Καλήν ημέραν αρχόντισσές μου κι'άρχοντές μου.
Εμένα μου καλάρεσε η σαγκά "ένα τραγούδι μόνο τραγούδα" κι'είπα να την επαναλαμβάνω λίγο πιο συχνά.
Σήμερις έχουμε άλλον έναν θρύλο. Από τσι λίγοι.
Το Sweet Home Chicago θεωρείται (και είναι) ένα από τα standards των blues. Όπου blues standard, βλέπε μια επίσημη κατηγορία τραγουδιών, που είναι κάτι σαν την ραχοκοκκαλιά της blues μουσικής.
Η πρώτη επίσημη ηχογράφηση έγινε στα 1937 από τον Robert Johnson
Το πιθανότερο όμως είναι, πως, παρότι ο Johnson διεκδικεί την πατρότητα, το διαμάντι δεν είναι δικό του. Κι'αυτό γιατί ο ρυθμός του έρχεται από πολύ πιο πίσω και πολύ πιο νότια από το Ιλινόις. Επίσης, ενδεικτικό κι'αυτό, το συναντάμε, με περίπου ίδιο τέμπο, με διαφορετικούς στίχοι, σε άλλες εκτελέσεις. Ένας δεύτερος, εναλλακτικός τίτλος του, που συναντιέται πιο συχνά, είναι και το Baby Don't You Wanna Go.
Όπως και να 'χει, ιστορικά καταχωρήθηκε στον Johnson, κι'έτσι η δική του ηχογράφηση θεωρείται η original, ακόμα και χρονικά αν το πάρουμε
Είναι πασίγνωστο, πως το διαμάντι διασκευάστηκε από πάρα πολλούς. Για την ακρίβεια, κι'απ'όσο ξέρω, δεν υπάρχει μεάλος bluesman που να μην το έχει πει. Είτε σε studio ηχογράφηση, είτε σε live. Εδώ, θα σας παίξω όσες από τις διασκευές αγαπώ περισσότερο.
Αρχίζω μ'αυτήν του τιτάνα bluesman του Chicago, του Magic Sam (1937-1969), ο οποίος το διασκεύασε μαγικά στα 1967 και το συμπεριέλαβε στον πρώτο του δίσκοWest Side Soul (1967)
Στα 1969, σειρά παίρνει άλλος ένας μεγάλος Chicago bluesman, ο Earl Hooker (1929-1970), ξαδερφάκι του John Lee, ο οποίος το συμπεριέλαβε στον δεύτερο προσωπικό του δίσκο Two Bugs And A Roach (1969)
Την ίδια χρονιά, έχουμε άλλη μία μεγάλη διασκευή. Την χρωστάμε σ'έναν άλλον τεράστιο bluesman κιθαρίστα, από το Άρκανσο αυτή την φορά. Τον Luther Allison (1939-1997), ο οποίος το συμπεριέλαβε στον πρώτο δίσκο του Love Me Mama (1969)
Και πάμε σ'ένα παλιό, που όμως εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα. Μιλάμε για τους λατρεμένους woogie-boogie της καρδιάς μας, τους τεράστιους Status Quo
Αυτοί οι μάγκες το 'χουν πει live το διαμάντι μας από πολύ νωρίς. Αλλά δεν το ηχογράφησαν ποτέ studio. Μέχρι τα 2000, όταν και αποφάσισαν να γιορτάσουν το Μιλένιουμ μ'ένα δίσκο, όπου θα έπαιζαν όλα τ'αγαπημένα τους από τον αιώνα που έφευγε. Όπερ και εγένετο, με μια από τις καλύτερες διασκευές. Ο δίσκος λέγεται Famous In The Last Century και κυκλοφόρησε τον Απρίλη του 2000.
Και θα κλείσω με την καλυτερότερη διασκευή, κατά την ταπεινή μου άποψη. Όχι τόσο μουσικά, όσο συναισθηματο-συγκινησιακά. Δεν είναι άλλη απ'αυτήν των Blues Brothers και ακούστηκε στο soundtrack μιας από τις καλύτερες μουσικές ταινίες όλων των εποχών, την ομώνυμη The Blues Brothers (1980).
Αυτά τα λίγα κι'εύχομαι να το διασκεδάζετε όσο κι'εγώ.
.jpg)
