Καλημέρα hommies.
Επιστροφή έπειτα από πολύ καιρό στη σαγκά μας "ένα τραγούδι πες μου απόψε" μ'ένα διαμαντάκι μεν, αλλά που δεν είχα κανένα σκοπό να ψάξω. Πρώτον γιατί δεν είχα σκοπό και δεύτερον γιατί δεν υπάρχει δέυτερον.
Υπάρχει όμως αυτό το τραγούδι. Και συνιστά κατάφωρη αδικία, όπως με εκατοντάδες άλλα, γιατί, ενώ ένας ματώνει να τα τραγουδήσει πρώτος, έρχεται ένας άλλος και του κλέβει τη δόξα με μία διασκευή. Στην περίπτωσή μας πρόκειται για γυναίκαι.
Έχουμε και λέμε.
Cher αγαπάει Sonny. Όπου Sonny, ο Sonny Bono, συνθέτης και τραγουδιστής, μέντοράς της, συνεργάτης της και σύζυγός της. Α! και 11 χρόνια μεγαλύτερός της. Όλα αυτά στα 1962 μέχρι τα 1964. Και ο πρώτος καρπός της συνεργασίας τους ήταν το πρώτο studio album της Cher (All I Really Want To Do - 1965).
Και μετά προχώρησαν στην ηχογράφηση του δεύτερου. Και γι'αυτό ακριβώς το δεύτερο, ο Sonny γράφει τούτο δω το διαμάντι, που είναι και το δεύτερο single του δίσκου (The Sonny Side Of Cher - 1966).
To Bang Bang (My Baby Shot Me Down) ηχογραφήθηκε στον Δεκέμβρη του 1965 και κυκλοφόρησε σε 45άρι (με b-side τα Needles And Pins και Our Day Will Come) τον Γενάρη του 1966, σαν προπομπός του δίσκου που έλεγα πιο πάνω, ο οποίος κυκλοφόρησε ένα μήνα μετά.
Ανέβηκε γρήγορα στο #3 του βρεττανικού chart και στο #2 του Billboard Hot Chat 100, αλλά, μετά, αρχίζει η αδικία. Που θα εξιστορήσουμε αφού πρώτα ακούσουμε το αυθεντικό.
Την ίδια ακριβώς χρονιά, για την ακρίβεια 4 μήνες μετά, το διαμάντι μας διασκευάζεται από την Nancy Sinatra, η οποία το τραγουδάει λίγο πιο μελαγχολικο-μελοδραματικά, ενώ έχει προστεθεί και ένα καταπληκτικό riff από τρέμολο κιθάρα του τιτανο-τεράστιου Billy Strange. Συμπεριλήφθηκε δε στο δίσκο της How Does That Grab You? - 1966.
Παρόλα αυτά, η διασκευή αυτή μένει στα αζήτητα για πολλά χρόνια.
Και που 'ναι ρε νταλικέρη η αδικία; Θα μου πείτε. Και σας απαντώ : ενώ η καημενούλα η Cher το έκανε επιτυχία με τα όλα του, στα 2003 έρχεται ο Quentin ο Tarantino και το επιλέγει για main theme της ταινιάρας του Kill Bill Volume 1. Και δεν επιλέγει το αυθεντικό, αλλά τη διασκευή της Sinatra. Και γίνεται ο κακός χαμός, σε σημείο που, πλέον, το 90% του λαουτζίκου να κόβει το κεφάλι του πως το διαμάντι είναι αυτηνής. Φανταστείτε πως, όταν στα 1987 η Cher το ξανάπε (στο δίσκο Cher - 1987) δεν μπήκε καν στα charts. Της Σινάτρας όμως, κι'ενώ στα 1966 πέρασε και δεν κόλλησε, στα 2003 σκαρφάλωσε σε όλα τα γνωστά charts του πλανήτη και σε θέσεις από 6 μέχρι 1. Αδικία κύριε πρόεδρα.
Την ίδια αυτή (κι'απαράλλαχτη) χρονιά, κι'επειδής το διαμαντάκι αρέσει πολύ, έχουμε και την διασκευή ενός άλλου μεγάλου, του Stevie Wonder, που του πρόσθεσε μια ψιλο-soul γεύση και το συμπεριέλαβε στον δίσκο του Down To Earth - 1966.
Μένουμε στην ίδια (ε ναι!) χρονιά, αλλά περνάμε τον ατλαντικό και πάμε κατά αγγλία μεριά. Εκεί, έχουμε μια πάρα πολύ καλή διασκευή από την μεγάλη Κυρία Petula Clark, η οποία το συμπεριέλαβε στον δίσκο της I Couldn't Live Without Your Love - 1966. Ο ρυθμός αλλάζει προς το πιο british invasion, αλλά είπαμε : γαμάτη διασκευή.
Κι'επειδής μάλλον κουραστήκατε με το 1966, μένουμε στην αγγλία και πηδάμε δύο χρονιές, για να φτάσουμε στα 1968 και στον κύριο Terry Reid. Αφού υποσχεθώ αφιέρωμα απεξάπαντος σ'αυτόν τον υπέροχο ροκ κιθαρίστα, να σας πω ότι διασκεύασε μοναδικά το τραγούδι μας και το συμπεριέλαβε στον δίσκο του Bang Bang You Are Terry Reid - 1968, που είναι και ο παρθενικός του στην δισκογραφία.
Και περνάμε στα 1981 και στον ζηλιάρη μπαμπά της Nancy (όχι, δεν μιλάμε για μένα), τον Frank Sinatra, που αποφάσισε να το ηχογραφήσει κι'αυτός. Γιατί; Γιατί μπορούσε. Απλά πράματα. Και το έκανε ο μπαγάσας ο μαφιόζος, Και μάλιστα πολύ καλά.. Τόσο καλά που είπε να το βάλει και στον δίσκο του She Shot Me Down - 1981.
Και θα τελειώσουμε με μία διασκευή που εμένα πολύ με αρέσει (αφού). Πριν όμως, θα σας πω δυο-τρία πραγματάκια : κατ'αρχήν υπάρχουν περίπου 76 επίσημα καταγεγραμμένες διασκευές του διαμαντιού. Διασκευές από Βουλγαρία μέχρι Ινδία και από Αμερική μέχρι Βιετνάμ. Από croony μέχρι punk και από jazz μέχρι electro. Δυστυχώς όμως για σας, καμία τους δεν μ'αρέσει. Πλην αυτών που σας έπαιξα. Βλέπετε, μερικά διαμάντια καλύτερα να τα προσέχουν όσοι τα διασκευάζουν. Όχι κουτσοί-στραβοί στον Άη Παντελεήμονα. Ναι;
Λοιπόν, τούτη εδώ η διασκευή είναι indie, είναι υπεροχότατη και την χρωστάμε στην Isobel Campbell, μία εξαιρετική σκωτσέζα τσελίστα και τραγουδίστρια, πιτσιρίκα από την Γλασκώβη. Σύντομα θα μιλήσουμε γι'αυτήν. Προς το παρόν ακούστε την και τα ξαναλέμε.Η υπέροχη αυτή version συμπεριλήφθηκε στο ΕΡ της Time Is Just The Same - 2004.
.jpg)
