Rust never sleeps

Σήμερα λατρεμένοι είναι μία γεμάτη μέρα. Απεργίες, συγκεντρώσεις, πορείες, gay pride, αντιρατσιστική γιορτή του ΚΣΜ στο Πάντειο και η "ένα φράγκο η βιολέττα - τσιγκολελέτα" ειρηνική εξέγερση που συνεχίζεται στο Σύνταγμα. Διαλιέχτε κόσμε. Πάτε όπου θέτε αλλά βγείτε διάολε στο δρόμο! Εκεί είναι η ομορφιά.

Την αγάπη της νταλίκας για τον Neil Young την ξέρουν και οι πέτρες που έπεσαν στο κεφάλι της Άντζελας της Γκερέκου στην Κέρκυρα προχθές. Αυτό που δεν ξέρετε είναι η σπέσιαλ αγάπη της γι'αυτόν εδώ τον δίσκο. Καψούρα αδέρφια. Μια καψούρα που κρατάει χρόνια.

Κυκλοφόρησε στις 2 Ιουλίου του 1979 και αποτυπώνει το νέο στίγμα του Neil Young, την στροφή του δηλαδή προς μία κατεύθυνση πιο βαρβάτης rock, στα όρια της hard, χωρίς όμως να εγκαταλείπει τις ακουστικές folk μπαλάντες που λατρέψαμε, λατρεύουμε και θα λατρεύουμε.
Για όσους δεν το ξέρουν, στα 1977, ο Young συμμετέχει σε μια μπάντα (τους Ducks) με μπροστάρη τον Jeff Blaclburn. Αυτή η μπάντα φκιάχτηκε για έναν μόνο χρόνο και χαρντρόκαρε σε διάφορα μοτέλ, μπαρ και σταθμούς φορτηγατζήδων. Με άλλα λόγια έκανε την καύλα της για ένα χρόνο και διαλύθηκε. Κυκλοφόρησε κι ένα bootleg (πειρατικό, άρα σπανιότατο δίσκο) που συντομότατα θα τον παίξουμε για να βγάλουμε γούστα.

Το Rust never Sleeps χωρίζεται σε δύο μέρη. Στην πρώτη πλευρά (1-5) είναι ο κλασσικός ακουστικός Young, ενώ στη δεύτερη (6-9) αφήνεται, παρέα με τους Crazy Horses σ'έναν ποταμό ηλεχτρικιάς πανδαισίας.
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε σε συναυλία, θεωρείται live, αλλά οι φωνές και τα χειροκροτήματα έχουν αφαιρεθεί στην τελική επεξεργασία. Επίσης, μετά την πρώτη ηχογράφηση (στο Cow Palace του San Francisco), προστέθηκαν overdubs, δηλαδή κι άλλα όργανα, φωνητικά κλπ κλπ. Άλλωστε, αργότερα τον ίδιο χρόνο, κυκλοφόρησε κι ένα κανονικό (αυτή τη φορά) live άλμπουμ, το Live Rust με όλα τα καλούδια του Young. Θυμήστε μου να σας τον χαρίσω και αυτόν.
Τι άλλα; Α ναι. Ψηφίστηκε άλμπουμ της χρονιάς 1979 από το Rolling Stone Magazine και μπήκε στη λίστα του ίδιου περιοδικού με τα 500 καλύτερα άλμπουμς όλων των εποχών (350).
Ξέχασα τίποτις άλλο; Εκτός του ότι στο Hey Hey, my my (into the black) συμμετέχει ο προαναφερόμενος Blacburn, δεν ξέχασα.
Με τις υγείες μας και καλό επαναστατικό Σάββατο.

My My, Hey Hey (out of the blue)
Thraser
Ride my Lama
Pocahontas
Sail Away
Powderfinger
Welfare Mothers
Sedan Delivery
Hey Hey, My My (into the black)