Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Quadraceratops


Καλημέρα αστέρια μου.

Μερικές φορές το νταλικόφωνο δεν είναι για όλους. Βασικά ποτέ δεν είναι για όλους, αφού όλοι δεν ακούν όλα. Είναι όμως, δεν μπορείτε να πείτε, πολυσυλλεκτικό (sic).
Αλλά να, κάποιες φορές οι μουσικές του είναι για κάποιους περισσότερο μυημένους, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι περισσότερο απ'αυτό που σημαίνει.
Έτσι και σήμερις.

Η Cath Roberts είναι μια εγγλεζούλα μουσικός της jazz. Της modern jazz για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι. Για την ακρίβεια, είναι μία alto σαξοφωνίστρια, από τις καλύτερες της γενιάς της.
Στα 2011, κι'ενώ ετοίμαζε το master της στο Guildhal School of Music and Drama της ινγκλετέρας, κι'ενώ ήδη συμμετείχε σε διάφορα jazz σχηματάκια, αποφάσισε να φκιάσει το δικό της, με σκοπό να βγάλει προς τα έξω τις δικές της συνθέσεις. Γιατί η δεσποινίς δεν παίζει απλά. Συνθέτει κι'όλας.
Έτσι έφτιαξε τους Quadraceratops
Που το όνομά τους θα μπορούσε να παραπέμπει σε κουαρτέτο, αφού είναι μια dada εκδοχή του triceratops, του τρικεράτωπα δηλαδή (δεινόσαυρου για τους αδαείς), αλλά με τέσσερα κέρατα.
Αλλά μπα.
Είναι σεπτέτο, αποτελούμενο από την ίδια (φυσικά), τον Tom Ward (tenor σαξόφωνο), τον Henry Spencer (τρομπέτα), τον Jason Simpson (μπάσο),τον Magnus Dearness (τρομπόνι), τον Dave O'Brien (πλήκτρα) και τον Olly Blackman (ντραμς).
Από τα 2011, η μπάντα παίζει αποκλειστικά συνθέσεις της Roberts. Συνθέσεις ασύμμετρης modern jazz, μιας μουσικής που ή αρέσει πολύ ή καθόλου. Δύσκολη μουσική, με περίεργους αυτοσχεδιασμούς, που δίνει όμως τη δυνατότητα στον μουσικό να ξεδώσει, αποκαλύπτοντας και το ταλέντο του στο παίξιμο. Σε κάθε περίπτωση, μουσική για μυημένους (το 'πα αυτό πιο πάνω ε;)

Το ομώνυμο album Quadraceratops είναι το πρώτο τους.
Όπως θα δείτε και από την tracklist, η Roberts εμπνεύστηκε τις συνθέσεις βλέποντας έντομα, ακούγοντας μηχανές σε υπόγειες στοές και φαντασιώνοντας serial killers. Μυημένοι έτσι;

Κυκλοφόρησε στις αρχές τούτου του Οκτώβρη, από ανεξάρτητη παραγωγή. Το γοητευτικό της υπόθεσης, είναι ότι το εξώφυλλο cd, που διατίθεται σε 2 διαφορετικά χρώματα, είναι εξ'ολοκλήρου κατασκευή δική της. Κυριολεκτικά. Εκείνη το σχεδίασε, το φωτοτύπησε, το επεξεργάστηκε και το κόλλησε πάνω στις θήκες των cds.
Άμα ο άνθρωπας είναι μερακλής, ένα πράμα.

Dinner With Patrick
Song For The Worker Bee
Chair-O-Planes
Open Sandwich
 Spidering
Calico
Flying South