Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Also Sprach Zarathustra




Καλημερούδια χειμωνάκια μου.
Σήμερις θα κάνουμε μια κουτσουκέλα, αφού κανονικά θα 'πρεπε να έχουμε κατιτίς ελληνικό.
Σήμερις θα ακούσουμε ένα από τα μεγαλύτερα κλασσικά έργα όλων των εποχών, των ηπείρων και των θαλασσών.
Ένα έργο που κουβαλάει μέσα του τεράστια ιστορία και πάρα πολλά ανέκδοτα, αλλά που όμως δεν θα σας τα ζαλίσω πολύ, αφού ήδη είστε στη φάση της χώνεψης και προετοιμασίας για τις επόμενες κραιπάλες. Γιατί τέτοιοι είστε.

Το Also Sprach Zarathustra (ή Thus Spoke Zarathustra επί το αγγλικότερον, ή Τάδε Έφη Ζαραθούστρα επί το ψωροκωστενέικον) είναι ένα τονικό ποίημα (ή συμφωνικό ποίημα), που συνέθεσε ο τεράστιος Richard Strauss στα 1896.
Οι περισσότεροι από σας (και μας) φυσικά γνωρίζουμε την περίφημη εισαγωγή του, αλλά και το ότι η έμπνευση προήλθε από την περίφημη ομώνυμη νουβέλα του Friedrich Nietzsche, η οποία γράφτηκε μεταξύ του 1883 και του 1885 και εκδόθηκε σε συνέχειες μεταξύ 1883 και 1891.

Όπως είπα και πιο πάνω, δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για τον "θάνατο του θεού" ή την "αέναη επανάληψη" του Nietzsche, αφού ακόμα χωνεύουμε και δε λέει. Θα σας πω όμως, πως το τεράστιο έργο του Strauss ακολουθεί πιστότατα το τεράστιο δημιούργημα του Nietzsche.
Θα σας πω επίσης πως η ενορχήστρωσή του περιλαμβάνει : ένα πίκολο, 3 φλάουτα, 4 κλαρινέτα, εγγλέζικη κόρνα, 2 τούμπα, 4 τρομπέτες, 3 τρομπόνια, κοντραμπάσο, τύμπανα, τρίγωνο, κύμβαλα, ένα εκκλησιαστικό όργανο, 2 άρπες, βιόλα, βιολοντσέλο και διπλά μπάσα.
Θα σας πω επίσης, πως πρωτοπαρουσιάστηκε από τον ίδιο τον συνθέτη, στις 27 Νοέμβρη 1896, στην Φρανκφούρτη. Η κανονική του (τυπική) διάρκεια είναι 30 λεπτά.
Τέλος, το έργο χωρίζεται σε 9 βασικά μέρη, το καθένα απ'τα οποία ονομάστηκε (από τον συνθέτη) με βάση επιλεγμένα κεφάλαια του βιβλίου.

Θα το ακούσουμε, φυσικά, από ηχογράφηση της Deutsche Grammophon και, μάλιστα, ίσως από την καλύτερη μέχρι σήμερις. Πρόκειται γι'αυτήν του 1973 με την Berliner Philharmoniker (Φιλαρμονική του Βερολίνου), υπό τη διεύθυνση του μεγαλύτερου (ίσως) μαέστρου στον κόσμο, του Herbert Von Karajan (1908-1989).
Οι πιο παρατηρητικοί, θα είδαν ίσως πως στο εξύφυλλο του δίσκου αναγράφονται κι'άλλα έργα πλην του δικού μας. Αυτό γιατί πρόκειται για επανέκδοση (του 1992), των κλασσικών ηχογραφήσεων της εταιρίας, που επανακυκλοφόρησαν "καθαρισμένες" και με γενικό τίτλο σειράς "The Originals".
Εμείς σήμερις δεν ακούμε ολόκληρο τον δίσκο, αλλά μόνο το κομμάτι που μας αφορά.
Τα υπόλοιπα ακούστε τα.



Einleitung, oder Sonnenaufgang
Von den Hinterweltlern  
Von der großen Sehnsucht
Von den Freuden und Leidenschaften
Das Grablied
Von der Wissenschaft
Der Genesende
Das Tanzlied
Nachtwandlerlied