Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Οι φίλοι διαλέγουν (1)


Αρχής γενομένης από σήμερις η νταλίκα εγκαινιάζει μία νέα διάσταση στην διαδικτυακή επικοινωνία. Αυτά τραβάς άμα είσαι πρωτοπόρος. Κι'άμα έχεις ένα κεφάλι γεμάτο ιδέες (αντί για χρυσάφι.

Το λεπόν, από σήμερα το νταλικόφωνο ανοίγει τα decks του σε σας λατρεμένοι μου. Όποιος θέλει και γουστάρει στέλνει ένα τραγούδι που αγαπά, που τον άγγιξε, που τον κλώτσησε, που κάτι του 'κανε τέλος πάντων. Ή το στέλνει ή μου λέει ποιό είναι. Στέλνει επίσης και δυο λόγια γι αυτό το τραγούδι κι εγώ το παίζω και δημοσιεύω το κείμενο χωρίς την ακατάσχετη πολυλογία μου που τόσο αγαπάτε να μισείτε.

Πρώτη σέρνει το χορό η Ακανόνιστη πονδία φιλενάς μου.


Mal Di Luna…

Το πάθος της Σελήνης…

ζει στο Έρεβος…

ξεσκίζοντας τα σωθικά της…

Ακυρώνει κάθε απειλή..

με ενστικτώδη παιχνίδια…

σκιών και ονείρων…

Αυτή…

μεθυστική και δυσοίωνη…

αυτοκαταστροφική…

δημιουργεί με το παράπονο..

κάθε βίαιης απόσπασης…

από τον ουρανό..

ξυπνώντας τον έρωτα της λείας…

με γλυκιά ανελέητη σιωπή…

καταδικάζοντας θύτες και θύματα…

από τον ήχο της ανάσας τους..

ή της καρδιάς τους…

Σε διονυσιακά όργια μεθάνε…

πνίγοντας παραμορφωτικές αυτοσυνειδήσεις..

σε μονάκριβο κρασί......

απελπισμένων εκκρίσεων…

και πλαστών ελπίδων…

Μία στιγμή μόνο χαλαρώνει…

όταν θυμάται τον Ήλιο…

που θα κάψει επιτέλους…

την αθωότητα της…

και θα ξεκουραστεί…

ως την επόμενη νύκτα…

*Η φωτογραφία είναι του Jeffrey K Silverthorne και το κείμενο έχει επηρεαστεί από το «Πόθος για Ζωγραφική» του Charles Baudelaire.

Το Canzone de mal di luna είναι, φυσικά, από το soundtrack της ταινίας των αδελφών Taviani Kaos, που βγήκε στις αίθουσες στα 1984 και η μουσική (πάλι φυσικά) είναι του μεγάλου Nicola Piovani.

Δεν υπάρχουν σχόλια: