Καλημεροβδμάδα ξυλιασμένα μου.
Τελευταία βδομάδα για το 2014 τούτη δω και, όπως σχεδόν πάντα, θ'ασχοληθούμε με τη σαγκά μας "σινεμά και τραλαλά".
Για σήμερις σας έχω ένα πράμα από την υποκατηγορία μας "καλή ταινία, καλό λαλα", υποκατηγορία που σπανίζει λιγουλάκι η αλήθεια είναι.
Το Inside Llewyn Davis δεν είναι καινούργια ταινία. Είναι του 2013, όπως θα ξέρουν οι φανατικοί των αδελφών Coen
Εγώ μια φορά, το ΄ξερα, κι'ας μην τρελαίνομαι με δαύτους. Εδώ όμως έχουμε μια πολύ καλή ταινία. Να τα πάρουμε απ'τν αρχή.
Inside Dave Van Ronk (1964) είναι το 4ο κατά σειρά studio album του Dave Van Ronk (1936-2002), ενός αμερικάνου folk τραγουδιστή (γνωστού και με το παρατσούκλι The Mayor of McDougal Street), που έγινε γνωστός στα '60s, με την "αναγέννηση" της folk στο αμέρικα. Ήταν ένας καταπλκτικός ragtime κιθαρίστας, ο οποίος έμεινε στην ιστορία, εκτός απ'τον εκρηκτικό του χαρακτήρα, και για το ότι έκανε γνωστές στην άλλη άκρη του ατλαντικού τις μελωδίες του Kurt Weill, πάνω στους στίχους του Bertolt Brecht. Κολλητάρι του Bob Dylan, o Van Ronk, παρότι επρέασε σε μεγάλο βαθμό πολλούς και μεγάλους της rock σκηνής, δεν έτυχε ποτέ της αναγνώρισης που του άξιζε.
Στα 2005 κυκλοφόρησε η βιογραφία του (Mayor of McDougal Street). Πάνω σ'αυτή την βιογραφία υποτίθεται πως βασίστηκε και τούτο εδώ το πανέμορφο road movie των Coen. Και λέω υποτίθεται, γιατί η ταινία έχει τόση σχέση με την βιογραφία όση έχω εγώ με την κβαντική φυσική.
Θα μου πείτε, πρώτη φορά είναι που οι Coen υποτίθεται πως "διασκευάζουν" κάτι και το κάνουν ταινία; Σάμπως το Oh Brother Where Are You? (2000) είχε καμιά σχέση με την Οδύσσεια του Ομήρου που, υποτίθεται ενέπνευσε τ'αδέρφια; Μην σας πω, ότι αν μια ταινία τους αναφέρεται στν Οδύσσεια είναι αυτή ακριβώς που μας απασχολεί σήμερις.
Όπως και να 'χει, πρόκειται για μια πολύ καλή ταινία (σας το 'πα αυτό), που μας μεταφέρει στη μουσική (και όχι μόνο) ατμόσφαιρα της αμερικής των αρχών των '60s, με υπέροχη (σήμα κατατεθέν) φωτογραφία, εξαιρετικούς διάλογους και μ'αυτή την ικανόττα των Coen να σκιαγραφούν χαρακτήρες.
Πρωτοπαρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ των Καννών (19 Μάη 2013), όπου και κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής, ενώ στις αίθουσες έκανα πρεμιέρα στις 6 Νοέμβρη 2013 (στη Γαλλία).
Πρωταγωνιστεί ένας νέος καραγαμάτος αμερικανο-γουατεμαλός ηθοποιός και τραγουδιστής, ο Oscar Isaac και παλισιώνεται από τους Carey Mulligan, John Goodman, F. Murray Abraham και Justin Timberlake
Στα του soundtrack, έχουμε άλλες ομορφιές. Επειδής ακριβώς η ταινία αναφέρεται στην αναβίωση της folk μουσικής στο αμέρικα των '60s, με εξαίρεση των Farewell (του Dylan) και Green Green Rocky Road (του ίδιου του Van Ronk), όλα τα άλλα τραγούδια είναι μοντέρνες διασκευές παραδοσιακών folk διαμαντιών, σε απόδοση τόσο του Isaac και του Timberlake, όσο και άλλων τραγουδιστών. Και το αποτέλεσμα είναι απρόσμενα καλό. Ένας εξαιρετικός δίσκος για μια γρήγορη εισαγωγή στην folk κουλτούρα του αμέρικα.
Αυτά τα ολίγα και καλή μας ακρόαση
Oscar Isaac - Hang Me, Oh Hang Me
Isaac and Marcus Mumford - Fare Thee Well
Stark Sands and Punch Brothers - The Last Ting On My Mind
Justin Timberlake and Carey Mulligan - 500 Miles
Isaac and Timberlake - Please Mr Kennedy
Isaac - Green Green Rocky Road
Isaac - The Death Of Queen Jane
The Down Hill Strugglers - The Roving Gambler
Isaac and The Punch Brothers - The Shoals Of Herring
Timberlake and Chris Thile - The Auld Triangle
Nancy Blake - The Storms Are On The Ocean
Isaac - Fare Thee Well
Bob Dylan - Farewell
Dave Van Ronk - Green Green Rocky Road
.jpg)
