Caruso

Καλημέρα πολυαγαπημένοι μου.

Πρώτο solo για το 2012 σήμερα, με ένα λατρεμένο διαμάντι από έναν εξίσου λατρεμένο δημιουργό.

Ο κύριος στην αποπάνω φωτογραφία είναι ο Enrico Caruso (1873-1921), ένας από τους σπουδαιότερους ιταλούς τενόρους. Παρά την μεγάλη του επιτυχία, σε Ευρώπη και Αμερική, έζησε αφόρητα δυστυχισμένος, κυρίως εξαιτίας των μεγάλων προβλημάτων που του δημιουργούσαν οι ιταλικοί οίκοι όπερας. Από την άλλη, ερωτευόταν εύκολα και ράγιζε την καρδιά του ακόμα ευκολότερα. Η τελευταία γυναίκα που γνώρισε, κατά 20 χρόνια νεότερή του, του χάρισε μία κόρη.

Αυτή η κόρη είναι και το θέμα αυτού του διαμαντιού, σε συνδυασμό με τις τελευταίες μέρες του Caruso στην αγαπημένη του Νάπολη.

Το διαμάντι αυτό το οφείλουμε στον μεγάλο Κύριο της ιταλικής μουσική Lucio Dalla, ο οποίος το έγραψε στα τέλη του 1985 και κυκλοφόρησε τον Μάρτη του 1986 στο album του DallameriCaruso, ένα από τα ομορφότερα ιταλικά albums του 20ου αιώνα.

Η νταλίκα όμως, αντί της studio version, σήμερα προτίμησε να σας χαρίσει την καλύτερη ίσως live εκτέλεσή του, από τη συναυλία του Dalla στην Verona στις 6 Ιουλίου 1998.

Στη συνέχεια, θέλω να σας χαρίσω τις καλύτερές μου διασκευές.

Δεν θ'ακολουθήσω χρονολογική σειρά. Θα σας τις δώσω όπως μου 'ρχονται στο μυαλό, μιας και το διαμάντι είναι ουράνιο και δεν αξίζει τον κόπο να συγκρατήσουμε πολλά.

Ξεκινάω από τον μάγο Roma-ισπανό τραγουδιστή El Cigala, που το διασκεύασε στα 2008 και το συμπεριέλαβε στοn δίσκο του Dos Lagrimas.

O Andrea Bocelli εμένα δεν μ'αρέσει. Φωνάρα, δε λέω, αλλά δεν. Θα ήταν όμως σφάλμα ασυγχώρητο, ένα αφιέρωμα στο Caruso να μην τον συμπεριλάβει. Το διασκεύασε και το έβαλε στον πρώτο του δίσκο Il Mare Calmo Della Sera, που κυκλοφόρησε στα 1994.

Την ίδια χρονιά με τον δημιουργό του, με το διαμάντι ασχολήθηκε και ο Κύριος Luciano Pavarotti, ο οποίος, εκτός από την studio ηχογράφηση, το είχε πάντα μέσα στις playlists του σε κάθε του συναυλία. Εδώ θα τ'ακούσουμε από μια studio εκτέλεση του 1989, που συμπεριλήφθηκε στο θρυλικό πια album του Tutto Pavarotti.

Πάμε τώρα σε μια πολύ μεγάλη διασκευή. Από την Κυρία Mercedes Sosa, η οποία εκτός από την studio διασκευή, στα 1993 (στο album της Sino), το τραγούδησε live σε μια από τις ιστορικότερες συναυλίες της, στο Μιλάνο, στα 2001. Ακούστε το και πείτε με.

Και θα κλείσω με κάτι αναπάντεχο αλλά θεϊκό. Ο Neal Schon, για όσους δεν τον ξέρετε, είναι ένας αμερικάνος rock κιθαρίστας (πρώην Journey και πρώην Santana). Αυτός που λέτε ο μπαγάσας, για το  album του Voice (2001), αποφάσισε να διασκευάσει το διαμάντι μας σε solo κιθάρα. Ε, μας έστειλε αδιάβαστους. Ιδού η απόδειξη και να περνάτε καλά.