Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Της Γυναίκας η καρδιά


Καλημερούδια αγάπες μου.
Πως τα φέρνει έτσι ο γιαραμπής, που θα κλείσουμε το 2014 μ'άλλο ένα αφιέρωμα post mortem ε;

Τι να κάνουμε όμως, που προχθές, έφυγε πλήρης ημερών (στα 86 της) μία από τις καλύτερες φωνές του "ελαφρού" τραγουδιού μας. Κυρίως όμως η μετενσάρκωση του απόλυτου γυναικείου glamour της εποχής της (και όχι μόνο), μια πανέμορφη γυναίκα, η Μάγια Μελάγια
Ότι και να πεις γι'αυτή τη γυναίκα θα ήταν λίγο. Ένας εντυπωσιακός και λαμπερός κομήτης, αντικομφορμίστρια παρόλους όσους έπεφταν στα πόδια της, έφυγε ξαφνικά από τη μουσική σκηνή, όσο ξαφνικά ήρθε σ'αυτήν, στα 1946.
Τραγούδησε με την μαγική της φωνή, όλους σχεδόν τους μεγάλους συνθέτες, παρότι αυτή, μέχρι τα τελευταία της έπινε νερό μόνο στ'όνομα του Μουζάκη. Τρέχα γύρευε γιατί. Έρωτας βλέπετε...
Και λάμψη που έφτασε μέχτι το εξωτερικό. Το ξέρατε πως αυτή ήταν που δίδαξε την Κυρία Sophia Loren πως να τραγουδήσει το "Τι Είναι Αυτό Που Το Λένε Αγάπη" για την ταινία του Dassin "Το Παιδί Και Το Δελφίνι" (1957);
Ξέρετε για το περίφημο ανέκδοτο (αληθινή ιστορία όμως) ένα καλοκαίρι στην Επίδαυρο, όταν η Κυρία Κατίνα Παξινού προσπάθησε να περάσει ανάμεσα από τους αστυνομικούς, λέγοντάς τους "...μα είμαι η Κατίνα Παξινού", για να εισπράξει την απάντηση "...δεν πα να 'σαι και η Μάγια Μελάγια, δεν περνάς...";
Θυμάστε εκείνες τις υπέροχες χολυγουντιανές τουαλέτες, που ταίριαζαν πάνω της γάντι;
Στα τελευταία της, μετά και το εγκεφαλικό, που την έκανε να διακόψει την δεύτερη καριέρα της στο εξωτερικό (αμέρικα), ζούσε μόνη της, υποφέροντας για τις απώλειες όλων των δικών και φίλων της, κυρίως της μεγάλης της φιλενάδας, της Σπεράντζας Βρανά (2009)

Α, να μην το ξεχάσω, γεννήθηκε Μελπομένη Τσιριγώτη, στα 1928 στην Αθήνα.

Αδύνατο Να Κοιμηθώ
Δώσε Παιδί Μου Δώσε
Είναι Αργά
Η Βαλίτσα
Ο Καφές
Σ'Όλες Τις Γλώσσες
Τα Ξένα Χέρια
Το Πεπρωμένο
Ζιγκουάλα
Της Γυναίκας Η Καρδιά
Σκότωσέ Με
Σ'Αγαπώ Τόσο Πολύ
Να Γλυτώσουμε Κι'Οι Δύο
Έτσι Μ'Αρέσει
Έφυγες Και Γλύτωσα
Απόψε Θέλω Σαματά