Κατ'αρχήν δεν θέλω ού. Και εξηγούμαι πάραυτα : καλή η Καζαμπλάνκα, οι Μόντυ Πάϊθονς και ο Ταραντίνο. Καλός και ο Αγγελόπουλος (αν έχεις καλή παρέα για να περάσουν οι 4 ώρες ευχάριστα). Εδώ όμως πρόκειται για ένα ολ τάϊμ κλάσικ διάολε!
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τις 20ποντες βλεφαρίδες της σχωρεμένης της Ναθαναήλ; Το ευρωπαϊκό μάτσο του Λάκη του Κομνηνού; Την ήρεμη Φιλλιπίδεια δύναμη; Το σέξυ φουστανάκι της μικρής (τότε) Ρούλας Χριστοπούλου; Την υπέροχη καλτ πολυχρωμία των επίπλων και των ταπιτσερί; Μια ομορφιά σας λέω!
Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Βασίλη Γεωργιάδη και βγήκε στις αίθουσες στις αρχές του 1971. Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης κέρδισε τα βραβεία διεύθυνσης φωτογραφίας και μουσικής, η οποία υπογράφεται από τον Γιάννη Σπανό. Οι φωνές είναι της Αφροδίτης Μάνου, του Γιάννη Φέρτη και του Αλέξη Αλεξόπουλου.
Ένα καλοκαίρι > Τετ α τετ (instrumental) > Μαζί στην ακρογιαλιά > Ένα καλοκαίρι (instrumental) > Ηλιοβασίλεμα (instrumental) > Στα κύματα (instrumental) > Τίτλοι (instrumental) > Σαν με κοιτάς > Αναμνήσεις > Τελευταίο καλοκαίρι (instrumental) > Ακρογιαλιά (instrumental) > Μοναξιά (instrumental) > Σαν με κοιτάς (instrumental) > Φινάλε
.jpg)
