Bay Parkway wonder
You're such a success
Your pretty secretary, ha
She say you are the best
Your face always smiling
say you sure paid your dues
But I know inside
You've got the Bensonhurst blues
Those custom-made ciggies
that you offer to me
pretend and pretend
to care about my family
And those pictures on your desk
All them lies that you abuse
Do they know you suffer
from the Bensonhurst blues
Your grandmother's accent
still embarrasses you
You're even ashamed
of the French you once knew
You're part of the chance now
They break you making the news
But I know inside
you've got the Bensonhurst blues
But thanks for the lesson
Cause the life that I choose
won't make me feel like living
with the Bensonhurst blues
And don't, don't try to write me
And don't bother to call
Cause I'll be in conference
Merry Christmas you all
Σήμερα σας χαρίζω ένα από τα πραγματικά πιο αγαπημένα μου τραγούδια. Αγαπημένο τραγούδι για μένα είναι αυτό που σημαδεύοντας μια στιγμή λεκιάζει την υπόλοιπη ζωή σου.
Γράφτηκε στα 1973 από τους Artie Kaplan και Artie Kornfeld και πρωτοκυκλοφόρησε μέσα σ'ένα δίσκο με τον εξαίσιο τίτλο "Confession of a Male Chauvinist Pig" (ο οποίος τίτλος, ειρρήσθω εν παρόδω, δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς υπονοεί). Εκεί μέσα το τραγουδούσε ο Kaplan.
Και φτάνουμε στα 1979 και στον ανεπανάληπτο Oscar Benton, που το ηχογραφεί και το κάνει την ατμομηχανή του soundtrack της ταινίας Pour la peau d'un flic (Για το τομάρι ενός μπάτσου) με τον Alain Delon.
Κι'ο κόσμος μαθαίνει τον Benton. Και το διαμάντι αυτό κάνει στην άκρη όλη την υπόλοιπη μουσική του Enio Morricone.
Και πολύ έκανε, αν θέτε τη γνώμη μου.
Θα ήταν παράλειψη να μη σημειώσω πως ο μικρός θεούλης Adriano Celentano το διασκεύασε με τον τρόπο που μόνον εκείνος ξέρει και το συμπεριέλαβε στο άλμπουμ του C'e sempre un motivo (2004) με τον τίτλο Vengo del jazz.
You're such a success
Your pretty secretary, ha
She say you are the best
Your face always smiling
say you sure paid your dues
But I know inside
You've got the Bensonhurst blues
Those custom-made ciggies
that you offer to me
pretend and pretend
to care about my family
And those pictures on your desk
All them lies that you abuse
Do they know you suffer
from the Bensonhurst blues
Your grandmother's accent
still embarrasses you
You're even ashamed
of the French you once knew
You're part of the chance now
They break you making the news
But I know inside
you've got the Bensonhurst blues
But thanks for the lesson
Cause the life that I choose
won't make me feel like living
with the Bensonhurst blues
And don't, don't try to write me
And don't bother to call
Cause I'll be in conference
Merry Christmas you all
Σήμερα σας χαρίζω ένα από τα πραγματικά πιο αγαπημένα μου τραγούδια. Αγαπημένο τραγούδι για μένα είναι αυτό που σημαδεύοντας μια στιγμή λεκιάζει την υπόλοιπη ζωή σου.
Γράφτηκε στα 1973 από τους Artie Kaplan και Artie Kornfeld και πρωτοκυκλοφόρησε μέσα σ'ένα δίσκο με τον εξαίσιο τίτλο "Confession of a Male Chauvinist Pig" (ο οποίος τίτλος, ειρρήσθω εν παρόδω, δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς υπονοεί). Εκεί μέσα το τραγουδούσε ο Kaplan.
Και φτάνουμε στα 1979 και στον ανεπανάληπτο Oscar Benton, που το ηχογραφεί και το κάνει την ατμομηχανή του soundtrack της ταινίας Pour la peau d'un flic (Για το τομάρι ενός μπάτσου) με τον Alain Delon.
Κι'ο κόσμος μαθαίνει τον Benton. Και το διαμάντι αυτό κάνει στην άκρη όλη την υπόλοιπη μουσική του Enio Morricone.
Και πολύ έκανε, αν θέτε τη γνώμη μου.
Θα ήταν παράλειψη να μη σημειώσω πως ο μικρός θεούλης Adriano Celentano το διασκεύασε με τον τρόπο που μόνον εκείνος ξέρει και το συμπεριέλαβε στο άλμπουμ του C'e sempre un motivo (2004) με τον τίτλο Vengo del jazz.
Oscar Benton - Bensonhurst blues | ||
Found at bee mp3 search engine |
Κι'εδώ η διασκευή του Celentano
4 σχόλια:
green θα σε κάνω "ντα" αν με ξαναπείς marketing pr.
Πρόσεχε!
:))))
Βίλμα
εμένα τώρα αυτό γιατί δεν μου ακούγεται ως απειλή;
g r
Εκείνα τα χρόνια...δεν ήταν βρισιά η λέξη "Μπάτσος"????
Γιατί τώρα είναι.....
*Φοβερό κομμάτι...που φυσικά ήταν η μουσική υπόκρουση όλων των καλοκαιρινών καμακιών της εποχής εκείνης....
Για αυτό βρε άτιμε προφέσορα το έβαλες??? Για να θυμηθούν οι γέροι αναγνώστες σου τις δόξες τους???
Χαχχααχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχα
KSέχασα να σημειώσω και τη φοβερή διασκευή του Dimitris Tabossis "Κύριε Τάδε", την οποίαν ξεφτιλίζει όπως της αξίζει ο Χάρρυ Κλυν σ'έναν από τους δίσκους του (της παλιάς καλής εποχής).
g r
Δημοσίευση σχολίου