Καλημέρα βροχερές Παρασκευές μου.
Σήμερις θα καταπιαστούμε με άλλη μία μεγάλη Κυρία, την Esther Phillips
Μία από τις μεγαλύτερες νέγρικες φωνές του αμέρικα, μια jazzy υπέροχη φωνή που, όμως, καθιερώθηκε σαν RnB και σαν blues, για να μην σας πω και σαν soul λιγουλάκι.
Μια υπέροχη, πάντως, φωνή, παρόλα αυτά.
Γεννήθηκε Esther Mae Jones, στα 1935, στο Galveston του Texas. Στην πρώϊμη εφηβεία της, οι γονείς της χώρισαν, οπότε αναγκάστηκε να μοιράσει τη ζωή της μεταξύ του Los Angeles (μαμά) και Houston (μπαμπάς).
Αυτό δεν την εμπόδισε να τραγουδάει (πού αλλού) σε εκκλησίες. Ο λόγος αυτός ήταν που την έκανε διστακτική στο να πάρει μέρος σε διαγωνισμούς τραγουδιού, παρότι, από πολύ μικρή, είχε ήδη ωριμάσει τραγουδιστικά. Τελικά, έπειτα από έντονες προτροπές της μεγαλύτερης αδελφής της, στα 14 της (1949), πήρε μέρος σ'έναν τέτοιο διαγωνισμό ταλέντων, στο club Barrelhouse, του οποίου ιδιοκτήτης ήταν ο ξακουστός, θρυλικό και πολυτάλαντος Johnny Otis.
[ανοίγει παρένθεση] Για όσους δεν τον ξέρουν, ο Otis (1921-2012) ήταν έλλην (Αλέξανδρος Βελιώτης), από γονείς εμιγκρέδες. Παρότι από πολύ ευκατάστατη οικογένεια (ο αδελφός του έγινε και πρέσβης), ασχολήθηκε με την RnB και την rock 'n' roll και σαν συνθέτης, και σαν ερμηνευτής, και σαν παραγωγός, και σαν dj. Η καλυτερότερη δουλειά του όμως ήταν ν'αναδεικνύει νέα ταλέντα. Εκτός από την Phillips, αυτός είναι που ανακάλυψε και την Big Mama Thornton, τον Hank Ballard, την Jackie Wilson και μπόλικους άλλους [κλείνει η παρένθεση]
Που είχαμε μείνει; Α, ναι.
Που λέτε, η Phillips κέρδισε τον διαγωνισμό και μαζί και τον θαυμασμό του Otis, ο οποίος την πήγε και την υπέγραψε στην δισκογραφική κατ'ευθείαν.
Τον επόμενο χρόνο (1950) κάνει την πρώτη της ηχογράφηση (Double Crossing Blues), η οποία σκίζει χασέδες με το καλημέρα. Στα 1951, κι'ενώ έχει γίνει πασίγνωστη σ'όλο το αμέρικα, κυκλοφορεί τον πρώτο της δίσκο (Hollerin' And Screaming). Τότε είναι που παρατάει τον Otis και την δισκογραφική και πάει και υπογράφει αλλού.
Όμως, όσο γρήγορα ανέβηκε, τόσο γρήγορα έπεσε. Και δεν έφταιγε μόνο η διακοπή της συνεργασίας της με τον Otis. Μέχρι τα 1954 η εξάρτησή της από τη ντρόγκα έχει γίνει επικίνδυνη. Αν σ'αυτό προσθέσετε και το ότι ήταν στο ίδιο δωμάτιο με τον Johnny Ace (αδικοχαμένο bluesman), όταν αυτός αυτοκτόνησε (Χριστούγεννα του 1954), έχετε την πλήρη εικόνα. Εκείνη την χρονιά, τα παρατάει όλα και επιστρέφει στο Houston, στον πατέρα της, για να αποτοξινωθεί.
Μέχρι τα τότε, το σκηνικό της όνομα (νουνός ο Otis) ήταν Little Esther.
8 χρόνια μετά, στα 1962, επιστρέφει χάρη στον Kenny Rogers της καρδιάς μας και της νιότης μας.
Και επιστρέφει πια σαν Esther Phillips. Και τι επιστροφή! Πρώτη ηχογράφηση (Release Me - 1962), πρώτο Νο1 μέσα σε τρεις βδομάδες.
Να μην σας τα πολυλογώ και σας κουράζω, συνολικά κυκλοφόρησε 21 δίσκους, εκ των οποίων ο τελευταίος (A Way To Say Goodbye - 1986) ήταν μετα-θάνατον, αφού μας άφησε χρόνους στα 1984, νεότατη, μόλις στα 48 της.
Η διάγνωση ήταν ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια. Η πραγματικότητα ήταν ντρόγκα. Έτσι απλά.
Αυτά που λέτε για την τεράστια αυτή Κυρία.
Το αφιέρωμα που ακολουθεί περιέχει όλα όσα ΕΓΩ αγαπώ απ'αυτήν. Να εξηγούμεθα ίνα μην παρεξηγούμεθα.
Deceivin ' Blues
Ring-A-Ding-Doo
Lover's Lane Boogie
Just Can't Get Free
Other Lips Other Arms
I Dream
I'm A Bad Bad Girl
Get Together Blues
Misery
Saturday Night Daddy
Cryin' And Singin' The Blues
I Don't Care
Wedding Boogie
Looking For A Man
Aged And Mellow
.jpg)
