Travellin' light (shitkickers vol.3)

Η επική σειρά μας "shitkickers" συνεχίζεται σήμερα μ'έναν ακόμα πολύ (μα πάρα πολύ) μεγάλο παλήκαρο.
Γεννημένος το 1938 στην Oklahoma City της ομώνυμης πολιτείας, ο J.J. o Cale έπεσε από πιτσιρίκος μέσα στη μαρμίτα με τα blues. Έλα όμως που ο τύπος δεν το 'ριξε στα καθαρά blues!
Μουσική διάνοια, το παληκαράκι μας άρχισε από μικρό ν'ανακατεύει ήχους rockabilly, blues, jazz και λίγο από country και το θεσπέσιο αποτέλεσμα δεν ήταν ραβανί αλλά ο περίφημος ήχος της Tulsa, του οποίου και αποτελεί δάσκαλο, μεγάλο γκουρού κι ό,τι άλλο γουστάρει η καρδιά σας.
Ο λεβέντης μας, παρότι συνεργάστηκε αλλά και αντιγράφτηκε από πάρα (μα πάρα) πολλούς, όπως θα δούμε παρακάτω, συνήθιζε να ηχογραφεί τους δίσκοι του χωρίς μουσικούς. Αφού να φανταστείτε, τα καλύτερα τα ηχογράφησε με μία drum machine να του κρατάει το ρυθμό.
Και τι να τους κάνει τους μουζικάντηδες θα μου πείτε; Ο τύπος είναι ένας από τους 5 κορυφαίους ροκ κιθαρίστες που πάτησαν πάνω στη γη. Δεν με πιστέυετε; Για ρωτήστε τον Mark τον Knopfler (Dire Straits), τον Ερρίκο τον Clapton, τον Κάρολο τον Santana, τον Κορνήλιο τον Young που τον επικαλούνται σαν σημείο αναφοράς.




Με τον δε Ερρίκο, μεγάλο κόλλημα αδέλφια. Τακίμια από τα καλύτερα. Αφού να φανταστείτε, ο Ερρίκος τον κάλεσε σ'ένα φεστιβάλ κιθάρας, που διοργάνωσε το 2007, όπου, ο Τζέι-Τζέι πήγε, τους πήρε τα σώβρακα, τους μοίρασε δραμαμίνες και αποχώρησε σαν πρίγκηπας που είναι.
Πάρτε εδώ ένα μικρό δείγμα από κεί. Όσοι κατέχουν λίγο από κιθαρόνι, παρακολουθείστε τι κάνει ο Τζέι-Τζέι στον Ερρίκο. Οι υποδέλοιποι δείτε τη μάπα του Ερρίκου σε κάθε follow up του δάσκαλου.

Ο ίδιος ο Ερρίκος που απογείωσε το Cocaine, ένα τραγουδάκι του Τζέι-Τζέι φυσικά, έτσι;
Αλλά να 'ταν μόνο αυτός!
Το παληκάρι μας έχει τραγουδιστεί από πολλούς. Κάτι σαν το γιοφύρι της Άρτας ένα πράμα.
Κρατάτε τεφτέρι : Bryan Ferry, Johnny Cash, Deep Purple, Dr Hook, John Mayall, Lynyrd Skynyrd, Santana, Johnny Rivers, Nazareth, Tom Petty, Kansas....θέτε κι άλλους; Ατυχήσατε μάγκες! Βαριέμαι να γράφω. Προσθέστε όμως καμιά εξηνταριά ακόμα και μέσα είστε.

Τώρα να σας πω πόσα βραβεία, επαίνους, εύφημους μνείες και Grammy έχει τσιμπήσει δε νομίζω πως έχει σημασία. Ένα μόνο τελευταίο : κάποιοι πονηροί προσπάθησαν να μαντέψουν τι μπορεί να σημαίνουν τα J.J. Την πιο χοντρή μπαρούφα την πέταξε ένας κριτικός μουσικής, που τον αποκάλεσε Jean-Jacques. Μαλακίες. Γιάννης λέγεται ο μικρός θεούλης. Απλά, εκεί στα μέσα του '60 δούλευε σ'ένα νάιτ κλάμπ ( κωλάδικο στην ουσία) που το έλεγαν "J.J." και μάλλον του άρεσε σαν αρχικά. Τι να πει κανείς; Μην ξεχνάτε πως όδο μουσική διάνοια κι αν είναι, παραμένει αμερικανάκι.

Άντε πολλά σας είπα πάλι.
Καλή σας ακρόασις και προσοχή στα νηστήσιμα αδέλφια μου.

Crazy mamma
Cryin' eyes
Perfect woman
These blues
Thirteen days
Cajun moon
After midnight
Guitarman
I'll make love to you
Lies
Walk on
Ride me high
Friday
Don't cry sister
Travellin' light
Carry on
Santa Cruz
Mamma don't
Dead end road
Like you used to
Cocaine