Το κοριτσάκι στη φωτογραφία είναι μια μικρή ελληνοπούλα. Την λένα Βιολέττα και το Nalyssa Green είναι ένα ψευδώνυμο συνοδεία ενός χρώματος, ένα ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε (και χρησιμοποιεί μάλλον) για να παίζει Lineage και να εκφράζεται μέσα στο MySpace κι αλλού.
Όπως άλλωστε κάνουν τα περισσότερα κοριτσάκια της ηλικίας της. Μόνο που αυτό το συγκεκριμένο κοριτσάκι δεν είναι ακριβώς όπως όλα τα άλλα κοριτσάκια. Κατ'αρχήν παίζει μουσική. Κι όχι μια οποιαδήποτε μουσική, για την ακρίβεια, όχι κάποιο οποιοδήποτε μουσικό όργανο. Το κοριτσάκι παίζει Θέρεμιν.
(Ανοίγει παρένθεση) Το Θέρεμιν (Theremin) είναι αυτό που βλέπετε να κρατάει το κοριτσάκι στη φωτογραφία στο αριστερό της χέρι. Ένα άγνωστο για πολλούς όργανο, το πρώτο ίσως ηλεκτρονικό όργανο που σχεδιάστηκε ποτέ, από τον σοβιετικό φυσικό Lev Sergeivich Termen (που μόλις αυτομόλησε στη δύση ονομάστηκε Léon Theremin) στα 1920. Ένα μουσικό όργανο που ξετρέλλανε τον Βλαντιμίρ τον Ίλιτς (τον Λένιν ντε!) και που πατενταρίστηκε στα 1928 από την RCA στο Αμέρικα. Το χαρακτηριστικό του, είναι πως είναι το μόνο όργανο που δεν απαιτεί φυσική επαφή με τον οργανοπαίχτη. Πράγματι, φτάνουν οι κινήσεις ανάμεσα στις δύο κεραίες του (μαγνητικό πεδίο) για να δημιουργούμε συχνότητες και να αυξομειώνουμε τσι ήχοι. Η ακουστικότητά του έχει κάτι το εντελώς απόμακρο, τιθασσεύεται όμως σχετικά εύκολα. (κλείνει η παρένθεση)
Το κοριτσάκι μας που λέτε, είναι καλό. Είναι πολύ καλό. Έχει μια γνήσια tribal φωνή, πολύ καλή άρθρωση, πολύ σωστό στίχο (ευτυχώς όχι ελληνικό) και πολύ κατασταλαγμένη άποψη πάνω στο είδος μουσικής με το οποίο ασχολείται. Κατά την ταπεινή μου άποψη, η μουσική που παίζει είναι μία καθαρή synth-pop, και την παίζει διαολεμένα σωστά.
Στα μέσα του 2010 (όπως έμαθα) αποφάσισε να αποτυπώσει την τρέλλα της σε δίσκο. Τελικά, με τη βοήθεια ενός φίλου της (Σπύρος Λιβάνης - Spir) κατέληξε σε 10 plages-songs και έφκιασε το Barock. Παράλληλα, άρχισε live performances με δύο άλλα αγοράκια, συν ένα κοριτσάκι στα πλήκτρα. Η αλήθεια είναι πως δεν τους έχω ακούσει ακόμα, αλλά σίγουρα θα τους ψάξω λίγο καλύτερα και θα επιδιώξω να τους δω. Δεν βρίσκουμε τέτοια ταλέντα κάθε μέρα.
Μία ταπεινή συμβουλή : τα κομμάτια του Barock είναι πολύ όμορφα, χάνουν όμως τραγικά από την κάκιστη παραγωγή τους. Επειδή όμως το κοριτσάκι αυτό πρέπει να έχει καταπληκτικό μουσικό αυτί, είμαι βέβαιος πως για τα επόμενα θ'απευθυνθεί σε επαγγελματίες του είδους (κι έχουμε μπόλικους από δαύτους). Για παράδειγμα, πολύ θα ήθελα ν'ακούσω το Thick Air remastered από κάποιον παραγωγό. Δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα από τα διάφορα ξενόφερτα. Απλά είναι καλύτερό τους.
Α! Ξέχασα! Το κοριτσάκι είναι ανηψούδι του Ιάννη του Ανδρουλιδάκη, πράγμα που αποδεικνύει πως το ταλέντο (ευτυχώς), όταν τον προσπέρασε, δεν χάθηκε ολοσχερώς.
Your eyes
Indagattah
Hey Mr Jung
Cemetery
Thick Air
Love expires
Fear
My kind of girl
Let them eat cake
Joker
.jpg)
