Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Hair





Peace and Love brothers and sisters.

Κι'ενώ η καλοκαιρινή ραστώνη συνεχίζεται και το κίνημα αλλάζει συχνά στάση για να μην καεί, λέω να ξεκινήσω έναν κύκλο με soundtracks, περιμένοντας τις αποκλειστικότητες για τις νέες κυκλοφορίες που έρχονται μπόλικες.

Σήμερα βάζουμε την καμπάνα παντελόνι με τα κρόσια, το πολύ ανοιχτό στο στέρνο πουκάμισο με τα πολύχρωμα καλειδοσκόπια στάμπες και τα ψηλά ξεφτισμένα σταράκια, βάζουμε κι'ένα μαντήλι στην αφάνα και πάμε πίσω στο χρόνο, περισσότερα από 33 χρόνια.
Περισσότερα δηλαδής, μιας και το Hair είναι πάνω απ'όλα ένα musical του Broadway που πρωτοπαίχτηκε στα 1968 (Off-Broadeway στα 1967) και που αναφέρεται στον πόλεμο του Βιετνάμ και στο αντι-πολεμικό flower-power των hippies.
Το book και το story είναι των James Rado και Gerome Ragni, ενώ η μουσική υπογράφεται από τον Galt McDermot, τον περίφημο καναδό πιανίστα και συνθέτη.

Το φιλμ Hair, σκηνοθετήθηκε από τον Milos Forman, χορογραφήθηκε από την Twyla Tharp και βγήκε στις αίθουσες στις 14 Μάρτη του 1979, έντεκα χρόνια μετά την πρεμιέρα του musical.

Από την πρώτη στιγμή που παίχτηκε το φιλμ, άρχισαν οι γκρίνιες και οι διαφωνίες μεταξύ των συντελεστών του και αυτών του musical. Και όχι άδικα, αφού, στην ουσία, το scipt της ταινίας παραποίησε το book του musical. Τι το παραποίησε δηλαδή, που του άλλαξε τα φώτα. Τόσο τους χαρακτήρες όσο, κυρίως, την ουσία.

Πράγματι, ενώ το musical στήθηκε γύρω από ένα κεντρικό αντι-πολεμικό (αντι Βιετνάμ) concept, η ταινία χαζολογεί περιγράφοντας, σχεδόν αρνητικά, την ζωή των hippies, τα drugs overloads και διάφορα τέτοια, προσθέτοντας και λίγο αντι-πολεμικό στοιχείο, έτσι για να μην μηνυθεί το script από τους πατέρες του book.
Στο musical, ο κεντρικός ήρωας (ο Claude) είναι ένα μέλος ενός κοινόβιου, μοιράζεται ένα διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη με άλλους πολλούς, μεταξύ των οποίων ο φίλος του (Berger) και η κοινή τους φίλη (τους αγαπάει και τους δύο) Sheila, η οποία είναι αρχηγίνα μιας φεμινιστικής κίνησης.
Ο Claude ζει τη ρέμπελη ζωή χαλαρά, με μπόλικια μαριχουάνα, ελεύθερο σεξ και πολλούς καυγάδες με τους γονείς του. Παρόλα αυτά, κάποια στιγμή, κατατάσσεται στον στρατό και πηγαίνει στο Βιετνάμ για να πολεμήσει.
Στην ταινία, ο Claude είναι ένα επαρχιωτόπουλο από την Oklahoma, που, στο δρόμο του για το κέντρο κατάταξης στο στρατό, στη Νέα Υόρκη, συναντά το κοινόβιο του Berger και της Sheila, την ερωτεύεται, κι'αυτή (μαζί με τους άλλους) θα τον μυήσει στον ψυχεδελικό κόσμο των hippies. Μετά από διάφορες αλλαξοκωλιές, ο Berger μεταμφιέζεται σε λοχία και μπαίνει στο στρατόπεδο, με σκοπό να βγάλει τον Claude έξω για μια τελευταία συνάντηση με την Sheila, πριν η μονάδα του φύγει για τον πόλεμο. Τελικά, ο Berger την πατάει, μένει μέσα στο στρατόπεδο και φεύγει για το Βιετνάμ (στη θέση του Claude), όπου σκοτώνεται, ίσα-ίσα για να έχουμε την μεγάλη σκηνή του φινάλε, όπου όλο το κοινόβιο συναντιέται μπροστά στον τάφο του Berger κλπ κλπ...
Είναι δε τέτοια η παραμόρφωση, που οι συγγραφείς του book για το musical δήλωσαν πως "...μας διαφεύγει μάλλον οποιαδήποτε ομοιότητα μεταξύ του φιλμ του 1979 και του αυθεντικού, εκτός ίσως από κάποια τραγούδια, τα ονόματα των χαρακτήρων και τον τίτλο".


 Μουσικά τώρα, ευτυχώς που η ταινία κράτησε την αυθεντική μουσική του McDermot και δεν έβαλε τίποτις άλλο ξενέρωτο. Έχουμε, βέβαια, κι'εδώ κάποιες ανακολουθίες. Συγκεκριμένα, 10 από τα τραγούδια του musical δεν ακούγονται στο φιλμ, παρότι πέντε απ'αυτά ηχογραφήθηκαν για τις ανάγκες του και κυκλοφόρησαν στο πρωτότυπο soundtrack, για ν'αφαιρεθούν από την επανέκδοση του 1990.
Ένας χαμός λέμε.

Η νταλίκα λατρεύει το musical και δεν πολυ-τρελλάινεται για την ταινία. Αυτός είναι και λόγος που σήμερα σας χαρίζει όλα (μα όλα) τα τραγούδια από το αυθεντικό soundtrack του musical, όπως αυτό παρουσιάστηκε στα 1968 στο Biltmore Theater.
Για την tracklist δείτε σε κάποιο απ'τα χιλιάδες sites.
Είναι μεγάλη και βαριέμαι να γράφω.