Έψαχνα να βρω κάτι για να ξεκινήσει όμορφα ο κουτσοφλέβαρος.
Και βρήκα αυτό.
Το πράμα γιομάτο θύμισες.
Με πρώτη και καλύτερη την πρώτη-πρώτη συναυλία που πήγα στη ζωή μου. Οι παλιότεροι θα θυμούνται το αλήστου μνήμης live των Police, εκείνον τον Μάρτη του 1980 στο Σπόρτινγκ, όταν έγιναν η πρώτη μπάντα (σε full δόξα) που εμφανίστηκε στην Ελλάδα, μετά από 13 ολόκληρα χρόνια ξηρασίας (οι ΘΕΟΙ στην Λ. Αλεξάνδρας στα 1967).
Μόλις είχα κλείσει τα 16 και για μας ήταν σα να πηγαίναμε στην Ανάσταση. Και πήγαμε. Και μέσα σ'ένα Σπόρτινγκ με τρεις φορές παραπάνω κόσμο από την χωρητικότητά του, λάβαμε το φως το αληθινό. Και μετά, απ'έξω απ'το Σπόρτινγκ, λάβαμε και το γκλομπ το αληθινό, αφού και τότες οι μπάτσοι ήσαντε το ίδιο καφρογούρουνα. Αυτά όμως άλλη ώρα.
Τώρα Outlandos d' Amour.
Το πρώτο studio album των Police και μακράν το καλύτερό τους. Ένας από τους σπουδαιότερους δίσκους όλων των εποχών (πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη). Ο πιο "police" από τους 5 (όλους κι'όλους) που έβγαλε η μπάντα, πριν ο Sting την δει σόλο καριέρα (1983).
Με μπόλικια reggae, αρκετό punk και λίγια rock, ήχος που έγινε σήμα κατατεθέν του τρίο.
Με το καλυτερότερο τραγούδι τους ever : το So Lonely και με το μεγαλύτερο smash hit τους (Roxanne). Και με άλλα 8 διαμάντια. Το ένα καλύτερο απ'το άλλο.
Πάμε τώρα να δούμε μερικά ντεσού. Όποιος δεν ενδιαφέρεται, ας περάσει παρακάτου, στην ακρόαση.
Ηχογραφήθηκε μέσα σε έξι μήνες (Γενάρης-Ιούνης 1978) στα Surrey Sound Studios, ένα αγροτόσπιτο στο Leatherhead της νοτιο-ανατολικής αγγλίας που μετέτρεψε σε studio ο παραγωγός (και του δίσκου) Nigel Gray. Το budget ήταν από τα χαμηλότερα (μόλις 1500 λίρες) και η μπάντα το εξασφάλισε από τον αδελφό του ντάμερ της Copeland.
Για όσους δεν ξέρουν, ο Copeland ήταν πάντα ο "αναρχικός" της μπάντας. Στην αρχή μάλιστα, ήθελε να ονομάσει τον δίσκο Police Brutality, αλλά συνέβησαν δύο γεγονότα που τον απέτρεψαν.
Και τα δύο σχετίζονται με την άρνηση του BBC να παίξει δύο από τα singles του δίσκου (Can't Stand Losing You και Roxanne). Το πρώτο γιατί, σύμφωνα με το BBC, είχε ένα εξώφυλλο που προέτρεπε σε αυτοκτονία (ήμαρτον). Πράγματι, στο εξώφυλλο του 45ριου, εμφανίζεται ο Copeland (πάλι αυτός) με μία θηλειά περασμένη στο λαιμό του, ανεβασμένος πάνω σε μια παγοκολώνα και περιμένοντας να λιώσει ο πάγος.
Το δεύτερο, γιατί γράφτηκε από τον Sting όταν επισκέφτηκε την περίφημη Rue Saint Dennis στο Παρίσι (την παλιά μου γειτονιά δηλαδής). Για όσους δεν ξέρουν, ο συγκεκριμένος δρόμος είναι ένας κεντρικός δρόμος στον 2ο τομέα του Παρισιού (2eme Arrondissement) όπου ευδοκιμούν μπουρδέλα και πουτάνες.
Έτσι, μ'αυτά και μ'αυτά, ο δίσκος είχε μεγάλες δυσκολίες να "περάσει". Ήρθε όμως η (πολύ χαμηλού προϋπολογισμού) πρώτη περιοδεία της μπάντας στην Αμερική (1979), η τεράστια επιτυχία και η καθιέρωση. Τα υπόλοιπα τα ξέρετε.
Κυκλοφόρησε στις δύο Νοέμβρη του 1978.
Τι ξέχασα; Α, ναι. Ο τίτλος είναι μια γαλλικουρο-αγγλικανιά του Copeland. Πήρε το Outlaws Of Love (παράνομοι της αγάπης - γουάου), το σκέφτηκε, είπε να προσθέσει κι'ένα "επαναστατικό" (commandos) κι'ένα γαλλικόΝ και το όλο έδωσε Outlados d' Amour. Είναι θεός. Τέλος.
Καλό μας μήνα.
Next To You
So Lonely
Roxanne
Hole In My Life
Peanuts
Can't Stand Losing You
Truth Hits Everybody
Born In The 50s
Be My Girl - Sally
Masoko Tanga
.jpg)
