Ατελείωτες καλοκαιρινές Κυριακές με τα σεντόνια στρωμένα στο PEUGEOT 404 station wagon, σε παραλίες της Αττικής εκεί κάπου στα 1970.
Ατελείωτες απογευματινές ηλιοκαμμένες επιστροφές, με τον μπαμπά στο τιμόνι και τα κουτσούβελα μαγεμένα ν'ακούν τη μαμά να τραγουδάει αυτόν τον Κύριο.
Άφωνα, στην ασφάλεια και την αγάπη.
Νιώθω τυχερός που κουβαλάω τέτοια στίγματα στο σώμα μου.
Καλό μας Σαββατοκύριακο.
Για τη μαμά και τον μπαμπά μου.
Για όλες τις Τζαμάικες του μυαλού μας.
Ο κύριος Αλέκος
Πριν από 4 ημέρες
3 σχόλια:
Τα αυτοκίνητα αλλάζουν... αλλά τα βιώματα είναι ίδια...
Είναι η οικογενειακή μουσική της Κυριακάτικης εκδρομής...
Και όσα χρόνια και αν περάσουν... εκεί θα μας πηγαίνει....
Καλό σ/κ
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι,... έστω να ακούν.
Αν παντρεύαμε αλήθεια αυτό το παλιό με κάτι τι από το "νέο".
Ωρα καλή.
Σ΄αγαπώ, σ΄αγαπώ ...
Εσύ δεν θα μου πείς τίποτα, με ρώτησε η Αγγέλα. Καθόμασταν στο γρασίδι κάτω από την πολυκατοικία όπου έμενε.
Τι να σου πώ παιδάκι μου ...
Ήμουν τότε στη ΣΤ Δημοτικού.
Τι μας κάνεις ρε προβοκάτορα.
Δημοσίευση σχολίου