If The Ocean Gets Rough

Καλημέρα λατρείες μου.

Μετά από την ολιγοήμερη αποχή-αποτοξίνωση (ένεκα τα ταξίδια και τα τεχνικά προβλήματα), να 'μαστε πάλις εδώ με μουσικούλες και πάρλα.
Η πάρλα σήμερα είναι για έναν πιτσιρικά, ένα μικιό κοπελιδάκι που παίζει country και folk. 
Τον Willy Mason, έναν (να μου το θυμηθείτε) που θ'αφήσει εποχή.

Γεννήθηκε στα 1984 στη Νέα Υόρκη, αλλά από τα 5 του η οικογένεια μετακόμισε στο νησάκι Martha's Vineyard, που βρίσκεται στα ανοιχτά της Μασατσούτσες (ή Μασαχουσέτης για τους ξενέρωτους) και που αποτελεί ένα πανάκριβο καλοκαιρινό θέρετρο. Αυτοί όμως μετακόμισαν μόνιμα.
Οι γονείς του είναι και δύο folk τραγουδιστές, ενώ είναι απόγονος (σε ευθεία γραμμή) του φιλόσοφου (του 19ου αιώνα) William James, αν και πιο γνωστός είναι ο αδελφός του, ο συγγραφέας Henry James.
Από πολύ μικρός πήρε μέρος σε διάφορες σχολικές-παρεϊστικες μπάντες, μέχρι τα 2003, οπότε και ίδρυσε (μαζί με φιλαράκια) τους Slow Leslie.
Την επιτυχία του όμως την οφείλει στον Sean Foley, παραγωγό-ιδιοκτήτη δισκογραφικής και κολλητάρι του indie-alternative τραγουδοποιού Conor Oberst, που τον άκουσε μια μέρα στο τοπικό ραδιόφωνο του νησιού. Τον υπέγραψε που λέτε στην εταιρεία του (Team Love), αλλά, πριν μπει σε studio, ο Mason άρχισε να περιοδεύει (σαν support) με διάφορες μπάντες, μία εκ των οποίων και οι Radiohead, ενώ πήρε μέρος και σε κάμποσα μουσικά φεστιβάλ.

Το πρώτο studio album του (Where The Humans Eat) το ηχογράφησε στη Νέα Υόρκη, τους καλοκαιρινούς μήνες του 2004, παρέα με τον αδελφό του Sam Mason στα ντραμς. Κι'όταν λέμε παρέα, εννοούμε μόνο οι δυο τους : μια κιθάρα και μία ντραμς. Και οι ηχογραφήσεις live παρακαλώ, 3 takes (το πολύ) για κάθε τραγούδι. Τα υπόλοιπα όργανα προστέθηκαν αργότερα.
Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις αρχές του 2005 και απέκτησε θαυμαστές σχεδόν αμέσως. Και λογικό, αφού είχαμε πολλά χρόνια να δούμε τόσο γνήσιο folk-country ήχο, με την ανάλογη φωνή και μάλιστα από τόσο μικρό παληκαράκι.
Αμέσως μετά την κυκλοφορία του δίσκου, ξεκίνησε μια μεγάλη τουρνέ στο αμέρικα και, μετά το τέλος της, επέστρεψε στους δικούς του στο νησί, όπου άρχισε να γράφει νέα τραγούδια ενώ, παράλληλα, έφκιασε και μία μπάντα (χωρίς όνομα) με την Nina Violet στην βιόλα και τον Zak Borden στο μαντολίνο.
Μ'αυτό το σχήμα, στις αρχές του 2006, συνέχισε τις τουρνέ (πάλι σαν support) αλλά και ηχογράφησε και το δεύτερο studio album του (If The Ocean Gets Rough), ένα μαγικό στην κυριολεξία album, που κυκλοφόρησε τον Μάρτη του 2007.

Αυτά είναι και οι δύο δίσκοι που έχει βγάλει μέχρι σήμερα, ενώ θα πρέπει να προσθέσουμε και 9 EPs, με το τελευταίο (Live At Grange Hall) να κυκλοφορεί στα τέλη του 2011.

Η νταλίκα παρακολουθεί στενά τον πιτσιρικά γιατί τον γουστάρει κάργα και είμαι σίγουρος πως θα σας αρέσει κι'εσάς. Αν πάλι όχι, καλή καρδιά. Δεν χανόμαστε.

Gotta Keep Walking

If The Ocean Gets Rough

Hard Hand To Hold

Our Town

The World That I Wanted

When The Leaves Have Fallen

Whre The Humans Eat

All You Can Do

So Long

Oxyge