Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

How To Be A Child and Win The War


Bonjour mes amis.

Συνεχίζοντας ακάθεκτοι στη σειρά μας "αυτοί οι newbies", σήμερις θέλω να σας συστήσω σε τούτους δω τους λεβέντες, που δεν είναι και τόσο newbies, αλλά που, είμαι βέβαιος, πολλοί δεν τους ξέρουν.

Λοιπόν που λέτε, οι Electric Litany είναι μια πολυεθνικιά μπάντα με ελληνικό στοιχείο. Ξεκίνησαν στα 2007 στη Λόντρα σαν τρίο, με τους Αλέξανδρο Μιάρη (κιθάρες, τσέλο, πιάνο και synths), τον τεξανό Duane Petrovich (μπάσο) και τον λονδρέζο Richard Simic (ντραμς). Κι'αν οι δύο τελευταίοι σας μοιάζουν και λίγο γιούγκοι, μέσα πέσατε.
Ξεκινήσανε που λέτε τους πειραματισμούς πάνω στη μουσική και, επειδή η εποχή θέλει "τρεντιές", είπαν να την ονομάσουν experimental. Κι'εμεις μαζί τους.
Σκέφτηκαν επίσης, ότι πρέπει να ηχογραφούν σε παλιά εργοστάσια, παλιές εκκλησίες και νεκροταφεία. Κι'εμείς, παρά το ότι αυτά είναι χαζο-κουλτουριές, μαζί τους.
Στα 2009 αποφάσισαν να ηχογραφήσουν το πρώτο studio album τους. Και τι πιό προχώ από μία εγκαταλειμένη εκκλησία; Την βρήκαν λοιπόν, μία του 1895, και μέσα σε τρεις μερούλες ηχογράφησαν τούτον εδώ τον δίσκο.

Το How To Be A Child ans Won The War, το 'παμε, είναι το πρώτο τους studio album και κυκλοφόρησε τον Φλεβάρη του 2010.
Αμέσως μετά την κυκλοφορία του, η μπάντα έγινε τετραμελής, με την προσθήκε του Benjamin Prince (πιάνο και synths) και ξεκίνησε κάποιες συναυλίες στην ψωροκώσταινα. Αργότερα, αποχώρησε ο Petrovich (μάλλον γύρισε στο Texas) και νέο μέλος ήρθε ο Αλεξ Δεληγιαννίδης (ντραμς).
Τελυταία νέα τους είναι ένα single (Ennemy) με δύο τραγούδια, που κυκλοφόρησε φέτος και μία επικείμενη συνεργασία τους με τον Alan Parson.

Στα μουσικά τώρα, οι μάγκες το παλεύουν και μπράβο τους. Με υπερβολικά πολλές "πενταλιέρες" κατά τη γνώμη μου, αλλά το παλεύουν. Κι'εφόσον θένε να λένε τη μουσική τους experimental (δικαίωμά τους), να πούμε απλά πως ενώ το 'χουν μουσικά, ταπεινή μου γνώμη είναι να σταματήσουν τις απελπισμένες προσπάθειες να μοιάσουν στους Radiohead και, επικουρικά, να πιστέψει στη φωνή του ο Μίαρης, μιας και Thom Yorke είναι ένας και δεν μπορεί να υπάρξει δεύτερος.
Αλλά αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη.
Και ξέρετε τι λένε για την άποψη και το rectum.

Don't Fear The War
Home
The Dunes
Tear
(like we do in) January
MinuteA
The Roses Came
 A Dream Worth Dreaming
A Time (Never Be Late)
February