Καλημέρα καλοκαίρια μου.
Η αλήθεια είναι πως τούτες οι μέρες του καλοκαιριού δεν είναι και ότι καλύτερο για μεγάλα αφιερώματα, αφού πολύς λαός (που όσο πάει λιγοστεύει) δεν παρακολουθεί το διαδίκτυο, αφού επιδίδεται στο δημοφιλέστερο σπορ του έλληνα (μετά την κριτική) : τα μπάνια.
Αλήθεια είναι όμως, επίσης, ότι υπάρχουν τόσα αφιερώματα που περιμένουν στην ουρά, που δεν θα προκάμω να τα παίξω πριν αρχίσει η επανάσταση. Κι'όταν αρχίσει η επανάσταση, δεν θα έχουμε χρόνο για τέτοια. Ή θα έχουμε;
Τέλος πάντων, για να μην σας κουράσω πολύ, σήμερις η νταλίκα ανοίγει το κεφάλαιο Chick Corea
Ενός από τους μεγαλύτερους και σημαντικότερους jazz πιανίστες, ενός μουσικού που τα περισσότερα έργα του θεωρούνται πλέον standards για την jazz (αλλά και την jazz fusion) μουσική.
Από την άλλη, συμμετέχοντας (στα 60s) στη μπάντα του Mile Davis, θεωρείται από τους πατέρες του κινήματος της electric jazz fusion.
Τέλος, με τη μπάντα που έφκιασε στα 70s (Return To Forever), καταξιώθηκε σαν ένας από τους σπουδαιότερους πιανίστες της "μετά Coltrane εποχής".
Γεννήθηκε Armando Anthony Corea, στα 1941 στο Chelsea της Μασαχουσέτης. Ο ιταλικής καταγωηής πατέρας του ήταν τρομπετίστας της jazz και είχε μια αρκετά γνωστή μπάντα, με την οποία περιόδευε τα πέριξ της Βοστώνης στα 30-40s.
Αυτός είναι που μύησε τον Chick στο πιάνο, σε ηλικία 4 ετών. Βέβαια, εκτός του ότι ο πιτσιρικάς μεγάλωσε μέσα σ'ένα απόλυτα jazzy περιβάλλον, μεγάλη επιρροή άσκησε πάνω του και ο Salvatore Sullo, φίλος του πατέρα του και κλασσικός πιανίστας. Απ'αυτόν ο Corea διδάχτηκε κλασσική μουσική, η οποία τον βοήθησε πολύ στην σύνθεση.
Παράλληλα, από τα 8 του, ξεκίνησε να μαθαίνει και ντραμς. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ν'αναπτύξει αυτή την μαγική τεχνική του να χρησιμοποιεί (κάποιες φορές) το πιάνο του σαν κρουστό.
Από πολύ νωρίς, στράφηκε στις bebop επιρροές, τεχνική που μάλλον ταίριαζε στην δική του ιδιοσυγκρασία. Ονόματα σαν τους Charlie Parker, Bud Powell, Horace Silver ή Dizzy Gillespie, γέμιζαν τ'ακούσματά του από πιτσιρικά.
Στο γυμνάσιο, ο Corea άρχισε να πρωτοπαίζει μπροστά σε κοινό. Είχε μάλιστα και ένα τρίο, με το οποίο έπαιζαν αποκλειστικά μουσική του Horace Silver. Μ'αυτό το τρίο ξεκίνησε και μερικά gigs στα τοπικά jazz clubs.
Στα 1961 φεύγει για το Νιου Γιορκ για να σπουδάσει μουσική. Μετά όμως από ένα μήνα στο Columbia και έξι μήνες στο Juilliard, τα παρατάει απογοητευμένος. Μένει όμως στο Μεγάλο Μήλο, επειδή του αρέσει η ατμόσφαιρα κι'επειδής έχει αποφασίσει να κάνει καριέρα μουσικού.
Η πρώτη του μεγάλη "επαγγελματική" εμφάνιση θα γίνει στα 1964 στο πλευρό του Cab Callaway, ενώ, για αρκετό καιρό μετά, και για λόγους βιοπορισμού, θα συμμετάσχει σε μπάντες latin.
Στα 1968 ξεκινά η avant garde περίοδός του, η πρώτη στην μεγάλη καριέρα του. Είναι η εποχή που ο Mile Davis του δίνει τη δυνατότητα ν'απογειωθεί με τους περίφημους αυτοσχεδιασμούς του στο πιάνο, η εποχή που, αντικαθιστώντας τον Herbie Hancock στη μπάντα του Davis, αρχίζει ν'αποκτά τη φήμη που του αξίζει. Η εποχή, τέλος, της δημιουργία της μπάντας Circle, ενός τρίο που θεωρείται από τους πιονέρους της free jazz.
Η περίοδος αυτή θα διαρκέσει μέχρι τα 1971, οπότε ο Corea θα μπει στην πιο δημιουργική του περίοδο, την jazz fusion.
Γι'αυτή όμως θα μιλούσουμε στο επόμενο μέρος του αφιερώματος.
Lenore 1
Reverie 2
Nite Sprite 4
Leprechaun's Dream p. 1-7
Leprechaun's Dream p. 2-8
Love Castle
Day Dance
My Spanish Heart
The Sky
The Clouds
.jpg)
