Early 21st Century Blues

Χθες μιλήσαμε για τους ουαλούς Manic Street Preachers και, επειδή, απ'ότι φαίνεται, όλοι κρύβετε έναν μικρούλη αριστερο-ακτιβιστή μέσα σας, σήμερα λέω να σας πάω στην άλλη πλευρά του ατλαντικού και λίγο πιο βόρεια.
Και να μιλήσουμε για μία άλλη μπάντα που, μέσα από τη μουσική της, περνάει πολλά μηνύματα ακτιβιστικού περιεχομένου, κυρίως αντιπολεμικού.

Μιλάω για τους καναδούς Cowboy Junkies, αυτή την υπέροχη alternative-folk-blues μπάντα που ξεκίνησε στο Τορόντο στα 1985 και σημαδεύτηκε από την μαγική φωνή της Margo Timmins.
Πρόκειται για "οικογενειακή υπόθεση", αφού, εκτός από την Margo, ο κιθαρίστας (Michael Timmins) και ο ντράμερ (Peter Timmins) είναι όλοι τους συγγενείς, όπως μαρτυρούν τα ονόματά τους. Την μπάντα συμπληρώνει ο μπασίστας Alan Anton.
Από τα 1986 μέχρι σήμερα μας έχουν χαρίσει 14 δίσκους. Σήμερα η νταλίκα σας διαλέγει έναν από τους κορυφαίους της.

Το Early 21st Century Blues είναι το δέκατο studio album τους. Κυκλοφόρησε στις 11 Φλεβάρη του 2005 και είναι από τα μελωδικότερα albums που έχει παίξει μέχρι σήμερα το νταλικόφωνο.
Στην ουσία, κι αν εξαιρέσουμε τα December Skies και This World Dreams Of (που είναι δικά τους), πρόκειται για θεϊκές διασκευές αντιπολεμικών τραγουδιών από πολύ μεγάλους (Bob Dylan, Bruce Springsteen, John Lennon, George Harrison και Richie Havens καθώς και τα μαγικά No More και Two Soldiers, που είναι παραδοσιακά blues του αμερικάνικου βορρά (και που αφιερώνονται εξαιρετικά).
Αφήσαμε για το τέλος το τελευταίο, που δεν είναι άλλο από το ουράνιο One των U2. Ακούστε την διασκευή του και θα καταλάβετε για τί μπάντα μιλάμε.

Licence To Kill (Bob Dylan)
Two Soldiers
December Skies
This World Dreams Of
Brothers Under The Bridges (Bruce Springsteen)
You're Missing (Bruce Springsteen)
Handouts In The Rain (Richie Havens)
Isn't It A Pity (George Harrison)
No More
I Don't Want To Be A Soldier (John Lennon)
One (U2)