.....Πάντα μετριόφρων, ο γερο Ουγκό έγραφε το 1873 (χωρίς να ξέρει ότι τα "Ποιήματα και μία εποχή στην κόλαση" εκδόθηκαν τελικά χωρίς την παραμικρή επιτυχία) "...ποιος είμαι; Μόνος δεν είμαι τίποτα. Με μία αρχή είμαι τα πάντα. Είμαι ο πολιτισμός, είμαι η πρόοδος, είμαι η Γαλλική επανάσταση, είμαι η κοινωνική επανάσταση..."
Φυσικά τον καταλαβαίνουμε, τον συγχωρούμε, τον αγαπάμε, δεν του κρατάμε κακία, τον διορθώνουμε καμια φορά. Τα τραπέζια έπαψαν να γυρίζουν εδώ και καιρό, τα νυχτερινά τριξίματα σώπασαν, κανείς δεν επισκέπτεται πια τους τάφους υπό το σεληνόφως, κανένα φάντασμα δεν διακρίνεται πια στον ορίζοντα ή στην πάχνη. Το στόμα της Σκιάς δεν έχει πια κάτι να ψιθυρίσει στον Θεό, το σύμπαν, το άπειρο, η τρομερή τεραστιότητα, η μαγκιά, οι υπόνομοι, τα οδοφράγματα, ο απάισιος Τεναρντιέρος, ο αυτόχειρας Ιαβέρης, ο ηρωικός Αγιάννης, η Κοζέτ και ο Μαριούς, η τέχνη του να είσαι προ-πάππους. Μετά την επική τους συμφιλίωση, ο Θεός και ο Σατανάς έγιναν κολλητάρια, συμβιώνουν ειρηνικά, πότε δεξιά και πότε αριστερά, σε σένα σε μένα. Το βρώμικο παιχνίδι τους δεν ενδιαφέρει πια ούτε τα παιδιά, εκτός, καμια φορά, μια μπερδεμένη κομωδία, δυο-τρεις σφαγές αμάχων, επιδημίες, σκάνδαλα, ίσα-ίσα για να ντοπάρονται οι εφημερίδες, η ελευθερία του τύπου, η κοινή γνώμη, οι σχολιαστές στα παράθυρα, οι κουλτουριάρηδες, οι αρχισυντάκτες, ο κλήρος που συντάσσεται με το καλό, με το κακό ή με το σχεδόν καλό ή κακό.
Η συμπύκνωση τον ορμονών έχει αρχίσει αδέλφια. Είναι όμως ελεγχόμενη : ζωώδη άλευρα. Σας βλέπω να στέκεστε αδιάφοροι και ατάραχοι. Ακόμα ένα βήμα : γίνετε Κινέζοι...

http://www.youtube.com/watch?v=hxtxepECyZo