Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Ανάθεμά σας


Πέρασα πάλι σήμερα από τον τόπο του εγκλήματος, εκεί στην Πατησίων και Κύπρου γωνία.
Κι είχα στο μυαλό μου διάφορα.
Μίλησα με μια γιαγιά που έσπρωχνε στο καρότσι την εγγονούλα της. Μόλις έμαθε το επάγγελμά μου, άρχισε να με ρωτάει διάφορα σχετιζόμενα με το τι θα μπορούσαν να κάνουν εναντίον όλων αυτών των κάφρων που μας παίρνουν ανάσα με την ανάσα τις ζωές μας.
Τι να της απαντούσα; Για προσφυγές; Για μηνύσεις; Για παραστάσεις στην Πολεοδομία; Βρισκόμασταν μπροστά στο πτώμα και συζητούσαμε για την τιμωρία του δολοφόνου. Μια τιμωρία που δεν θα έρθει ποτέ.
Κι έπειτα μου 'ρθε στο νου η ανάρτηση μιας κρατικοδίαιτης (υποτίθεται) δημοσιογράφου, όπου εξυμνεί τον Κακλαμάνη αποκαλώντας τον "ξύπνιο" και "οραματιστή" μιας πράσινης Αθήνας. Και αναρωτήθηκα : πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ένας άνθρωπος για να γίνει αρεστός στους εργοδότες του; πόσο πρέπει να ευτελίζεις την αξιοπρέπειά σου για να διατηρήσεις την θεσούλα σου; πόσο γελοίος να γίνεις πια; και πως μπορείς να βάζεις στην ίδια ζυγαριά δέκα-είκοσι γλάστρες σε μια ταράτσα με 45 αιωνόβια πεύκα; μέχρι που φταις εσύ θλιβερή (δήθεν) διαμορφώτρια της κοινής γνώμης; κι εσύ και το υπόλοιπο δύσμοιρο σινάφι σου.
Και πόσο φταίμε εμείς; Που έχουμε καταντήσει να μας αφαιρούν μέρα με τη μέρα λίγη από την αναπνοή μας κι εμείς αποθεώνουμε το lifestyle της λαμογιάς τους...
Πριν ένα χρόνο εξανδραπόδισαν ένα άλσος 20 μέτρα από το σπίτι μου. Ασέλγησαν πάνω σε πλέον των 100 υπερ-αιωνόβιων δέντρων. Για την πρόοδο είπαν. Και τώρα ντρέπομαι που δεν αντέδρασα όπως θα έπρεπε παρά μόνο με politicaly correct διαμαρτυρίες.
Σε άλλη ανάρτηση, μια (εύχομαι να μην είναι) δικηγόρος μας εξηγεί τι ακριβώς αξιόποινες πράξεις διαπράττουν οι αγρότες όταν κλείνουν τους δρόμους και ότι οι δικαστές που τους καταδικάζουν αποκαλούνται αντιδημοκράτες. Έπειτα, μας διηγείται τι ωραία που περνάει στις κοσμικές της εξόδους και πόσο πολύ χαλάστηκε επειδή πήρε τα μέσα μαζικής μεταφοράς κι επειδή άργησε να έρθει ο ηλεκτρικός. Αισθάνθηκε, λέει, ως πολίτης-όμηρος. Μακάρι μαντάμ αυτή να είναι η μόνη ομηρία σας.
Σ'αυτόν τον κόσμο ζούμε. Μ'αυτούς έχουμε να κάνουμε.
Παλέψτε γιατί χανόμαστε.

Έντυσα την φωτογραφία του Τάσου, όπως ακριβώς μου ήρθε.


9 σχόλια:

demetrat είπε...

να σε δω να παλεύεις με τη Τζοκόντα , και τι στον κόσμο.
δ

Green_revenger είπε...

δεν πας καλά
είμαι στρέιτ εγώ δεν κάνω τέτοια
g r

demetrat είπε...

γιατί καλέ, μήπως είστε ρατσιστής;
δ

Green_revenger είπε...

όχι
ζε σουις λεζμπιέν
γουατ μινς αι λαικ γουίμεν
χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν είμαι αληλλέγγυος με τον τίμιο αγώνα των gay.
άλλως τε, όλοι οι καλοί χωρούν (σε άλλο cul όμως - όποιος ξέρει γαλλικά, ο cul είναι ο cul. Για τους άλλους είναι ο κώλος)
g r

aKanonisti είπε...

Αργείς....

Green_revenger είπε...

Τίτσερ
αργώ αλλά τους αρέσει...

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

aKanonisti είπε...

Α ρε σεξουλιάρη.....
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Εγώ στις τρολιές αναφερόμουνα...
εσύ... στις γκόμενες έχεις τον νου σου....

Εκαστος στο είδος του...
και η Νανά για τους καφέδες...

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Δεν καταλάβαινα τι σας έπιασε, μέχρι που είδα τον Κακαλαμάνη-τζοκόντα στη Σαλάτα.
Κάτι πρέπει να κάνομε για να γελάσομε, μόλη τούτη την σκατίλα που μας κυνηγάει...

Green_revenger είπε...

Έτσι είναι αδελφέ.
γι αυτό το γελάμε όσο μπορούμε. έχουμε όλη την υπόλοιπη ζωή για να κλαίμε