Καλημέρα αδέλφια (και αδελφές).
Με αφορμή την σημερινή ανάρτηση, θέλω πάλι να σας πω δυο λόγια γι'αυτά που σας έλεγα τις προάλλες με τις "απειλές" διαφόρων δισκογραφικών και sites για το νταλικόφωνο.
Παρότι συνεχίζονται (και προωθούνται "καταλλήλως"), να ξέρετε πως υπάρχουν πάρα πολλοί (και από διάφορα μέρη της γης) που, παρακολουθώντας τα μουσικά blogs και την απήχησή τους, έρχονται, σε βρίσκουν και σου ζητάνε να παίξεις μουσική τους, έτσι ώστε να τους γνωρίσουν άνθρωποι που, σε διαφορετική περίπτωση, δεν θα είχαν την ευκαιρία να τους ακούσουν ποτέ.
Οπότε, κάτι κάνουμε καλά. Οπότε, συνεχίζουμε.
Πριν τρεις μέρες πήρα ένα mail από τον Marc Broude. Ομολογώ πως δεν τον ήξερα καθόλου, και κακώς, αφού ο νεαρός αυτός κύριος είναι πολύ καλός. Κάλλιστος αν μου επιτρέπεται.
Μου ζήτησε λοιπόν να παρουσιάσω το τελευταίο του album στο ελληνικό κοινό.
Το album λέγεται Dead On Arrival και, μάλλον, πρόκειται για μεγάλο ΕΡ παρά για full length album, πράγμα που λίγια σημασία έχει.
Ο Broude γεννήθηκε στα 1984 και από τα 8 του άρχισε να πειραματίζεται με διάφορους ήχους, τους οποίους μίξαρε με φωνές, φκιάχνοντας demo για την πλάκα του.
Ξεκίνησε να ηχογραφεί στα 21 του, όταν ζούσε σε μία κατάληψη-μουσική κολλεκτίβα. Στην αρχή με διάφορες μπάντες punk και noise.
Στα 2006, μαζί με τα φιλαράκια του Danny Cortez και Chris Anderson φκιάνουν ένα black metal σχήμα, τους Zog, το οποίο όμως θα διαλύσει, δέκα μήνες αργότερα, εξαιτίας του θανάτου του Cortez.
Εκεί τελειώνει καιο πειραματισμός του με τα κάθε είδους metal και στρέφεται στην πρώτη του αγάπη : την experimental electronica και, δη, την noise ambient.
Στα 2009 ηχογραφεί δύο albums. Ένα 72λεπτο dark amnient διαμάντι (Rites Of Zen) και ένα καταπληκτικό avant garde jazz αυτοσχεδιασμών (Medicine), το οποίο κυκλοφόρησε μόνο μέσω διαδικτύου.
Στα 2010, συνεργάζεται με τους βέλγους dark ambient μουσικούς Sequences και κυκλοφορούν άλλο ένα μαγικό album (Medicine/Vespertine: A Tragedy in Several Tones of Grey).
Στις αρχές του 2012 ξαναχτυπά με το NREM, ένα album minimal ενορχηστρώσεων, κάτι σαν πάρα πολύ καλή new age.
Και φτάνουμε στο Dead On Arrival, που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 2012 (Ιούνη). Εδώ βρίσκεται στο απόγειό του. Ηλεκτρονικό στυλ, σε low frequency (αυτήν που λετρεύω), με καταπληκτική εξερεύνηση ήχων από λιβάδια, νερά, ανθρώπινες φωνές, υψηλής τάσης ταλαντωτές (oscillators) και άλλα τέτοια. Το όλο να δημιουργεί μία καταπληκτική industrial noise απ'αυτήν που ακούμε και ξανακούμε. Και που πολύ μας αρέσει.
Τον Broude αδέλφια μου δεν θα τον βρείτε στα δισκάδικά μας. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Εκτός αν κάνει κανά μεγάλο σουξέ, που πολύ του το εύχομαι. Γιατί, δυστυχώς, αυτά συμβαίνουν στην ψωροκώσταινα. Κατά τα άλλα, τους πειράζει που βγάζουμε στο φως (εντελώς ΤΖΑΜΠΑ και χωρίς το παραμικρό οικονομικό όφελος) νέους (ή λιγότερο) νέους καλλιτέχνες.
Δεν πειράζει. Ξύδι.
And again, thanks so much Marc and keep the good work up man!
Heidi
Kindred Spirit
Dead On Arrival
I Want To See You Happy But I Don't Want To Die
Imagine Yourself In A Forest
Mascara (Deftones cover)
.jpg)
