Στην σαγκά του νταλικόφωνου "απόψε πάω μέγαρο και χέστονα τον παίδαρο", σήμερις παίζει ένας σπανιο-καταπληκτικότατος δίσκος. Γι'αυτό στήστε αφτί και ετοιμάστε τα μηχανάκια νταουνλοντιάσματος, περκέ έχω πράμα που σαλεύει και τον μουστερή γυρεύει.
Ο Claude Debussy Preludes Volume 1 όπως το λέει και ο τίτλος, είναι ένας δίσκος της Deutsche Grammophon που πραγματεύεται το πρώτο μέρος των πρελουδίων του ενός από τους δύο βασικότερους γάλλους εκπροσώπους του ιμπρεσιονιστικού ρεύματος στην κλασσική μουσική (ο άλλος είναι ο Maurice Ravel), του Claude Debussy (1862-1918).
Για να γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι, πρόκειται για το Πρώτο Βιβλίο (livre) πρελουδίων του συνθέτη, ο οποίος, συνολικά, συνέθεσε δύο βιβλία, από δώδεκα πρελούδια έκαστο.
Πρόκειται για ένα από τα τελευταία έργα του μεγάλου συνθέτη, μιας και τα συνέθεσε μεταξύ 1909 και 1913 : για την ακρίβεια, από Δεκέμβρη 1909 έως Φλεβάρη 1910 το πρώτο και από Νοέμβρη 1912 εως Απρίλη 1913 το δεύτερο.
Ο συνθέτης ποτέ δεν διευκρίνισε αν τα πρελούδια παίζονται συνεχόμενα (κυκλικά) ή το καθένα ξεχωριστά, οι περισσότεροι όμως πιανίστες (γιατί μιλάμε για πιάνο αποκλειστικά, αν δεν το καταλάβατε), τα παίζουν συνεχόμενα. Πάντως, πολλοί πιανίστες, συμπεριλαμβανομένου και του συνθέτη, τα έπαιζαν (και τα παίζουν) σε ομάδες των τεσσάρων, με βάση τα τονικά κλειδιά τους.
Δεν έχουμε σαφή ημερομηνία της πρώτης τους εκτέλεσης. Το πιθανότερο είναι (και μιλάμε για το πρώτο Βιβλίο), πως πρωτοπαίχτηκαν στο μεγάλο κοινό στις 3 Μάη 1911, στην Salle Pleyel (στο Παρίσι) από τον Jane Mortier.
Η καταπληκτικότητα αυτού του δίσκου δεν έγκειται μόνο στην υπέροχη μουσική, αλλά και στον εκτελεστή της. Πράγματι, ο πιανίστας που σήμερα μας ταξιδεύει, είναι ένας από τους μεγαλύτερους και σπουδαιότερους και σημαντικότερους πιανίστες του 20ου αιώνα, ο τιτανο-τεράστιος Arturo Benedetti Michelangeli (1920 - 1995). Που, χωρίς υπερβολή, εκτός από τεράστιος πιανίστας, ήταν και ένας από τους πιο μύχιους γνώστες του οργάνου (και εννοώ από τα πεντάλ μέχρι τους μηχανισμούς. Φανταστείται, πως ξεκίνησε την διεθνή του καριέρα στα 18, σ'ένα διεθνές φεστιβάλ (στις Βρυξέλλες) όπου, παρά την έβδομη θέση που πήρε, τον ξεχώρισε απ'όλους ένας από τους μεγαλύτερους πιανίστες όλων των εποχών, ο Arthur Rubinstein (1887 - 1982). Κάποια στιγμή θα κάνουμε ένα αφιέρωμα στον Michelangeli, για να πάρετε μυρουδιά το μεγαλείο του ανδρός.
Μυρουδιά όμως παίρνουμε και σήμερα, μ'αυτή την σπάνια δισκάρα, η οποία ηχογραφήθηκε στα 1970 και κυκλοφόρησε τον Μάρτη του 1971. Και κάτι τελευταίο : είναι η μόνη ολοκληρωμένη ηχογράφηση των πρελουδίων από τον Michelangeli. Άλλο δειγμα σπανιότητας.
Danseuses des Delphes : lent et grave
Voiles : modere
Le Vent Dans La Plaine : anime
Les Sons Et Les Parfums Tournent Dans L' Air Du Soir : modere
Les Collines D' Anacapri : tres modere
Des Pas Sur La Neige : triste et lent
Ce Qu' A Vu Le Vent D' Ouest : anime et tumultueux
La Fille Aux Cheveux De Lin : calme et doucement expressif
La Serenade Interrompue : moderement anime
La Cathedrale Engloutie : profondement calme
La Dance De Puck : capricieux et leger
Minstrels : modere
.jpg)
