεια στο εξωτικό Τσαμαδιστάν και στο Πεδίον του Άρεως, τους χρωστάω αφιέρωμα, το οποίο όμως απολαμβάνω κι'εγώ, αφού υπάρχουν μπόλικες θρασιές που πολύ με αρέσουν αφού.
Λοιπόν, για τους αδαείς (χε χε), το thrash είναι παρακλάδι του heavy metal, που ξεκίνησε την δεαετία του '80 στο αμέρικα. Αυτό λένε οι γραφές. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Γιατί οι γνωρίζοντες θα σας πουν (και δικαίως), ότι το πρώτο κομμάτι που χαρακτηρίστηκε thrash, δεν ήταν ούτε των '80s αλλ'ούτε κι'από αμερικάνικη μπάντα. Όσο κι'αν φαίνεται τρελό, μιλάμε για το Stone Cold Crazy των Queen (ναι, ναι), το οποίο είναι του 1974. Και μετά ήρθαν οι μέλισσες. Όχι αμέσως όμως.
Αρχικά, το thrash περιορίζονταν στο underground κίνημα, με μπάντες που αντλούσαν έμπνευση από heavy metal μπάντες, όπως, ας πούμε, οι Black Sabbath. Που κι'αυτοί έχουν κομμάτια thrash. Πιάσε το ωόν και κούρευτο ένα πράμα. Αλλά ωραίο πράμα.
Από την άλλη, το thrash γεννήθηκε σαν αντίδραση στα γλυκανάλατα glam rock ακούσματα και σαν φυσιολογική συνέχεια του punk, από το οποίο δανείστηκε τα τρελά riffs της κιθάρας (με τη χρήση χαμηλών χορδών), την απίστευτη επιθετικότητα του μπάσου και τα υπεργρήγορα ντραμς. Μ'έναν ήχο όμως πολύ πιο "δουλεμένο" από το punk, με στίχους συχνά κοινωνικούς, αλλά και κοντά στο hardcore. Ένας αχταρμάς δηλαδή, αλλά ωραίος αχταρμάς.
Πιονιέροι του thrash θεωρούνται οι 4 αμερικάνικες μπάντες Anthrax, Metallica, Megadeath και Slayer. Χαρακτηριστικό είναι, πως η θρυλική (πια) κοινή τουρνέ The Clash Of The Titans (1990-1991), των Anthrax, Slayer και Megadeath, θεωρείται (όχι άδικα) το κύκνειο άσμα της πρώτης περιόδου του thrash. Γιατί, αν δεν σας το 'πα, η πρώτη περίοδος του thrash έσβησε κάπου εκεί, πέφτοντας σε νάρκη για περίπου 15 χρονάκια. Στα μέσα της δεκαετίας του 00, το thrash ξαναπήρε τα πάνω του, τόσο με την επιστροφή στις ρίζες παλιών συγκροτημάτων, όσο και με την εμφάνιση πολλών νέων.
Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα, που θα την κάνουμε στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος (μπορεί και τρίτο).
Τώρα ζεσταίνουμε το μέταλλο και το χύνουμε όπου βρούμε.
ΥΓ. Δεν παραβλέπω μπάντες, θα 'χουμε απ'όλες. Μην βιάζεστε.
Queen - Stone Cold Crazy
Black Sabbath - Symptom Of The Universe
Diamond Head - Am I Evil
The Faith - Another Victim
Angel Witch - Screamin 'n' Bleedin'
Tygers Of Pan Tang - Gangland
Raven - Battle Zone
Slayer - Angel Of Death
Mayhem - Deathcrush
Venom - Genocide
Judas Priest - Starbreaker
.jpg)
