Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015

London Boulevard


Ας ξεκαθαρίσουμε απ'την αρχή κάτι : ο William Monahan δεν είναι (ούτε πρόκειται να γίνει) Quentin Tarantino όσο κι'αν το θέλει. Θα μου πείτε, το London Boulevard είναι η πρώτη σκηνοθετική του απόπειρα. Θα σας απαντήσω, πως καλύτερα θα κάνει να συνεχίσει ν'ασχολείται μ'αυτό που ξέρει καλύτερα : το γράψιμο και τα σενάρια, όπως αυτό του The Departed (2006 σε σκηνοθεσία Martin Scorcese), το οποίο του χάρισε και το Oscar καλύτερου σεναρίου.
Και είναι κρίμα που δεν είναι Tarantino, γιατί αν ο Quentin της καρδιάς μας είχε καταπιαστεί μ'αυτό την υπέροχη (ομώνυμη) αστυνομική νουβέλα του ιρλανδού Ken Bruen (1951), ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς πολάρ της τελευταίας εικοσαετίας, θα είχαμε στα χέρια μας (και μάτια μας) ένα διαμάντι.

Αντ'αυτού, έχουμε μια μετριο-κακιά ταινία που, δυστυχώς δεν την σώζουν ούτε οι Colin Farrell αλλ'ούτε και η θεσπέσια Keira Knightley
Γυρισμένη εξ'ολοκλήρου στις κακόφημες γειτονιές του Λονδίνου, η ταινία ασχολείται μ'έναν άρτι αποφυλακισμένο, ο οποίος από την μία προσλαμβάνεται σαν σωματοφύλακας μιας νεαρής ηθοποιού (την οποίαν ερωτεύεται) κι'απ'την άλλη προσπαθεί να ξεκαθαρίσει τα πράγματα μ'έναν φίλο του, ο οποίος δουλεύει για έναν ανωμαλο-αιμοσταγή γκάνγκστερ.
Έκανε πρεμιέρα στις 26 Νοέμβρη 2010.
Για να πω την αμαρτία μου, είχα διαβάσει το σούπερ-γουάου βιβλίο πριν δω την ταινία. Και απογοητεύτηκα. Με την ταινία. Μην τα ξαναλέμε.

Να ξαναπούμε όμως για το soundtrack. Καταπληκτικό. Ένα από τα καλύτερα της τελευταίας 20ετίας. Χωρίς πλάκα. Μουσικάρες σε ευθεία γραμμή με τα soundtracks του Tarantino. Και σ'αυτό δεν έχει να ζηλέψει τίποτις.
Το main score το υπογράφει ο πολύς Sergio Pizzorno (1980) που, για όσους δεν, είναι ο θεοπάλαβος κιθαρίστας των Kasabian. Καταλάβατε ε; Που λέτε, δεν μιλάμε για καθαρό score, αφού πρόκειται για 3 τραγούδια, τα οποία ερμηνεύει μαζί με τη μπάντα του. Τραγουδάρες για την ακρίβεια.
Δίπλα σ'αυτά βρίσκουμε τεράστια κομμάτια, που καλύπτουν ένα ευρύ χρονολογικό (αλλά και μουσικό) φάσμα. Από Bob Dylan μέχρι The Clash, περνώντας από θεσπέσιους Electric Banana, αλλά και την ινδική πινελιά του Anu Malik, του μεγάλου μουσικού του Bollywood. Χωρίς να ξεχνάμε τους Θεούς αλλά και τους Yeardbirds.
Ακούστε χωρίς μέτρο.
Και καλημέρα και καλή βδομάδα.

Kasabian - Club Foot
The Yeardbirds - Heart Full Of Soul
Kasabian - La Fee Verte
The Boxtops - The Letter
The Clash - London Calling
Kasabian - Underdog
The Rolling Stones - Stray Cat Blues
22-20s - Devil In Me
The Pretty Things - Come See Me
The Electric Banana - It ll Never Be Me
The Knickerbockers - One Track Mind
Bob Dylan - Subterranean Homesick Blues
The Yeardbirds - Train Kept A Rollin'
The electric Banana - Street Girl
Derek and Clive - Celebrity Suicide
Anu Malik - Sun O Dilruba Dil Ki Yeh Sada