Μαζώχτηκαν για πρώτη φορά τον Δεκέμβρη του 2006 στο Εδιμβούργο, την πρωτεύουσα των τσιγκούνηδων.
Στην αρχή ήσαντε μόνο τρεις, αλλά, έπειτα από μερικά περφόρμανς, προστέθηκαν κι άλλοι τρεις και μετά άλλος ένας, για να πάρουν τη σημερινή τους μορφή. Κλασσική, κλασσικότατη indie folk μπάντα, όπου τα τσέλα, τα βιολιά, τα ακορντεόν και οι τρομπέτες συνυπάρχουν με τα ηλεχτρικά όργανα και μας χαρίζουν απίθανες μουσικές λαμογιές με έντονο σκωτσέζικο χρώμα.
Ο πρώτος τους δίσκος (Until the Earth begins to part ) κυκλοφόρησε στα 2009 (Νοέμβρης), για να ακολουθήσει πέρυσι τον Οχτώβρη ο δέυτερος (Let me come Home - 20.10), με σαφώς πιο δεμένο ήχο, αλλά με την ίδια ακριβώς μαγεία. Στο μεταξύ, είχαν προφτάσει να βγάλουν κι ένα EP (Out on the water - στις αρχές του 2009) δύσκολο πια να το βρεις. Σήμερα σας χαρίζω αυτά που έχω ήδη αγαπήσει κι απ'τους τρεις αυτούς δίσκους.
Μπάντα που παρακαλουθείται πολύ στενά.
Nearly home
If the news makes you sad (don't watch it)
Lies
Modern worksong
The cracks on the wall
Wolves
Ghosts
Ailene
A darkness rises up
The motorcycle boy reigns
.jpg)
