Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015

(We're gonna) Rock Around The Clock


Καλημερούδια λατρείες μου.
Εύχομαι, για το 2015, καθένας και καθεμία σας να πραγματοποιήσετε αυτά (ακριβώς) που ποθείτε. Τα υπόλοιπα θα τ'αφήσουμε στον γιαραμπή, στο κισμέτ και στο κάρμα. Πράγμα που δεν θα πρέπει να το πολυπιστέψουμε, μιας κι'ότι δεν πάρεις μοναχός, κανείς δεν θα 'ρθει να στο δώσει.

Για πρώτη ανάρτηση του 2015 είχα σκεφτεί πολλά πράγματα.
Κατέληξα όμως στην σαγκά μας "ΕΝΑ τραγούδι πες μου απόψε", μ'ένα από τα ιστορικότερα διαμάντια της rock'n'roll μουσικής. Ένα τραγούδι-θρύλος που, όποιος δεν έχει ξεβιδωθεί έστω μία φορά στον ρυθμό του, δεν έχει κάνει "άγριο νιάτο".

Το (we're gonna) Rock Around The Clock We're Gonna Rock Around The Clock Tonight!, όπως ήταν ο πρωτότυπος τίτλος του) είναι ένα κλασσικό δωδεκάμετρο rock'n'roll διαμάντι (12 bar blues για τους μυημένους), το οποίο γράφτηκε στα 1952 από τους Max C. Freedman και James E. Myers, με τον τελευταίο να το υπογράφει με το ψευδώνυμο Jimmy De Knight.
Έχουν ειπωθεί πολλά για το διαμάντι μας. Από την ημερομηνία που γράφτηκε μέχρι την πατρότητα του. Κάποιοι, πράγματι, λένε πως γράφτηκε στα 1953 από μόνο τον Freedman. Άλλοι πάλι λένε, πως είναι κλοπιράιτ από προυπάρχοντα blues. Την αλήθεια μας την αποκάλυψε ένας από τους μεγαλύτερους ιστορικούς της αμερικάνικης ποπ κουλτούρας, ο Jim Dawson. Σύμφωνα μ'αυτόν, το τραγούδι γράφτηκε στα 1952 κι'απ'τους δύο συνθέτες, η δε σημαντικότερη επιρροή τους (αλλ'όχι αντιγραφή) είναι το πρώτο διαμάντι που ηχογράφησε (στα 1947) ο τεράστιος πρόωρα χαμένος honky tonk - country τραγουδιστής Hank Willimas (1923-1953), με τίτλο Move It On Over.

Παρότι οι περισσότεροι πιστεύουν πως η πρώτη του ηχογράφηση είναι κι'αυτή που το καταξίωσε σαν έναν από τους 2-3 θρύλους του rock'n'roll, αυτή του Bill Haley and his Comets δηλαδής, η πραγματικότητα είναι, πως την παρθενική ηχογράφηση την οφείλουμε σε μία από τις πιο όμορφες vocal bands του αμέρικα, στους ξακουστούς Sonny Dae and His Knights, οι οποίοι το ηχογράφησαν στις 20 Μάρτη του 1954. Άρα, δικαιωματικά, η πρώτη θέση στην σειρά μας τους ανήκει.



Η διασημότερη, βέβαια, εκτέλεση είναι αυτή του τιτανοτεράστιου Bill Haley με τους Κομήτες του. Ο Haley κυκλοφόρησε την δική του θρυλική διασκευή 2 μόλις μήνες μετά απ'αυτήν του Sonny Dae, στις 20 Μάη 1954. Το διαμάντι έσκισε χασέδες (γνωστό αυτό) και, για την ιστορία, να σας πω, ότι είναι ένα από τα ελαχιστότατα που μπήκε 3 φορές στα εγγλέζικα charts και ανέβηκε και τις 3 στο Νο1. Κι'αυτό σε διάστημα σχεδόν 30 ετών περικαλώ. Τα λόγια περιττεύουν.





Όπως συμβαίνει συχνά για τα τραγούδια-θρύλους, το διαμάντι μας διασκευάστηκε άπειρες φορές και σε όποιους ρυθμούς μπορείτε να φανταστείτε. Εδώ θα σας χαρίσω μερικές από τις καλύτερες στιγμές του.
Θα ξεκινήσω με μία που αγαπώ πολύ. Πρόκειται γι'αυτήν μιας μεγάλης κυρίας της βραζιλιάνικης μουσικής, την Nora Ney (1922-2003), η οποία το διασκεύασε στα 1954 και το κυκλοφόρησε σ'έναν δίσκο 78 στροφών, στις 24 Οκτώβρη 1955.




Σειρά παίρνει μια πιο "ορθόδοξη" διασκευή, αυτή του μεγάλου αμερικάνου ροκεντρολά, του Freddy Cannon (1940). Η δική του διασκευή ηχογραφήθηκε στα 1968 και κυκλοφόρησε σε 45άρι, στις 12 Απρίλη 1968.



Πάμε τώρα σ'άλλη μία μεγάλη διασκευή (τι μεγάλη δηλαδής, τεράστια), που την χρωστάμε σε ια τεράστια Κυρία, ένα πανέμορφο sex symbol της εποχής της, μια καταπληκτική ηθοποιός και τεράστια φωνή, την Mae West (1893-1980). Η δική της διασκευή ηχογραφήθηκε στα 1968, αλλά κυκλοφόρησε 4 χρόνια αργότερα, στα 1972 (την ημέρα που έκλεινε τα 79 της), στο πολύ μεγάλο album της Great Balls Of Fire.



Περνάμε στα 1979, όπου θα συναντήσουμε την πρώτη περίεργη διασκευή του διαμαντιού. Την χρωστάμε σε μια σχετικά άγνωστη στους πολλού μπάντα, τους βέλγους Telex
Πρόκειται για μια μπάντα που συνδυάζει το punk και την disco με την ηλεκτρονική μουσική, όχι ιδιαίτερα καλά (η αλήθεια είναι) και που στα '80s απέκτησε φανατικούς θαυμαστές στην κεντρική γιουρόπα.
Η δικιά τους, που λέτε, διασκευή, είναι εξαιρετικά "εργή", αρκούντως electronica και κυκλοφόρησε σε 45άρι στις 22 Μάρτη 1979



Και, μιας και μιλάμε για punk, πάμε και στους αρχιερείς του, τους Sex Pistols
Αυτοί που λέτε, μας έχουν χαρίσει μια από τις καλυτερότερες διασκευές του διαμαντιού μας. Την οποίαν ηχογράφησαν κι'αυτοί στα 1979, με τον αρχιτρελάρα εγγλέζο ηθοποιό και τραγουδιστή Edward Tudor-Pole στα φωνητικά.
Η διασκευή τους συμπεριλήφθηκε σ'έναν από τους ιστορικότερους δίσκους όλων των εποχών, των ηπείρων και των θαλασσών (και όχι μόνο του punk, έτσι;), τον θρυλικό The Great Rock'n'Roll Swindle.



Κανονικά θα 'πρεπε να είχα τελειώσει με τους από πάνω. Αλλά ιας και οι μέρες είναι (ακόμα) γιορτινές, είπα να σας χαρίσω μία ακόμα διασκευή, ίσως την χειρότερη απ'όλες τις αποπάνω, αλλά σίγουρα καλύτερη από πολλές που άφησα στην απόξω.
Εδώ μιλάμε για disco διασκευή (οπότε καταλαβαίνετε), την οποία χρωστάμε στην αμερικάνικια disco μπάντα Gary's Gang
Είναι κι'αυτή του 1979 και συμπεριλήφθηκε στο άσημο, άγευστο και άχρωμο album τους Gangbusters.
Εδώ τελείωσα. Υπάρχουν, βέβαια, άπειρες άλλες, αλλά μην είμεθα και πλεονέκτες. Εύχομαι να το φχαριστηθήκατε όσο κι'εγώ.
Και πάλι πολλές ευχές για μια καλή χρονιά.
Σας φιλώ στα μούτρα.