Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Άγιος Φεβρουάριος


Όταν οι συμπτώσεις μπερδεύονται το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μια ομορφιά.

Δώστε βάση : στα 1972 ο Δήμος Μούτσης αλλάζει δισκογραφική εταιρεία και συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον Μάνο Ελευθερίου, πάνω σ'ένα έργο του ποιητή για την Μικρασιατική Καταστροφή που είχε ολοκληρώσει τη διετία 1968-1970 και που η εταιρεία θέλησε να κυκλοφορήσει με αφορμή τα 50 χρόνια από τα γεγονότα.

Ο Μούτσης σκέφτηκε αμέσως το Μανώλη Μητσιά αλλά η αλλαγή εταιρείας δεν του το επέτρεψε. Οπότε άρχισαν οι ακροάσεις, με τον συνθέτη να ψάχνει μια δωρική φωνή, έναν "στακάτο" τραγουδιστή. Και τότε εμφανίστηκε ένα πιτσιρίκι, φαντάρος τότε, ο Δημήτρης Μητροπάνος. Ο Μούτσης ξεχώρισε αμέσως το ταλέντο του και, με τη βοήθεια του Γιώργου Κατσαρού, κατάφερε και του εξασφάλισε τετραήμερη άδεια από το στρατόπεδο για να γίνουν οι ηχογραφήσεις. Όπερ και εγένετο, με τον Μητροπάνο να δηλώνει αργότερα πως "δεν καταλάβαινα τι τραγουδούσα, μου έφτανε που ήμουν εκτός στρατοπέδου" και, αρκετά πιο αργότερα "τέτοιες δουλειές πρέπει να ψάχνεις".

Ο Άγιος Φεβρουάριος, ένας από τους μεγαλύτερους ελληνικούς δίσκους όλων των εποχών, κυκλοφόρησε στα 1972. Στην αρχή θάφτηκε στην κυριολεξία, μιας και την ίδια εποχή κυκλοφόρησε και η Μικρά Ασία του Καλδάρα. Και φτάνουμε στην τελευταία σύμπτωση : Στα 1973, ο φίλος μου ο Νίκος ο Κοεμτζής ζητά μια παραγγελιά, πριν σφάξει μερικούς. Και η παραγγελιά αυτή ήταν "Ο χάρος βγήκε παγανιά" και τ'αποτελέσματα τραγικά. Αλλά ο δίσκος απογειώθηκε και ξεπέρασε τους 160.000 δίσκοι. Έτσι είναι αυτά.

Τι άλλο; Α ναι. Η γυναικεία φωνή είναι φυσικά της Πετρής Σαλπέα (άλλη ταλεντάρα που εξαφανίστηκε) και η εισαγωγή του δίσκου είναι ένα κλείσιμο ματιού του συνθέτη στην ροκ όπερα Jesus Christ Superstar που τότε έσκιζε χασέδες.

Εισαγωγή (Ορχηστρικό)
Άγιος Φεβρουάριος (Πετρή Σαλπέα)
Άλλος για Χίο τράβηξε (Δ. Μητροπάνος)
Το σπίτι στην ανηφοριά (Π. Σαλπέα)
Ο χάρος βγήκε παγανιά (Δ. Μητροπάνος)
Στη Σμύρνη και στο Αϊβαλί (Δ. Μητροπάνος-Π. Σαλπέα)
Σταμάτης Κομνηνός (Δ. Μητροπάνος)
Κι αν φταίει κανείς (Π. Σαλπέα)
Το κομοδίνο (Π. Σαλπέα)
Η σούστα πήγαινε μπροστά (Δ. Μητροπάνος)
Άγιος Φεβρουάριος-Φινάλε (Π. Σαλπέα)