Ολόφρεσκο - σπαρταριστό The Black Keys σήμερα αγάπες. Πως; Τι; Δεν ξέρετε τους The Black Keys;;
Τρία φτου κι'ένα ντροπή σας και πάω παρακάτω.
Καρά-σούπερ-γουάου garage-rock/blues ντουέτο, που φκιάχτηκε στα 2001 στο Άκρον του Οχάϊο και που, μέχρι σήμερις, έχει νταουνιάσει την ύπαρξή μας με ανέρωτο garage υψηλής περιεκτικότητας σε ένταση, ρυθμό και πολλά άλλα τέτοια. Τ'όνομά τους το πήραν από έναν θεόμουρλο αρτίστα, τον Alfred McMoore, που οι μάγκες γνώρισαν επειδή τους άφηνε παλαβά μηνύματα στους τηλεφωνητές τους, στα οποία αποκαλούσε τους πατεράδες τους "black keys".
Παράνοια σας λέω.
Τέλος πάντων, αφιερωματάκι θα κάνουμε σύντομα, πρώτα ο Βούδας.
Το El Camino είναι είναι το έβδομο studio album τους, μιας και είναι πολύ παραγωγικά παιδάκια ζωή να 'χουν.
Κυκλοφόρησε στις 6 Δεκέμβρη φέτος, μετά από ηχογραφήσεις 2 μηνών στα studios Easy Eye Sound του Τενεσί (απ'όπου μας έρχεται και το Jack Daniels - για να μην ξεχνιώμαστε).
Ο τίτλος του δίσκου παραπέμπει στο ψιλο-πολυμορφικό utility coupe Chevrolet El Camino. Τώρα το γιατί, μη μου το ρωτάτε εμένα.
Αυτό το φορτηγάκι που βλέπετε στο εξώφυλλο δεν είναι φυσικά Chevrolet El Camino. Ούτε τυχαίο είναι όμως. Είναι το φορτηγάκι που χρησιμοποιούσαν για τις πρώτες τους συναυλίες-τουρνέ. Κι'άμα θέτε και την μάρκα του, είναι ένα Chrysler Town&Country, το οποίο έβαλαν για πούλημα με αγγελίες σε τοπικές εφημερίδες. Τι σας έλεγα πριν;
Παράνοια.
Lonely Boy
Dead And Gone
Gold On The Ceiling
Little Black Submarines
Money Makers
Run Right Back
Sister
Hell Of A Season
Stop Stop
Nova Baby
Mind Eraser
.jpg)
